Αν και το virtualization δεν είναι μια καινούργια τάση και απασχολεί τις Διευθύνσεις Πληροφορικής εδώ και καιρό, δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα οποιοδήποτε σημάδι κορεσμού, με την ανάπτυξη του να συνεχίζεται με την ίδια αμείωτη ένταση όπως και πριν.

Αποτελώντας, πλέον, το νέο βιομηχανικό στάνταρ στο χώρο της Πληροφορικής, το virtualization έχει σημαντικές επιπτώσεις στην αρχιτεκτονική και στη διαχείριση των data centers. Στα εικονικά περιβάλλοντα, ένα λογισμικό εξομοιώνει τις λειτουργίες του φυσικού hardware, δημιουργώντας νέα επίπεδα χρήσης του hardware, ευελιξίας και μείωσης του κόστους. Η ταχύτατη αύξηση της δημοτικότητας του virtualization δίνει τη δυνατότητα στους οργανισμούς να τρέξουν πολλές εφαρμογές με τη μία, δημιουργώντας την ανάγκη για περισσότερο storage. Αυτή η απότομη αύξηση ζήτησης του storage δημιουργεί αναπόφευκτα την ανάγκη για αποτελεσματικότερη διαχείριση, ευελιξία και αποτελεσματικότητα.

Tα γνωστά οφέλη Tο οφέλη του virtualization, όπως είναι η μείωση του κόστους και η ευελιξία, είναι αυτονόητα για τους οργανισμούς. Άλλωστε, το virtualization δίνει στους οργανισμούς τη δυνατότητα να κάνουν μια αποτελεσματικότερη χρήση του hardware στο data center – τον περισσότερο χρόνο οι servers σε ένα data center λειτουργούν στο ρελαντί. Ενσωματώνοντας εικονικούς servers στο hardware, οι οργανισμοί μπορούν να βελτιστοποιήσουν τη χρήση των επεξεργαστών που ενσωματώνουν οι φυσικοί servers, όπως και το ίδιο το hardware. Έτσι γίνεται μια ιδανική εκμετάλλευση των οφελειών που φέρνει το virtualization.

Eπιπλέον, το virtualization δίνει στους οργανισμούς τη δυνατότητα να μειώσουν την ανάγκη χρήσης φυσικών servers στις υποδομές τους, κάνοντας μια εντονότερη χρήση των virtual machines. Και όταν αποφασιστεί η εγκατάσταση ενός περισσότερο σύγχρονου hardware, το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο διαχειριστής του data center είναι απλά να μετακινήσει τον virtual server στο νέο, περισσότερο εξελιγμένο τεχνολογικά, hardware επιτυγχάνοντας καλύτερες επιδόσεις σε μικρότερο κόστος.

Πριν, όταν δεν υπήρχαν οι virtual servers, οι διαχειριστές χρειάζονταν να εγκαταστήσουν αρχικά τους νέους servers και μετά να επανεγκαταστήσουν και να μετακινήσουν όλα τα δεδομένα που ήταν αποθηκευμένα στον παλιό server – σίγουρα, μια πολύ περισσότερο περίπλοκη προσέγγιση. Αναμφισβήτητα, η μεταφορά ενός virtual machine είναι σημαντικά απλούστερη από τη μετακίνηση ενός φυσικού μηχανήματος.

Η αυξημένη δημοτικότητα του virtualization είναι δεδομένη. Το virtualization έχει αρχίσει να γίνεται ακόμα πιο δημοφιλές σε data centers που φιλοξενούν ένα μεγάλο αριθμό servers.Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούν να επιτευχθούν σημαντικά επίπεδα ευελιξίας και μείωσης κόστους. Το πιο σημαντικό είναι, δε, ότι οι servers διαχειρίζονται πολύ πιο εύκολα άπαξ και γίνουν virtualized. Η διαχείριση ενός αριθμού από φυσικούς servers μπορεί να γίνει επίπονη για το προσωπικό του data center, ενώ από την άλλη το virtualization επιτρέπει στους διαχειριστές να τρέξουν τον ίδιο αριθμό servers σε λιγότερες φυσικές μηχανές, απλοποιώντας τη διαχείριση του data center.

Τα προβλήματα
Ανεξάρτητα από τα οφέλη του virtualization, η αυξανόμενη υιοθέτηση των virtual servers δημιουργεί μια πίεση στην υποδομή των παραδοσιακών data centers και στο storage. Κατά κάποιο τρόπο, το πρόβλημα δημιουργείται από τα ίδια τα virtual machines. Tα ορίτζιναλ μοντέλα VM χρησιμοποιούν το τοπικό storage στον φυσικό server, εμποδίζοντας τους διαχειριστές να μετακινήσουν ένα virtual machine από έναν φυσικό server σε έναν άλλο, με πιο ισχυρό επεξεργαστή.

Η εισαγωγή του shared storage – είτε του NAS (Network Attached Storage), είτε του SAN (Storage Area Network) – στα VM hosts έλυσε το πρόβλημα, φέρνοντας τη δυνατότητα συσσωμάτωσης αρκετών virtual machines. Αυτή η διαμόρφωση τελικά εξελίχθηκε στη σημερινή υλοποίηση του server virtualization, όπου όλοι οι φυσικοί servers και τα VMs συνδέονται σε μια unified storage υποδομή. Το μειονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι ότι η ύπαρξη ενός ενιαίου σημείου εισόδου μπορεί να οδηγήσει γρήγορα σε πρόβλημα.

Καθώς τα δεδομένα μετακινούνται μέσω ενός ενιαίου σημείου πρόσβασης, μπορεί να δημιουργηθεί συμφόρηση σε καταστάσεις έντονης ζήτησης. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ποσότητα των VMs και των δεδομένων μόνο να αυξηθεί μπορεί, είναι ξεκάθαρο ότι η αρχιτεκτονική του storage χρήζει βελτίωσης, ώστε η υποδομή να συμβαδίζει πάντα με την ταχύτητα που αυξάνονται τα δεδομένα.

Virtualization, αλλά με προσοχή
Όλοι οι οργανισμοί που φέρνουν το virtualization στα data centers τους θα αντιμετωπίσουν όλα αυτά τα προβλήματα. Όσοι δοκίμασαν νωρίς τους virtualized servers έχουν βιώσει ήδη τα προβλήματα που σχετίζονται με αυτά τα ενιαία σημεία εισόδου και εργάζονται για τον μετριασμό των επιπτώσεών τους. Ευτυχώς, υπάρχει ελπίδα για όλους εκείνους που φιλοδοξούν να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη του virtualization.

Μπορούν να αποφύγουν τη συμφόρηση δεδομένων που προκαλείται από τα παραδοσιακά περιβάλλοντα, εξαλείφοντας τους περιορισμούς των ενιαίων σημείων εισόδου. Τα σημερινά συστήματα NAS και SAN διαθέτουν ένα ενιαίο σημείο εισόδου που ρυθμίζει τη ροή των δεδομένων και το οποίο προκαλεί συμφόρηση σε καταστάσεις έντονης ζήτησης.

Εναλλακτικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια λύση με πολλαπλά σημεία εισόδου, η οποία θα διανέμει τα δεδομένα ομοιόμορφα σε όλους τους servers. Ετσι, ακόμα και στην περίπτωση που πολλαπλοί χρήστες αποκτήσουν πρόσβαση στο σύστημα την ίδια στιγμή, θα είναι εφικτή η επίτευξη της βέλτιστης επίδοσης, με παράλληλη μείωση της χρονικής υστέρησης (lag time). Προς το παρόν αυτή αποτελεί την πιο άμεση λύση, ωστόσο η επόμενη γενιά του storage θα προσφέρει πιο ενδιαφέρουσες εναλλακτικές λύσεις.

Παρά τις προκλήσεις που είχε να αντιμετωπίσει το ΙΤ κατά τη διάρκεια της πρώτης εποχής του virtualization, το τελευταίο έχει αποδειχθεί πολύ επιτυχημένο. Η ευελιξία, η αποτελεσματικότητα και η μείωση κόστους που συνοδεύουν το virtualization έχουν κερδίσει τις επιχειρήσεις. Αν οι vendors συνεχίζουν να μαθαίνουν από τα λάθη των πρώτων υλοποιήσεων θα μπορέσουν να αναπτύξουν ένα αποτελεσματικό περιβάλλον virtualization, που θα βελτιώνει τις επιδόσεις και θα μειώνει ακόμα περισσότερο το κόστος των υποδομών.