Κάτι παραπάνω από σημαντική κρίνεται η σημασία της εταιρικής κουλτούρας για την ενίσχυση της έντασης και της μορφής εμπλοκής των εργαζομένων, το βαθμό διατήρησης, την απόδοση, καθώς επίσης και το ηθικό τους.

Υπό αυτό το πρίσμα, μόνο εντύπωση δεν προκαλεί το γεγονός ότι ολοένα και περισσότερα υψηλόβαθμα διοικητικά στελέχη προσφεύγουν σε μια ευρεία στρατηγική που θα τους επιτρέψει αφενός μεν να ενισχύσει την ικανοποίηση των εργαζομένων και της παραγωγικότητας, και αφετέρου δε να κατασταλάξουν σε καινοτόμους τρόπους προκειμένου να εξασφαλίσουν και προσφέρουν μια σειρά από απολαβές προς τους εργαζομένους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως μπορεί η φράση “εταιρική κουλτούρα” να θεωρείται -πλέον- του συρμού, εντούτοις όμως μπορεί να είναι εξαιρετικά ευρεία σε ότι αφορά τον ορισμό της. Μάλιστα, ουκ ολίγα στοιχεία συμβάλουν στη δημιουργία της σχετικής κουλτούρας και φυσικά δεν ισχύει το μοντέλο “one-size-fits-all” στη συγκεκριμένη περίπτωση. Πόσο, μάλλον, από τη στιγμή κατά την οποία η αγορά βρίθει από αντιθέσεις σε επίπεδο τομέων, κλάδων, μεγεθών επιχειρήσεων, προκλήσεων και προβλημάτων.

Παρόλα αυτά, παρατηρείται πως οι επιχειρήσεις τείνουν να υιοθετήσουν μια “μεσοβέζικη” πολιτική και προσέγγιση σε ότι αφορά με την εταιρική κουλτούρα, προσπαθώντας να… παντρέψουν στοιχεία και χαρακτηριστικά που προέρχονται τόσο από τον “παραδοσιακό” όσο και τον “καινοτόμο-ψηφιακό” κόσμο.

Άραγε, υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα τα οποία μια επιχείρηση -ανεξαρτήτως μεγέθους, τομέα και μορφής δραστηριοποίησης- οφείλει να ακολουθήσει προκειμένου να ενισχύσει δραστικά τις πιθανότητές της ώστε να κάνει πραγματικότητα την υλοποίηση μιας συμπαγούς όσο και αποδοτικής εταιρικής κουλτούρας;

1. Δεν πρέπει να αδιαφορείτε σχετικά με την εταιρική κουλτούρα που δημιουργείτε. Δίχως να λαμβάνεται υπόψη εάν μια επιχείρηση θεωρείται… ξεπερασμένη από τις εξελίξεις και (συνήθως) “προβληματική” σε ότι έχει να κάνει με τον βαθμό ανταγωνιστικότητας απέναντι σε άκρως σύγχρονες επιχειρηματικές οντότητες, εντούτοις όμως η ακολουθούμενη διαδικασία πρόσληψης του προσωπικού τους και η εν γένει επιτυχημένη λειτουργία τους στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ύπαρξη και την αυξημένη προτεραιότητα που δίνεται σχετικά με την ανάπτυξη και εφαρμογή της εταιρικής κουλτούρας. Μάλιστα, δεν λείπουν εκείνα τα υψηλόβαθμα στελέχη που θεωρούν πως η απόκτηση μιας συμπαγούς όσο και αποτελεσματικής εταιρικής κουλτούρας έχει την ίδια αξία στο συνολικότερο πλάνο της καθημερινής λειτουργίας μιας επιχείρησης με τους τομείς της ανάπτυξης νέων προϊόντων, των σχέσεων με τους πελάτες κ.ο.κ. Για αυτό και καταφεύγουν στην καλλιέργεια μιας κουλτούρας αναγνώρισης όσο και ευγνωμοσύνης μεταξύ των ίδιων των υπαλλήλων τους. Θα πρέπει να υπογραμμιστεί πως ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις έχουν θέσει στο περιθώριο την διαδικασία προσέλκυσης και πρόσληψης υπαλλήλων από άλλες εταιρείες, ενώ εφαρμόζουν μετ’ επιτάσεως την τακτική της ανάπτυξης και προσφοράς μιας σειράς προγραμμάτων επιβράβευσης και παρακίνησης προς τους υποψήφιους συνεργάτες. Διαδικασία που αποδεικνύεται στην πράξη ως ιδιαίτερα αποδοτική, καθώς αφενός μεν το ενδιαφέρον είναι πολλαπλάσιο του συνηθισμένου, ενώ προέρχεται από ένα άκρως ευρύ πεδίο αξιόλογων στελεχών επιχειρήσεων που δεν εδρεύουν κατ’ ανάγκη ούτε καν στην ίδια γεωγραφική περιοχή.

2. Αναζητήστε και αξιοποιήστε εργαλεία μέσω των οποίων οι εργαζόμενοι μπορούν να αλληλο-παρακινηθούν. Υπάρχει μια λεπτομέρεια που όλοι οι εμπλεκόμενοι πρέπει να λάβουν υπόψη τους κατά τη διαδικασία σχεδιασμού, κατάρτισης και συνολικού “πακεταρίσματος” στα προαναφερθέντα προγράμματα επιβράβευσης και παρακίνησης προς τους υποψήφιους συνεργάτες. Αποφύγετε να το προσεγγίσετε με την λογική του… πασαλείμματος και των “μπαλωμάτων” από άλλες, αντίστοιχες περιπτώσεις. Μάλιστα, προς αυτή την κατεύθυνση υπάρχουν στη διεθνή αγορά μια σειρά από εργαλεία και πλατφόρμες εφαρμογών που συμβάλλουν σε καταλυτικό βαθμό στην κατάρτισή τους, ενώ ταυτόχρονα κάνουν ακόμη πιο ευχάριστη την όλη διαδικασία, ενισχύοντας περαιτέρω τους δεσμούς συνεργασίας μεταξύ των συναδέλφων. Ακόμη και η προσθήκη καρτών επιβράβευσης από συγκεκριμένα καταστήματα ή αλυσίδες, ιδιαίτερα στις αρκούντως δύσκολες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που βιώνουμε, δεν πρέπει να θεωρούνται “δεδομένες”, “παρωχημένες” ή χαμηλής αξίας. Κάθε άλλο! Παράλληλα, οι σύγχρονες τεχνολογικές πλατφόρμες επιτρέπουν την ανάδειξη των πλέον ικανών συνεργατών μιας επιχείρησης με την ενεργή εμπλοκή και συμμετοχή των συναδέλφων τους στην όλη διαδικασία της αξιολόγησης.


Όπως υποστηρίζουν τα υψηλόβαθμα διοικητικά στελέχη, η συγκεκριμένη τακτική πολλαπλασιάζει το “δέσιμο” και την άμεση συμμετοχή των εργαζομένων στα καθημερινά τεκταινόμενα που σχετίζονται με μια επιχείρηση ή οργανισμό, κάνοντάς τους να νιώθουν ξεχωριστοί όσο και μοναδικοί, αλλά και ότι η άποψή τους “μετρά” στο εσωτερικό τους. Ταυτόχρονα, καθώς ασυναίσθητα επιδρά στο σκεπτικό και το εν γένει θυμικό των εργαζομένων η δύσκολη οικονομικο-κοινωνική συγκυρία που έχει ενσκύψει στη χώρα μας, αυτομάτως οι ίδιοι κάνουν το πρόσθετο βήμα και εργάζονται ακόμη πιο σκληρά ως μια ένδειξη σεβασμού και στήριξης της επιχείρησης ή του οργανισμού που τους συμπαραστέκεται και βρίσκεται πάντοτε κοντά τους σε κάθε ανάγκη και απαίτησή τους.

3. Δημιουργήστε ομάδες που συνδυάζουν αρμονικά ότι καλύτερο προσφέρουν οι… δύο κόσμοι. Ας υποτεθεί πως διαθέτετε μια επιχείρηση η οποία εμπεριέχει δύο (τουλάχιστον) εκφάνσεις, μια ψηφιακή όσο και σύγχρονης γενιάς και μια περισσότερο “παραδοσιακή” η οποία ενδεχομένως να περιλαμβάνει και ένα κομμάτι που έχει άμεση επαφή και έκθεση με τους τελικούς πελάτες-καταναλωτές και την εν γένει εξυπηρέτησή τους. Σε αυτή την περίπτωση τα κορυφαία διοικητικά στελέχη βρίσκονται απέναντι σε ένα… σταυροδρόμι: Είτε να ακολουθήσουν την τακτική να εφαρμόσουν δύο παράλληλες στρατηγικές, μια για κάθε τομέα δραστηριοποίησης είτε να συνδυάσουν αρμονικά όσο και δημιουργικά τους δύο “κόσμους”, φροντίζοντας μέσω της ανάπτυξης ενός καινοτόμου “μείγματος” να απευθυνθούν άμεσα όσο και αποτελεσματικά στο σύνολο των πελατών. Με τη συγκεκριμένη τακτική, αν μη τι άλλο, θα είναι σε θέση να “παντρέψουν” τον ενθουσιασμό και τη συντροφικότητα που επικρατεί μέσω των μελών της ίδιας της επιχείρησης ή οργανισμού, με τη σταθερότητα, τη στιβαρότητα όσο και την αξιοπιστία μιας “ώριμης” επιχείρησης.

4. Η “χαρά” θα πρέπει να αποτελεί “οδηγό” για την δημιουργικότητα, και όχι για να δελεάζει το ταλέντο. Λαμβάνοντας ως σημείο εκκίνησης και αναφοράς τη διαμόρφωση των γραφείων κορυφαίων τεχνολογικών (και όχι μόνο) “γιγάντων”, όπως λ.χ. των Microsoft, Apple, Google κ.ά. τα τελευταία χρόνια καταγράφεται μια έντονα ανοδική τάση για τη δημιουργία άνετων όσο και “χαλαρών” γραφείων, η αρχιτεκτονική των οποίων προσομοιάζει περισσότερο με χώρο διασκέδασης και αναψυχής, καθώς κυρίαρχο ρόλο παίζει ο “fun” χαρακτήρας, αντί για συνήθεις “άχρωμους” όσο και “αυστηρούς” εργασιακούς χώρους. Μάλιστα, η αρχιτεκτονική που έχει ακολουθηθεί ωθεί -στην ουσία- τους εργαζομένους να διασκεδάσουν και να ξεφύγουν (έστω και πρόσκαιρα) από τις καθημερινές σκοτούρες στο γραφείο. Πόσο, μάλλον, από τη στιγμή κατά την οποία από αυτήν δεν λείπουν μπαρ, επιτραπέζια παιχνίδια, φλιπεράκια, παιχνιδομηχανές, γωνιές με καφέ, γωνίες διαβάσματος, συσκευές ήχου και εικόνας, άνετοι καναπέδες, “ντιζαϊνάτες” πολυθρόνες κ.ο.κ. Αν μη τι άλλο, η αίσθηση που εκλαμβάνει ο εργαζόμενος είναι πως επικρατεί ένα fun κλίμα και συμπεριφορά. Όπως ισχυρίζονται στις ΗΠΑ, “παντρεύεται” το work & pleasure, αποσυμπιέζοντας άγχη, προβληματισμούς και βοηθώντας καταλυτικά στην αποσυμπίεση του συνόλου των εργαζομένων ενός οργανισμού. Κάτι που συμβάλει στην καθιέρωση μιας αρμονικής σχέσης εντός των κόλπων των ίδιων των επιχειρήσεων, σε ένα σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον. Αποτέλεσμα; Οι εργαζόμενοι να κάνουν ότι περνά από το χέρι τους ώστε αφενός μεν να συνεχιστεί να λαμβάνει χώρα αυτού του τύπου και μορφή προσέγγιση και αφετέρου δε να καταβάλλουν πρόσθετες προσπάθειες ώστε να ανταποδώσουν μέρος των όσων “fun factors” απολαμβάνουν. Αν μη τι άλλο, η συγκεκριμένη πολιτική βοηθά ενεργά στην έμπνευση της δημιουργικότητας με την ταυτόχρονη ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ του συνόλου των μελών του προσωπικού. Κι αυτό, “λειαίνοντας” και αντιμετωπίζοντας περισσότερο αποδοτικά και αποφεύγοντας εντάσεις, διαφωνίες και τυχόν διαφορές.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό που εντάσσεται στα κέρδη των επιχειρήσεων από την “work & pleasure” πολιτική είναι και το γεγονός ότι τα κορυφαία διοικητικά στελέχη απεγκλωβίζονται και απελευθερώνονται από την αναγκαιότητα και τον… βραχνά να πρέπει να ασχοληθούν με κάθε πιθανό ή μη πρόβλημα και ζήτημα του προσωπικού. Αποτέλεσμα; Να έχουν το χρόνο και το “καθαρό” μυαλό να αντιμετωπίσουν τις πραγματικές καθημερινές προκλήσεις του ίδιου τους του business, δίχως να σπαταλούν ενέργεια και φαιά ουσία σε δευτερεύοντα (και ούτε) ζητήματα.