Σε ένα αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο που έπεσε πρόσφατα στα χέρια μου, αναφέρονται οι κυριότεροι λόγοι που αποτυγχάνει η εφαρμογή της στρατηγικής του IT.

Όταν το επίκεντρο δίνεται στα ίδια τα προϊόντα και όχι στο sourcing ή στις πληροφοριακές υποδομές, όταν δεν υπάρχει μια ξεκάθαρη επιχειρηματική στρατηγική στην οποία να μπορεί να ευθυγραμμιστεί το ΙΤ, όταν η στρατηγική ΙΤ παραμένει στο συρτάρι και δεν εφαρμόζεται ποτέ, όταν τα υπόλοιπα τμήματα θέτουν συνεχώς νέες απαιτήσεις που προσπερνάνε τη στρατηγική του ΙΤ, όταν δεν υπάρχει ένας δεσμευτικός ορισμός για το τι σημαίνει στρατηγική, τότε η αποτυχία είναι πολύ κοντά.

Για να αποφευχθεί το «κακό», ο συγγραφέας του βιβλίου προτείνει μια διαδικασία επτά βημάτων: ανάλυση της πραγματικής κατάστασης του ΙΤ, ανάλυση της επιχειρηματικής στρατηγικής και των πηγών προκλήσεων του ΙΤ, χάραξη στρατηγικής εφαρμογών, επιλογή μιας στρατηγικής sourcing, οργάνωση και διακυβέρνηση του ΙΤ, εφαρμογή της στρατηγικής μέσα από ένα σχέδιο δράσης, καθορισμός budgets και χαρτοφυλάκιο projects, όπως και παρακολούθηση-έλεγχος της ΙΤ στρατηγικής.

Ανεξάρτητα με το κατά πόσο έχει δίκιο ο συγγραφέας, θεωρώ ότι όλα τα παραπάνω είναι αρκετά ενδιαφέρονται και χρήζουν της δέουσας προσοχής από όλους. Γιατί τα αποτελέσματα από μια αποτυχημένη εφαρμογή της ΙΤ στρατηγικής έχουν αντίκτυπο σε όλους: στην ίδια την επιχείρηση, αλλά, πρωτίστως, στη Διεύθυνση Πληροφορικής.