Ο χώρος του IT σήμερα διέπεται από καινοτόμες τεχνολογικές τάσεις που δημιουργούν λειτουργική διαταραχή (disruption) στο περιβάλλον παραγωγής μιας εταιρείας. Πώς, όμως, οι επιχειρήσεις θα αντιμετωπίσουν σήμερα τις αλλαγές της ψηφιακής εποχής του αύριο;
Μέχρι τώρα η προσέγγιση που βλέπουμε από τις εταιρείες στην προσπάθειά τους να προσαρμοστούν στις γνωστές, πλέον, και κοινώς αποδεκτές από όλους τους αναλυτές μέγα-τάσεις στο χώρο της Πληροφορικής (mobility, cloud, social, Big Data) ακολουθεί τις παραδοσιακές τεχνικές διαχείρισης έργων: υιοθέτηση μετρήσιμων στόχων με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και προϋπολογισμό, καθώς και εξάλειψη ρίσκων. Πόσο, όμως, αποτελεσματική μπορεί να είναι αυτή η παραδοσιακή προσέγγιση σήμερα, όταν το επιχειρηματικό μοντέλο στο οποίο οδηγείται η εταιρεία αύριο μέσω της νέας ψηφιακής εποχής δεν είναι ακόμα γνωστό;
Για παράδειγμα, όταν μέχρι το 2017 το 80% των καταναλωτών θα συλλέγει, θα παρακολουθεί και θα ανταλλάσσει προσωπικά δεδομένα για την προσωποποίηση των υπηρεσιών (Gartner, November 2013), τουλάχιστον τρεις μεγάλοι αγοραστικοί τομείς θα χρειαστεί να «μεταλλαχθούν»: online portals / retailers, Πάροχοι Υπηρεσιών & Τηλεπικοινωνίες και Φορείς Οικονομικών Υπηρεσιών / Τράπεζες. Η μετάλλαξη αυτή θέτει την επιχείρηση σε κατάσταση «ανακάλυψης»: πρόκειται περισσότερο για ένα επιστημονικό πείραμα, παρά για ένα ακόμα έργο με δεδομένο παραδοτέο. Πρόκειται για τον εντοπισμό πραγματικά ριζοσπαστικών ανακαλύψεων (breakthroughs), παρά για την υιοθέτηση λύσεων που αποφέρουν απλά οριακές βελτιώσεις απόδοσης. Πώς, όμως, μπορεί να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο ρεαλιστικά, ιδιαίτερα μέσα στην αβεβαιότητα της ελληνικής πραγματικότητας;
Η εμπορική διεύθυνση, πλέον, εξετάζει εναλλακτικές που είναι πιο ευέλικτες και ανταποκρίνονται στην ανάγκη επιτάχυνσης του ρυθμού ανάπτυξης, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα την πίεση μιας αβέβαιης οικονομίας. Προσωπικά, μπορώ να μοιραστώ τακτικές που συναντώ τόσο σε πολυεθνικές επιχειρήσεις, όσο και στην ελληνική πραγματικότητα: Κατανόηση των πελατών ως χρήστες. Κυρίως για τους οργανισμούς B2B, οι πελάτες είναι γνώριμοι (π.χ. Δ/ντές Τμημάτων Προμηθειών), αλλά υπάρχει ελάχιστη γνώση για αυτούς ως χρήστες των προϊόντων. Πλέον, είναι εμφανής η πελατοκεντρική προσέγγιση των εταιρειών, ώστε να διαδραματίσουν σημαντικότερο ρόλο στην καθημερινότητα του πελάτη τους.
Παράλληλοι «δρόμοι» του παλαιού με το νέο. Ελληνικές εταιρείες –κυρίως πάροχοι λογισμικού- ήδη έχουν ξεκινήσει τη «μετάλλαξη», μεταφέροντας το υπάρχον μοντέλο τους σε ένα καινούργιο marketplace, εκμεταλλευόμενοι έτσι την αξία της λύσης τους που ήδη λειτουργούσε αποτελεσματικά στο παρελθόν. Παράλληλα, έχουν ξεκινήσει την εφαρμογή και δοκιμή νέων εναλλακτικών επιχειρηματικών μοντέλων (σαν ένα εσωτερικό start-up business unit), λαμβάνοντας αποφάσεις για το μέλλον. Αυτή η διπλή προσέγγιση ακολουθείται επίσης από γνωστές πολυεθνικές εταιρείες.
Σήμερα, η διαχείριση του ΙΤ αποτελεί μια επιχειρηματική επένδυση, η οποία για να είναι κερδοφόρα, επιβάλλεται να εξεταστούν οι «δρόμοι και οι γέφυρες» που ήδη έχουν χτιστεί από παρόχους λύσεων για Public/Private cloud ή αποτελεσματικό συνδυασμό των δύο (Υβριδικό cloud): Infrastructure as a service (IaaS), Platform as a service (PaaS) ή Software as a Service (SaaS), Information as a Service, καθώς επίσης και social εταιρικά εργαλεία για αποτελεσματικότερη ενδοεταιρική επικοινωνία και διανομή γνώσης. Όσο οι επιχειρήσεις υιοθετούν τέτοιες δυναμικές τεχνολογίες, οι Διευθύνσεις Πληροφορικής στρέφονται στο “Consumerization of IT”, με σκοπό να απλοποιήσουν την κατανάλωση των νέων υπηρεσιών για τους χρήστες τους (πελάτες ή εργαζόμενους) οποιαδήποτε στιγμή, από οποιαδήποτε συσκευή, με ασφάλεια και συνεκτική εμπειρία.
Η μετάλλαξη δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο μία φορά. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο Damian Kimmelman, ιδρυτής της ανατρεπτικής επιχείρησης DueDil: «Με το Ιnternet να είναι μόλις 20 ετών, αναμένεται πολύ μεγαλύτερη αναρχία στο μέλλον». Κάθε εταιρεία απαιτείται, πλέον, να υιοθετήσει αυτή την ευελιξία με δεξιότητες των ανθρώπων της που θα στηρίξουν την αέναη αλλαγή, σε συνδυασμό με την τεχνολογική καινοτομία. Οι εταιρείες μπορούν να αγοράσουν διαθέσιμες τεχνολογίες σήμερα, αλλά χρειάζεται και να επενδύσουν στους ανθρώπους που θα κάνουν την υλοποίηση, την εφαρμογή και τη χρήση τους. Η επένδυση αυτή δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε νέες θέσεις εργασίας ακόμα και νέους ρόλους εντός και εκτός του ΙΤ, σε συνδυασμό με δυνατή επιχειρηματική διαχείριση, οργάνωση, διαδικασίες και επιλογή της αποτελεσματικής τεχνολογίας.