Προσπαθεί ο καημένος ο «παλιός» να θυμηθεί πόσες φορές έχει γράψει τα τελευταία χρόνια για την κυβερνοασφάλεια και χάνει το λογαριασμό.

Βλέπετε, είναι πολλές οι φορές που πριονίζουμε το κλαδί του δέντρου των δεδομένων μας, πάνω στο οποίο καθόμαστε… Μας τα είπαν, άλλωστε, και οι ειδήμονες σε θέματα cybersecurity που ρωτήσαμε, ετοιμάζοντας αυτό το τεύχος και μαζί το ειδικό αφιέρωμα που το συνοδεύει, όταν ήρθε η συζήτηση στα προληπτικά μέτρα που μπορεί (και πρέπει) να λάβει κάθε επιχείρηση και κάθε χρήστης – θα τα διαβάσετε εν εκτάσει, σε άλλες σελίδες, αυτά.

Μας απάντησαν για όσα πρέπει να προσέχουμε, αλλά παράλληλα τόνισαν ότι εκείνο που μετράει περισσότερο, είναι να αλλάξουμε νοοτροπία και να ελέγχουμε όσο γίνεται καλύτερα (του GDPR βοηθούντος, το οποίο δρα αποτρεπτικά για τυχόν «ατασθαλίες», σ’ ό,τι αφορά στις υποχρεώσεις των εταιριών) πού δίνουμε τι, από πλευράς στοιχείων και δεδομένων μας. Για τους Ευρωπαίους και όχι μόνο (αν υποτεθεί ότι αυτός ο Κανονισμός σταδιακά θα αποκτήσει παγκόσμια επιρροή) η επιβολή του GDPR προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να γίνει κάπως πιο ορθολογική η σχέση μας με όσους ζητάνε «για ψύλλου πήδημα» ένα σωρό προσωπικά στοιχεία, προκειμένου να σου ανοίξουν μια «κλειδωμένη» σελίδα, να σου στέλνουν ένα newsletter ή να σου προσφέρουν κάποια (συχνά αμφιλεγόμενη ως προς την αξία της) υπηρεσία. Είναι στο χέρι μας πλέον να αξιοποιήσουμε το δικαίωμα επιλογής που προσφέρει ο Κανονισμός – στοιχεία, δίνουμε με μέτρο και μόνο «για καλό σκοπό», διαβάζουμε προσεκτικά τα «ψιλά γράμματα» και δεν πατάμε βιαστικά το “AGREE”, για να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα…

Αυτό, για παράδειγμα, συμβαίνει κατά κόρον με τους Αμερικανούς, όπως αποκάλυψε πρόσφατη έρευνα της Strategy Analytics, οι οποίοι θεωρούν τις παραβιάσεις σε θέματα προσωπικού απορρήτου, την παράνομη χρήση δεδομένων εκ μέρους επιχειρήσεων και την αυξανόμενη χρήση βιομετρικών χαρακτηριστικών για λόγους ασφαλείας αναγκαίο κακό, προκειμένου να παραμείνουν οι ίδιοι σε καθεστώς «always on». Στον «παλιό» δεν του αρέσει να είναι γκρινιάρης, αλλά αυτό καλό δεν θα το έλεγε…