Σε συνέχεια της συζήτησης στρογγυλής τραπέζης, τα αποτελέσματα της οποίας εκ παραδρομής δημοσιεύθηκαν λανθασμένα στο τεύχος 324 του netweek, τρεις συμμετέχοντες σε αυτό, οι κκ: Νίκος Ιωάννου, Group IT Infrastructure Manager της Eurobank, Νεκτάριος Κοζύρης, Καθηγητής ΕΜΠ και Αντιπρόεδρος του ΕΔΕΤ και Παναγιώτης Μαστρογιάννης, Manager, IT Infrastructure ΕΜΕΑ της First Data, εκφράζουν τις απόψεις τους πάνω στα θέματα της αυτοματοποίησης και διαχείρισης των λειτουργιών Πληροφορικής (IT Operations), σχολιάζοντας παράλληλα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Διευθύνσεις Πληροφορικής σε σχέση με το storage automation.

Νίκος Ιωάννου, Eurobank

Ο κ. Ιωάννου, σχετικά με τις προκλήσεις της IT υποδομής για τη Διεύθυνση Πληροφορικής, επιβεβαίωσε την πολυπλοκότητα της Πληροφορικής στους οργανισμούς, καθώς και τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Ο όγκος και τα κανάλια πληροφορίας αυξάνονται, η απόκριση και η διαθεσιμότητα των συστημάτων θεωρείται δεδομένη, η ανάγκη ασφάλειας των συστημάτων και της πληροφορίας είναι επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε, ενώ η συνολική παρακολούθηση και η έγκαιρη επέμβαση σε περίπτωση προβλήματος είναι σχεδόν μονόδρομος.

Παράλληλα, σε μία Τράπεζα η ευελιξία και η ταχύτητα υλοποίησης σε “Time to Market” προϊόντα, αντιβαίνει στην έλλειψη πόρων και κυρίως στην ανάγκη ελέγχου και μείωσης του λειτουργικού κόστους. Η αντιμετώπιση όλων αυτών προϋποθέτει, καταρχήν, την εφαρμογή μιας σειράς διαδικασιών, προτύπων και μεθοδολογίας, ενώ παράλληλα οριοθετεί την ανάγκη ενός αυστηρού ελέγχου των δαπανών και του κόστους.

Η Eurobank, λοιπόν, προς αυτή την κατεύθυνση επένδυσε στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση ενός ITSM μοντέλου για όλες τις λειτουργίες της Πληροφορικής, ώστε αυτές να υπόκεινται κάτω από μία ενιαία μεθοδολογία που να αντιμετωπίζει τις σημερινές προκλήσεις. Στόχος είναι η τυποποίηση και η μέτρηση απόδοσης των παρεχόμενων υπηρεσιών του ΙΤ, μέσα από ένα ενιαίο πλαίσιο καταγεγραμμένων διαδικασιών και τυποποιημένων διεργασιών, εναρμονισμένο στις εκάστοτε στρατηγικές επιλογές της Τράπεζας.

Παράλληλα, προχώρησε στην υλοποίηση φιλόδοξων έργων πληροφορικής (όπως μεγάλου εύρους consolidation & virtualization σε συστήματα και εφαρμογές), με στόχο τη μείωση των λειτουργικών εξόδων. Τέλος οριοθέτησε μία κεντρική διαδικασία προμηθειών, μέσω της οποίας ελέγχονται για την αναγκαιότητά τους όλες οι δαπάνες της Τράπεζας, μηχανογραφικές ή μη. Σχετικά με το ζήτημα της αξιοποίησης τεχνολογιών και εφαρμογών από πολλαπλούς vendors μέσα στο data center, ο κ. Ιωάννου τόνισε ότι οι πάνω του ενός vendor ενισχύουν τον ανταγωνισμό, σε αντίθεση με τις μονοπωλιακές καταστάσεις όπου το κόστος παραμένει ψηλό και μη ελεγχόμενο.

Το τίμημα σε αυτή την επιλογή είναι η δυσκολία παρακολούθησης και διαχείρισης ανομοιογενών συστημάτων και εφαρμογών. Η προσπάθεια έγκειται στο να υπάρχουν ενιαία πρότυπα και μεθοδολογίες που να κάνουν τα διαφορετικά συστήματα ευκολότερα διαχειρίσιμα. Έτσι στη Eurobank γίνεται προσπάθεια, ώστε τα συστήματα και οι εφαρμογές των διαφορετικών κατασκευαστών, να υπόκεινται σε κοινούς κανόνες, συγκεκριμένα πρότυπα και ομοειδή χαρακτηριστικά, όπως αυτά χαράσσονται από τη συνολική αρχιτεκτονική των υποδομών, ώστε να παρέχουν κοινά services, με κοινή ασφάλεια και ομοειδή διαχείριση.

Παράλληλα υλοποιείται η υποδομή μίας ενιαίας παρακολούθησης των συστημάτων σε συνδυασμό με την κοινή αντιμετώπιση αυτών. Όλα αυτά ουσιαστικά αποτελούν το τίμημα της μείωσης του κόστους χρήσης, πέρα του ενός vendor. Φυσικά η τελική προσέγγιση είναι η χρήση των “ανοικτών συστημάτων” που είναι συμβατά στους περισσότερους κατασκευαστές. Κλείνοντας, σχετικά με τη σχέση OPEX – CAPEX, ο κ. Ιωάννου τονίζει ότι το κόστος είναι η λεπτή ισορροπία σε τρείς άξονες:στην απρόσκοπτη λειτουργία συστημάτων & εφαρμογών, στη γρήγορη ανταπόκριση υλοποίησης σε καινοτόμα προϊόντα και στην ασφάλεια των δεδομένων.

Στον τριπολικό αυτό άξονα το ΙΤ έχει μέγιστη συνεισφορά και μπορεί να προσδώσει στρατηγικής σημασίας επιχειρηματική αξία, όταν λειτουργεί όχι μόνο σαν επιχειρηματική μονάδα αλλά και σαν αρωγός προς τις άλλες μονάδες προσφέροντας καινοτόμες λύσεις και μειώνοντας το κόστος. Η συντηρητική αντίληψη ότι η μηχανογράφηση είναι κοστοβόρα δεν ισχύει πια, όταν το ΙΤ λειτουργεί σαν ανταγωνιστικό profit center. Το ΙΤ μπορεί να πρωτοστατήσει στη μείωση των λειτουργικών εξόδων OPEX, επενδύοντας σε καινοτόμες λύσεις, απλοποιώντας εφαρμογές, ενοποιώντας συστήματα και δίκτυα. Το storage consolidation & virtualization είναι ένα παράδειγμα προς αυτή την κατεύθυνση. Το Data Center consolidation είναι ένα άλλο παράδειγμα.


Παναγιώτης Μαστρογιάννης, First Data

Σχετικά με τον εξελισσόμενο ρόλο του IT Manager ο κ. Μαστρογιάννης της First Data αναφέρθηκε στο γεγονός ότι το IT κάποιες φορές χάνει το ρόλο του. Ο ουσιαστικός του ρόλος είναι να αναζητήσει ποιο είναι το core business του οργανισμού. Ο κάθε οργανισμός έχει διαφορετικές ανάγκες και το core business της κάθε εταιρείας πρέπει να αποτελεί το στόχο του IT. Το ΙΤ ως στόχο πρέπει να έχει να στηρίζει το business αυτό. Ως εκ τουτου, η λογική του outsourcing/consulting δεν θα έπρεπε να προβληματίζει τον εκάστοτε CIO αφού με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται λάθη και παραλείψεις στην προσπάθεια να υλοποίηθούν όλα εκ των έσω. Επιπροσθέτως, αναφέρθηκε στους πυλώνες βάσει των οποίων θα έπρεπε να κινηθεί το σύγχρονο ΙΤ που δεν είναι άλλοι απο τους κάτωθι:

  • Transformation των ΙΤ ρόλων. Τα resources αναβαθμίζονται ή δραστηριοποιούνται σε πολλάπλες περιόχες αφου οι διαχωριστικές γραμμές των δικτύων, storage υποδομών, virtual υποδομών καθώς και φυσικών υποδομών, παύουν να ειναι τόσο διακριτές
  • Οχύρωση του οργανισμού μέσω του ITIL / IT Service Management για την πιο δομημένη λειτουργία του οργανισμού
  • End User Computing μέσω της υλοποίησης virtual τεχνολογίας που επιτρέπει καλύτερη διαχείριση και έλεγχο του περιβάλοντος των χρηστών, ενω ταυτόχρονα επιτρέπει την προσαρμογή στην όποια νέα ανάγκη τάχιστα και με ασφάλεια
  • Monitoring / SLA Management. Ουσιαστικά αναφερόμαστε στην ταχύτερη αντίληψη και διάγνωση του όποιου προβλήματος μέσω root cause analysis καθώς και την ταχύτερη και πιο αξιόπιστη μέτρηση του availability των υπηρεσίων που προσφέρει το ΙΤ (end to end). Software / Hardware/Network/ storage, πλέον είναι κομμάτι της υπηρεσίας και πρέπει να ελέγχονται με τα ίδια πλέον standards και το ίδιο criticality.

Αναφορικά με τους πολλαπλούς vendors και τις ανησυχίες που προκαλεί στο Τμήμα Πληροφορικής το ζήτημα αυτό, o κ. Μαστρογιάννης της First Data έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι η ανομοιογένεια των εφαρμογών γίνεται αντιληπτή όταν κάνουμε Disaster Recovery. «Όταν υπάρχει ανομοιογένεια, ή χαράζεις νέα στρατηγική ή παίρνεις απόφαση ότι το Disaster Recovery θα παίζει μεμονωμένα και αποσπασματικά», συμπέρανε ο κ. Μαστρογιάννης.

Τέλος, σε ό,τι αφορά το storage, ο κ. Μαστρογιάννης αναφέρθηκε στην πρόκληση του monitoring του storage, το οποίο πρέπει να αποτελεί κομμάτι του συνολικού monitoring μέσα στον οργανισμό. «Πρέπει να ενοποιήσουμε τον έλεγχο και την παρακολούθηση ώστε να γίνεται αυτόματα και όσο πιο proactive γίνεται. Πρέπει να δοθεί έμφαση στο κομμάτι αυτό για να μειωθεί το downtime και να δούμε τι είδους επενδύσεις πρέπει να κάνουμε για να αποφύγουμε μελλοντικά downtime incidents».


Νεκτάριος Κοζύρης, ΕΔΕΤ

Ο κ. Κοζύρης του ΕΔΕΤ, αναφέρθηκε στο ζήτημα της «απελευθέρωσης» μίας επιχείρησης από τους προμηθευτές, δηλώνοντας ότι πλέον αποτελεί κοινή παραδοχή για όλους τους ανθρώπους του IT το γεγονός ότι τα data centers είναι κατακερματισμένα, περιλαμβάνουν ετερογενείς και απομονωμένες νησίδες εξοπλισμού, προϊόν της λειτουργίας τους σε βάθος χρόνου, ενώ διαπιστώνεται ότι υπάρχουν τμήματα του datacenter που υπο-χρησιμοποιούνται. Από αυτό βέβαια προκύπτει και ένα σημαντικό πρόβλημα: το γεγονός ότι πολλές φορές η εφαρμογή είναι «κλειδωμένη» επάνω στον προμηθευτή.

Το πρόβλημα αυτό αναπαράγει τον εαυτό του, αφού οι οργανισμοί «πιέζονται» να παρέχουν περισσότερες υπηρεσίες επιλέγοντας την απλή και γρήγορη λύση επέκτασης του υφιστάμενου «ειδικού» εξοπλισμού. Κάτι τέτοιο αποτελεί μία θετική ανάδραση της πανσπερμίας και του κατακερματισμού, επομένως απλά αναπαράγουμε το πρόβλημα. Σύμφωνα με τον κ. Κοζύρη, ο ενδεδειγμένος τρόπος είναι να δημιουργηθεί από την αρχή μία υποδομή με τους όρους που πρέπει και με οριζόντιο τρόπο, όπου θα επιλεγεί η πολυπλεξία σε όλα τα επίπεδα.

Ακόμα βέβαια και αν δε γίνεται η από το μηδέν ανάπτυξη, οφείλει κανείς να μεταβεί σταδιακά, εφαρμόζοντας την ίδια τεχνολογία σε ό,τι νέο εγκαθίσταται στο datacenter. «Για παράδειγμα θα εγκαταστήσω τεχνολογία virtualization σε όλα τα επίπεδα και σε όλο τον νεοαποκτηθέντα εξοπλισμό, και όχι μόνο στους εξυπηρετητές αλλά και στο storage, θα επιλέξω επαναχρησιμοποιήσιμα – από οποιονδήποτε server και για οποιαδήποτε ανάγκη – συστήματα storage, επομένως σιγά-σιγά οι εφαρμογές μου θα μεταφερθούν από το legacy σε ένα καινούριο περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί με οριζόντιο τρόπο», τόνισε χαρακτηριστικά.

Ως αποτέλεσμα, όποιο στρώμα «λιγοστεύει» μπορεί να επεκταθεί με οριζόντιο τρόπο και όχι κάθετα σαν σιλό. Έπειτα, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι, για λόγους κόστους και τεχνογνωσίας, το ΕΔΕΤ χρησιμοποιεί αλλά και έχει τη δυνατότητα να αναπτύσσει εσωτερικά (ανοιχτό) λογισμικό, γεγονός που δίνει καλύτερο έλεγχο και επιτρέπει την «ελευθερία» από άποψη προμηθευτών.

Επίσης, ο κ. Κοζύρης, αναφέρθηκε στη συνεργασία του ΕΔΕΤ με την Google για τη συν-δημιουργία λογισμικού διαχείρισης ΙΤ εξοπλισμού, το ανοιχτό λογισμικό Ganeti, γεγονός που έδωσε στο ΕΔΕΤ την «πολυτέλεια» να χρησιμοποιεί “home brewed” λογισμικό, επομένως να μην υπάρχουν κόστη licensing και κόστη από εξωτερικές υπηρεσίες υποστήριξης της λειτουργίας. To ΕΔΕΤ λειτουργεί τον okeanos, ένα δημόσιο cloud υποδομής (IaaS) που παρέχει σήμερα πάνω από πέντε χιλιάδες εικονικές μηχανές (VMs) σε μερικές χιλιάδες χρήστες του ΕΔΕΤ, με λογισμικό cloud που έχει αναπτύξει το ίδιο (synnefo.org) και λειτουργεί οριζόντια σε όλο το DataCenter του. Το ΕΔΕΤ επιλέγει σχεδόν πάντα commodity εξοπλισμό, ώστε να έχει την ευελιξία επιλογών προμηθευτών. Σαφέστατα βέβαια ξεκαθάρισε ότι το ΕΔΕΤ είναι ξεχωριστή περίπτωση, έχει διαφορετικό σκοπό λειτουργίας, προφίλ χρηστών και είδος υπηρεσιών σε σχέση με τους άλλους μεγάλους ιδιωτικούς οργανισμούς.