Ο Bill Campbell αποτέλεσε θρυλικό μέντορα και executive coach για αναρίθμητα υψηλόβαθμα διοικητικά στελέχη της Silicon Valley και όχι μόνο. Στο… παλμαρέ των όσων συμβούλευε συγκαταλέγονταν από τον Steve Jobs, τον Larry Page και τον Eric Schmidt μέχρι τον John Donahoe, τον Dick Costolo, τον John Doerr κ.ά.

Ο “Coach” όπως ήταν το παρατσούκλι του εξαιτίας της προϋπηρεσίας του ως πρώτος προπονητής σε ομάδες του αμερικανικού football, επέλεγε να βρίσκεται πάντοτε ένα βήμα πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας και της επιτυχίας, στρέφοντάς τα στους… αφανείς ήρωες που δεν ήταν άλλοι από τα μέλη των ομάδων που εργάστηκαν και κοπίασαν να πετύχουν στόχους που είχαν τεθεί και να υλοποιήσουν στρατηγικές που σχεδιάστηκαν. Ορισμένα από τα “μαθήματα” που δίδαξε όλα αυτά τα χρόνια ο Bill Campbell:

Μην υποθέσετε, καν, πως οι υπάλληλοί σας θα σας σέβονται αυτομάτως επειδή είστε το αφεντικό
Ένας επαγγελματικός τίτλος θέσης, απλά σε τοποθετεί στην βαθμίδα των manager. Ωστόσο, οι συνεργάτες και οι υπάλληλοι είναι εκείνοι που θα αποφασίσουν εάν είσαι ηγέτης και φυσικά στο χέρι σου βρίσκεται εάν θα καταφέρεις να τους επιβεβαιώσεις ή να τους διαψεύσεις. Σήμερα, πλέον, στον επιχειρηματικό κόσμο δεν υπάρχει πίστη και αποδοχή της εξουσίας που απορρέει απλά και μόνο εκ της θέσεως στη διοικητική πυραμίδα. Δίχως άλλο, η ύπαρξη μιας ισχυρής εταιρικής κουλτούρας μπορεί να συμβάλλει καταλυτικά στην παροχή κινήτρων προς τους υπαλλήλους. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να επιχειρηθεί η δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου τα άτομα που εργάζονται σε μια επιχείρηση θα είναι σε θέση να εργαστούν περισσότερο αποδοτικά όσο και αποτελεσματικά παρά ποτέ και πουθενά.

Αντιμετωπίστε άμεσα τα δύσκολα προβλήματα και τις απαιτητικές καταστάσεις
Πολλοί διοικητικοί ηγέτες και ανώτερα στελέχη δείχνουν άτολμοι και φοβισμένοι να αντιμετωπίσουν “δύσκολες” επιχειρηματικές καταστάσεις και προκλήσεις, όπως λ.χ. αλλαγή στρατηγικής, μετακινήσεις και αναβαθμίσεις στελεχών, ανάπτυξη νέων προϊόντων, διείσδυση σε νέες αγορές ή καθετοποιημένους τομείς, “επιθετικές” κινήσεις σε επίπεδο πωλήσεων και τιμολογιακής πολιτικής, απολύσεις κ.ο.κ. Κι όμως, η αναβλητικότητα δεν οδηγεί σε εξαφάνιση των προβλημάτων. Κάθε άλλο! Συνήθως δε, τα πολλαπλασιάζει, κάνοντας ακόμη πιο δύσκολη όσο και χρονοβόρα την αντιμετώπισή τους. Ποια είναι η λύση; Μα, να εντρυφείτε σε αυτά αμέσως μόλις τα αναγνωρίσετε, επιχειρώντας να βρείτε τις πλέον συμφέρουσες όσο και αποδοτικές λύσεις, έτσι ώστε να εξοικονομήσετε πόρους, δυνάμεις, χρόνο και κόπο.

«Καθοδηγήστε» την αναζήτηση και αξιοποίηση των ευκαιριών
Μην στηρίζεστε αποκλειστικά νέων στα πτυχία και τα μεταπτυχιακά ή ακόμη και στον βαθμό ευφυϊας κάθε στελέχους. Είναι -περίπου- αδύνατον από μόνα τους να οδηγήσουν στην ολοκλήρωση διαδικασιών, εργασιών και tasks. Αντιθέτως, ψηλά στη λίστα των ζητούμενων θα πρέπει να βρίσκονται το πάθος, η δύναμη σκέψης και το κυριότερο η δυνατότητα να προχωρούν τα πράγματα ένα (και παραπάνω) βήματα παρακάτω. Επίσης, εφόσον διακρίνετε “πείνα” και “μάτι που γυαλίζει”, μη διστάσετε να δίνετε ευκαιρίες ακόμη και σε στελέχη που βρίσκονται (πρακτικά ή θεωρητικά) χαμηλότερα στην στελεχειακή δομή της ίδιας της εταιρείας.

Προκρίνετε το εμείς και όχι το εγώ!
Οι πραγματικοί ηγέτες δεν επιζητούν τα φώτα της δημοσιότητας ή της προσοχής όταν καταφέρνουν να πετύχουν κάποιο στόχο. Εξάλλου, αυτή είναι η δουλειά τους, για αυτό πληρώνονται και υπό αυτό το πρίσμα οφείλουν να αντιμετωπίζουν την όποια πρόσκαιρη ή μη επιτυχία. Η πίστη σας θα πρέπει να βρίσκεται πρωτίστως στην ομάδα διοίκησης και τους υπαλλήλους που καλούνται να υλοποιήσουν μια στρατηγική βάσει συγκεκριμένου πλάνου και ξεκάθαρων ενεργειών. Ο διοικητικός ηγέτης πρέπει να μην “ποδηγετεί” τις συνολικές προσπάθειες, αλλά να μένει στην άκρη ή και πίσω από τα… στρατεύματα, παρέχοντας τυχόν βοήθεια του ζητηθεί ή κάνοντας τις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις. Προσπαθήσετε κυρίως να μεταδώσετε αξίες στην ομάδα σας και φυσικά να τους το αποδεικνύετε εμπράκτως μέσω της καθημερινής πρακτικής σας.