Είναι γεγονός ότι ο βαθμός ανάπτυξης μιας χώρας αντικατοπτρίζεται στην αποκεντρωτική δομή του κράτους της. Τα κράτη με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης είναι εκείνα που παράλληλα έχουν προχωρήσει στη θωράκιση των αποκεντρωμένων δομών τους.

Στο πλαίσιο αυτό, η απάντηση στις σημερινές οικονομικές προκλήσεις οφείλει να έρθει από την επένδυση σε λύσεις που χαρακτηρίζονται από διαφάνεια, κοινωνική ευαισθησία και μακρόπνοη στρατηγική. Και οι Δήμοι της χώρας μπορούν να σταθούν στο ύψος των απαιτήσεων και να ανταποκριθούν σε αυτή την πρόκληση καθώς διαθέτουν και τα τρία αυτά συστατικά.

Οι δήμοι μας αποτελούν κυψέλες σχεδιασμού και εφαρμογής δράσεων και πολιτικών, κέντρα ανάπτυξης και υλοποίησης κοινωνικών παρεμβάσεων και έργων αστικής ανάπλασης, αλλά και φορείς υλοποίησης έργων στα οποία συμπράττει η δημόσια και η ιδιωτική πρωτοβουλία, ενώ παράλληλα αποτελούν και μέσο που δίνει την ευκαιρία στην ενεργό κοινωνία των πολιτών να συμμετέχει δυναμικά σε τοπικές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.

Και θα μπορούσα να κατηγορηθώ ότι είμαι αιθεροβάμων εάν δεν είχαμε ήδη αποδείξει την υπευθυνότητά μ.ας έμπρακτα. Υπενθυμίζω ότι από την αρχή της οικονομικής κρίσης είχαμε κινηθεί υπεύθυνα και είχαμε ως ΚΕΔΚΕ παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη αναπτυξιακή πρόταση-αντίδοτο στις επαπειλούμενες επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης που χτύπησαν την πόρτα της χώρας μας.

Η πρόταση είχε τη μορφή ενός Επιχειρησιακού Προγράμματος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το οποίο εξειδικευόταν σε επιμέρους υποπρογράμματα, (Ειδικό Επενδυτικό Πρόγραμμα για τους Δήμους, πρόγραμμα Τόνωσης της Τοπικής Απασχόλησης και Ανάπτυξης, Πρόγραμμα «ΣΥΝ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ» Πρόγραμμα «ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ», Πρόγραμμα εξασφάλισης της απρόσκοπτης λειτουργίας των κοινωνικών δομών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Πρόγραμμα Υποστήριξης Μικρών Δήμων για την ωρίμανση των έργων τους, Ειδικό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Τοπική Αυτοδιοίκηση και Πολιτισμός, Επιχειρησιακό πρόγραμμα Τοπική Αυτοδιοίκηση και προστατευόμενες περιοχές, Δανειακή εξυπηρέτηση των ΟΤΑ).

Η συγκεκριμένη κατηγοριοποίηση αφορούσε τους κεντρικούς άξονες των πολιτικών που ασκούνται ήδη από τους δήμους της χώρας και εν πολλοίς στόχευε στη διασφάλιση της κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής, στην ενίσχυση της τοπικής απασχόλησης και στη στήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης. Έτσι, αποδεικνύουμε ότι είμαστε σε θέση να τονώσουμε τη τοπική οικονομία και απασχόληση, να ξεπεράσουμε την επενδυτική «ανομβρία» των ΟΤΑ, να αυξήσουμε τις τοπικές επενδύσεις και τελικά τη δημιουργία προοπτικών για ανάκαμψη.

Έτσι μετατρέπουμε την πολυμορφία και τη διαφορετικότητα των περιφερειών μας σε προστιθέμενη αξία της χώρας μας. Η ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων των περιφερειών μας οφείλει να αποτελεί οδηγό των επιλογών μας για να μπορέσουμε επιτέλους να αλλάξουμε την αντίληψη ότι η περιφέρεια είναι συνώνυμο της υποβάθμισης. Και σαφώς και δεν έχουμε φτάσει στο τέλος της διαδρομής.

Οφείλουμε αν συνεχίσουμε πιο εντατικά, να εκμεταλλευτούμε τις επενδυτικές ευκαιρίες του ΕΣΠΑ, να ορίσουμε με σαφήνεια τις κατευθυντήριες γραμμές προκειμένου να ανανεώσουμε την βάση της ανταγωνιστικότητας, να αξιοποιήσουμε καλύτερα τις συνέργιες σε ένα γενικό πλαίσιο αειφόρου ανάπτυξης, να ενισχύσουμε την κοινωνική της συνοχή δίνοντας έμφαση κυρίως στη γνώση, στην καινοτομία και στην καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του ανθρώπινου κεφαλαίου. Να αναπτύξουμε ένα σύνθετο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, αναδεικνύοντας τη νέα αναπτυξιακή δομή και τη νέα αναπτυξιακή ταυτότητα της περιφέρειας.

Μόνο έτσι θα επιτύχουμε την επιστροφή της περιφέρειας στο προσκήνιο των πολιτικών μας προτεραιοτήτων. Γιατί ανάπτυξη της Περιφέρειας σημαίνει ανάπτυξη της χώρας και αυτό πρέπει να μας φέρνει πιο κοντά και όχι να μας απομακρύνει. Άλλωστε όπως υποστήριξε και ο Αριστοτέλης το «όλον» δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς το «μέρος» και αντίστροφα.