Η «εταιρεία» σαν ανθρώπινη επινόηση ήταν ιδιαίτερα σημαντική για την επιχειρηματικότητα και την εξέλιξη της αγοράς.

Οι κανόνες πάνω στους οποίες στηρίχτηκε για να φθάσει σήμερα στις πολύπλοκες δομές που εκπροσωπεί, είχαν να κάνουν κυρίως με διαδικασίες και έξυπνη διαχείριση πόρων και ανθρώπων. Σήμερα στην εξίσωση αυτή μπαίνει πιο δυναμικά από ποτέ η τεχνολογία, όχι μόνο γιατί αυτό απαιτείται από την ανάγκη μετάβασης στην ψηφιακή εποχή, αλλά και γιατί η τεχνολογία έχει να προσφέρει πρωτόγνωρα εργαλεία. Εργαλεία που διαχειρίζονται δεδομένα από μια απίστευτη ποικιλία συσκευών και υπόσχονται ταχύτητα αυτοματοποιημένων αποφάσεων και πλήρη αξιοποίηση των στοιχείων που παλαιότερα δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε πως θα είχε σημασία ούτε καν η συλλογή τους. Και οι τρόποι αξιοποίησης τους δεν παύουν να γίνονται συνεχώς πιο εντυπωσιακοί.

Φτάνουμε έτσι στο σημείο να αναρωτιόμαστε ποιο είναι το επόμενο βήμα στην εξέλιξη αυτή. Μπορούν οι οργανισμοί να αποκτήσουν την νοημοσύνη που θα τους επιτρέψει να δρουν αυτόβουλα; Να αποφασίζουν χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση των στελεχών τους για την επιχειρηματική πορεία τους; Ο άνθρωπος από την αρχή της τεχνολογίας είχε μάθει να φοβάται την εξέλιξη των ρομπότ και την πιθανή επανάστασή τους ενάντια στους κατασκευαστές τους. Μήπως στους φόβους αυτούς θα πρέπει να προσθέσει και την επανάσταση των επιχειρήσεων; Των αυτόβουλων εταιρειών που με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούν να αποφασίσουν για την επιχειρηματική τους πορεία και να αλλάξουν τους κανόνες των αγορών και του ανταγωνισμού; Ή μήπως αυτό δεν είναι ένα σενάριο τρόμου αλλά ο παράδεισος για τους ανθρώπους που πρέπει να πάρουν αποφάσεις και η βοήθεια των μηχανών είναι το καταφύγιο για ασφαλείς και χωρίς ανθρώπινο λάθος κατευθύνσεις; Απλά θα πρέπει για μια ακόμη φορά να αναρωτηθούμε ποιος φτιάχνει τους κανόνες με τους οποίους σκέφτονται οι μηχανές…