Αλήθεια, πόσες φορές δεν έχετε ακούσει πώς στη χώρα μας πρέπει να «επανεκκινηθεί η αγορά», να «στραφεί προς την καινοτομία», να αναζητήσει την «πράσινη επιχειρηματικότητα» και άλλες τέτοιες βαρύγδουπες όσο και κενές περιεχομένου διατυπώσεις;
Πέρα από τα «θέλω», οφείλουμε να προχωρούμε στο «κάνω». Κάτι, που δείχνουν στην πράξη οι Ισραηλινοί. Μια χώρα που κινείται σε σαφώς µικρότερα επίπεδα µεγεθών σε σύγκριση µε την Ελλάδα. Κι αυτό, καθώς ο πληθυσμός του υπολογίζεται στα 7,8 εκατομμύρια έναντι 11,3 εκατοµµυρίων της χώρας µας, ενώ η έκτασή του αγγίζει τα 22.000 km2 σε σχέση µε τα 131.990 km2 της πατρίδας µας. Για να µην αναφέρουµε τη γεωπολιτική του τοποθεσία και τις σχέσεις (αγάπης και µίσους) του µε τις χώρες που γειτνιάζει.
Κι όµως, αυτό δεν τους εμποδίζει να κινούνται με σχέδιο, αποφασιστικότητα όσο και μετρήσιμα αποτελέσματα στον τομέα της τεχνολογίας. Το 47% του συνόλου των προϊόντων που εξάγονται από το Ισραήλ ανήκουν στην ΙΤ βιομηχανία, αντικατοπτρίζοντας το 15% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) του Ισραήλ, ενώ η χώρα διαθέτει 64 εταιρείες εισηγμένες στο Nasdaq.
Επειδή τα οικονομικά προβλήματα δεν αποτελούν αποκλειστικό… προνόμιο της Ελλάδος, οι Ισραηλινοί φρόντισαν να βρουν λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν το τελευταίο χρονικό διάστημα και αφορά την «ελεύθερη» πτώση των κεφαλαίων που, με τη σειρά τους, χρηματοδοτούν start-up (και όχι μόνο) εταιρείες εκ μέρους των ντόπιων επενδυτικών funds. Τι έκαναν; Αυτό που ξέρουν καλά, ήτοι να «προμοτάρουν» το έμψυχο επιχειρηματικό δυναμικό (πάντοτε περί της τεχνολογίας) της πατρίδας τους σε επιχειρήσεις και οργανισμούς του μεγέθους της Google, της Apple, της Intel κ.ά.
Αποτέλεσμα; Να δημιουργηθούν ειδικά, όσο και προνομιακά, προγράμματα χρηματοδότησης που απευθύνονται σε Ισραηλινούς που επιχειρούν τα πρώτα τους επιχειρηματικά βήματα. Χρειάζονται συγκρίσεις με τη χώρα μας;