Ενδεχομένως στο μυαλό αρκετών από εσάς να έρθουν εικόνες από το μακρινό παρελθόν, αναμνήσεις γλυκές μιας άδολης νιότης, όταν τα πράγματα ήταν πολλαπλάσια πιο απλά και σίγουρα τα… βάσανα ξεκινούσαν και σταματούσαν στο διάβασμα των μαθημάτων της επόμενης ημέρας.
Φευ.
Στο δικό μου το μυαλό αυτό… εισέβαλε βλέποντας τους τίτλους, τα χαμόγελα, τα (τουλάχιστον ατυχή και δίχως πνοή) λογοπαίγνια και το γενικότερο “ταρατατζούμ” που συνόδευσε (για ακόμη μια χρονιά) την τελετή (ναι, δυστυχώς σε αυτό το αρκούντος χαμηλό σημείο έχουμε… ανέλθει – Τι οξύμωρο όσο και αντιφατικό) παράδοσης του νέου σχεδίου Προϋπολογισμού εκ μέρους των αξιωματούχων του υπουργείου Οικονομικών προς το Προεδρείο της Βουλής. Γιατί, βλέπετε, η… καινοτομία που καταφέραμε να εισάγουμε τα τελευταία (λίγα) χρόνια δεν είναι άλλη από την παράδοσή του σε… USB stick. Καινοτομία, δεν μπορείς να πεις…
Και στο background περνούν σε καροτσάκια μεταφοράς οι εκτυπωμένοι τόμοι του Προϋπολογισμού προκειμένου οι εθνοπατέρες, οι συνεργάτες τους για την ακρίβεια, να τον αναγνώσουν με προσοχή και επιμέλεια. “Γραμμή-γραμμή και κωδικό-κωδικό”, όπως συχνά πυκνά ακούγεται στην “ξύλινη” πολιτική γλώσσα.
Φέρτε αυτές τις εικόνες σε αντιπαραβολή με την σύγχυση, την άγνοια, την αναγκαιότητα για φακέλους με την πολυαγαπημένη ελληνική χαρτοκρατία και τις ατελείωτες ουρές στους σταθμούς των Μετρό στην Αττική πριν και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εφαρμογής του ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ εισιτηρίου και προσγειωθείτε στην (σκληρή) πραγματικότητα! Βέβαια, υπάρχουν και οι πολλαπλασιαζόμενης συχνότητας τελευταία διακηρύξεις για την… (actual) εκτόξευση της χώρας μας στο διάστημα, καθώς όπως έχουν αναφέρει και τα -πλέον- αρμόδια χείλη: “Πλέον, η Ελλάδα παύει να αποτελεί ουραγό της Ευρώπης στην διαστημική τεχνολογία”.
Αλήθεια, εάν σας πω πως στο νου μου ήρθε μια λαϊκή ρήση, με κάτι αναφορές σε “ψωριάρη” ή μια άλλη με κάτι σε “επιδέξια” θα φταίω;