Πριν από πολλά χρόνια, σε μια μακρινή χώρα ζούσαν τέσσερα μικρά πλασματάκια που εξασφάλιζαν το τυρί τους από τον «τυροσταθμό Τ», όπου πήγαιναν καθημερινά και έτρωγαν τυρί με την ψυχή τους. Δεν ήξεραν, ούτε από πού ερχόταν το τυρί, ούτε ποιος το έφερνε. Απλώς τα τέσσερα πλάσματα έπαιρναν ως δεδομένο ότι θα υπήρχε τυρί για πάντα. Ομως, ξαφνικά το τυρί τελείωσε! (ιστορία από το διάσημο βιβλίο του Spencer Johnson, “Who Moved My Cheese?”).
Πολλοί σήμερα βρίσκονται στην αντίστοιχη θέση, με το Ελληνικό Δημόσιο στη θέση του «τυροσταθμού». BC (Before Castellorizo) όλοι μας γνωρίζαμε για «το βόλεμα στο Δημόσιο» και τις εξαρτήσεις των Νεοελλήνων από το Δημόσιο, νομίζοντας ότι ο «ελληνικός τυροσταθμός» θα μπορούσε θεωρητικά να «θρέψει με τυρί» όλους τους Ελληνες για πάντα: Μόνιμους, συμβασιούχους, ωρομίσθιους, με μπλοκάκι, με stage, με μετάταξη, με απόσπαση, εργολάβους κ.λπ.! Και βέβαια όλα αυτά κυρίως με δανεικά χρήματα (και αγύριστα όπως φαίνεται…). Κάπως έτσι μεγάλωσε το Δημόσιο, χωρίς κανείς να γνωρίζει: ούτε πόσους έτρεφε, ούτε πόσους χρειαζόταν να τρέφει.
Και έπρεπε να δίνει καθημερινό τυρί στους ανθρώπους του Δημοσίου: μισθούς, επιδόματα, άδειες, επιτροπές, εκτός έδρας, έγκαιρης προσέλευσης, υπηρεσιακά αυτοκίνητα, νοσοκομειακή περίθαλψη, κατασκηνώσεις, εξοχές, παροχές, εφάπαξ, συντάξεις. Τυρί με την σέσουλα σε πολλές ποικιλίες! Αλλά δυστυχώς, περνώντας τα χρόνια, «ο ελληνικός τυροσταθμός», εκτός από τους μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους που έτρεφε, έπρεπε να δίνει τυρί και στους συνταξιούχους του Δημοσίου. Συνταξιούχοι που, όσο μεγάλωνε το Δημόσιο, τόσο περισσότεροι γινόταν! Αυτοί οι συνταξιούχοι, πολλές φορές άρχιζαν να τρώνε το τυρί της σύνταξης από την ηλικία των 40 ετών, με αδιανόητες ευεργετικές διατάξεις των εκάστοτε αφελών κυβερνήσεών μας.
Μαζί με το τυρί, χάσαμε και τα projects…
AC (After Castellorizo) καταλάβαμε ότι δεν ήταν μόνο οι μισθοί, οι συντάξεις και οι παροχές του Δημοσίου που θα κοπούν. Ενας από τους πρώτους χαμένους της κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας ήταν και το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που πήγε στον καιάδα, με τάση να πιάσει τον απόλυτο πάτο. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι τα έργα (projects) του ελληνικού τυροσταθμού (Δημόσιο) μας τελείωσαν («πάπαλα…»). Εταιρείες και φορείς που ζούσαν στην κυριολεξία από το ελληνικό τυροσταθμό είδαν τους τζίρους τους να υπο-πολλαπλασιάζονται με τάση το μηδέν… Ετσι, project managers και εταιρείες άρχισαν να ψάχνουν αλλού το τυρί τους!
Ποια είναι η μεγάλη εικόνα των έργων;
Για να μπορέσουν να σταθούν τα άτομα και οι επιχειρήσεις στο διεθνές ανταγωνιστικό πεδίο υλοποίησης έργων, θα πρέπει να γνωρίζουν πολύ καλά την πυραμίδα του Portfolio, Program and Project Management (PPPM), το ιεραρχικό μοντέλο που χρησιμοποιείται παγκοσμίως για την υλοποίηση των έργων (DO THE RIGHT PROJECTS).Στο επίπεδο του Portfolio Management (Διοίκησης Χαρτοφυλακίου) επιλέγονται εκείνα τα Programs/Projects που ευθυγραμμίζονται με το enterprise strategy της εταιρείας. Για τις περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις η θέση του Portfolio Project Manager συμπίπτει με τον CEO. Το Portfolio Management «γεννάει» Programs ή Projects. To Program Management (διοίκηση ομάδας συσχετιζόμενων Projects) και το Project Management είναι καθημερινότητα για όλους μας (DO PROJECTS RIGHT).
Τι μέλλει εστί γενέσθαι;
Κάπως έτσι καταλάβαμε ότι το τυρί του Δημοσίου, καθώς τελείωνε επηρέαζε όλη την οικονομία και τα projects, προερχόταν κυρίως από δύο πηγές: Φαίνεται λοιπόν ότι το μοντέλο ανάπτυξης που βασιζόταν σε κατανάλωση, σε μη παραγωγικές επενδύσεις, σε «βόλεμα» στο Δημόσιο και σε δανεικά, τελείωσε οριστικά (the game is over!).Τώρα πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια μας, να δουλέψουμε, να ιδρώσουμε και να κυρίως να ματώσουμε. Να εστιάσουμε σε αυτά που παράγουμε καλά και να τα κάνουμε καλύτερα. Να αφήσουμε αυτά τα οποία δεν παράγουμε καλά για άλλους, που τα παράγουν καλύτερα από εμάς. Να αναζητήσουμε στο εξωτερικό νέες αγορές και νέα projects. Να βελτιωθούμε ως άτομα με επαγγελματικές πιστοποιήσεις σε θέματα Project Management. Να αυξήσουμε σαν εταιρείες το maturity σε PPPM, γιατί ένα είναι σίγουρο: «δεν δουλεύει παντού ο μπάρμπας στην Κορώνη…». Πάντοτε οι κρίσεις δίδουν ελπίδες για βελτίωση.
Ομως, ένα είναι βέβαιο:
«Το ΤΥΡΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Η αλλάζουμε, Η βουλιάζουμε!»Για όσους κατάλαβαν, δεν απαιτείται εξήγηση!
Για όσους ΔΕΝ κατάλαβαν, ΔΕΝ υπάρχει εξήγηση!
Θεοφάνης Γιώτης, PMP®, MSc, Ph.D. C. – [email protected]
Ο Θεοφάνης Γιώτης είναι ιδρυτής και Managing Partner της 12 PM Consulting, συνιδρυτής και Πρόεδρος του PMI GREECE καθώς και CEO της ITEC-CONSULTING. Εχει 22+ έτη εμπειρίας στη σχεδίαση, υλοποίηση και διαχείριση έργων Πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών.