Η δυναμική “εισβολή” του AI, ο ρόλος του IP και η στροφή προς τις στρατηγικές συμμαχίες, δείχνουν να είναι τα «κλειδιά» που κατευθύνουν τις cloud λύσεις και οδηγούν στο digital transformation. Με τον φόβο για την ασφάλεια των υπηρεσιών που προσφέρονται από το cloud να είναι πάντα στην άκρη του μυαλού των στελεχών που παίρνουν τις αποφάσεις.
Αποτελεί κοινό τόπο πως με το πέρασμα του χρόνου, το cloud κατέχει κυρίαρχη θέση στις επιλογές των επιχειρήσεων, ανεξαρτήτως μεγέθους ή τομέα δραστηριοποίησης. Μάλιστα, φέτος αναμένεται να υπάρξει μια φάση περαιτέρω ωρίμανσης της ίδιας της αγοράς ως προς τις cloud υπηρεσίες. Οπότε, η γνώση σχετικά με τις τάσεις που θα τις διακρίνουν και την κατεύθυνση προς την οποία θα κινηθούν, μπορεί να αποδειχτεί κάτι παραπάνω από πολύτιμη για όσους σκέφτονται να τις υιοθετήσουν.
Η αμείωτης έντασης “εισβολή” του AI
Σταθερά, τελευταία, η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) εισέρχεται σε ολοένα και περισσότερα τμήματα της επιχειρηματικής καθημερινότητας, μεταβάλλοντας συνήθειες και πρακτικές ετών. Κάτι τέτοιο αναμένεται να εξακολουθήσει να λαμβάνει χώρα και κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους 2018, καθώς το Artificial Intelligence θα ηγηθεί μιας αλλαγής μετασχηματισμού μεταξύ των επιχειρήσεων και οργανισμών, επιδρώντας επιμέρους και στην χρήση του cloud.
Είναι σίγουρο πως η πληροφορική και η τεχνολογία στο σύνολό της δεν πρόκειται να απλοποιηθεί στον πυρήνα της. Υπό αυτό το πρίσμα και οι επιχειρήσεις προκειμένου να μην μείνουν στάσιμες και να εξακολουθήσουν να διατηρούν σε υψηλό βαθμό την ανταγωνιστικότητά τους, αναγκάζονται να επιταχύνουν τα απαραίτητα βήματα. Πόσο, μάλλον, από τη στιγμή κατά την οποία και τα “θέλω” των πελατών τους γίνονται ολοένα και πιο έντονα. Η διαμορφούμενη κατάσταση καθοδηγεί, ουσιαστικά, την αναζήτηση, ανάπτυξη και επίτευξη της καινοτομίας σε μια σειρά από τομείς, όπως λ.χ. το AI, ωστόσο είναι -περίπου- βέβαιο πως η αυτοματοποίηση από τις οποίες και διέποντο οι προηγούμενες διαδικασίες δεν θα είναι αρκετή έτσι ώστε να συμβαδίσει με την διαρκώς εντεινόμενη αναγκαιότητα για την διασφάλιση ολοένα και μεγαλύτερων ταχυτήτων που είναι τόσο πολύτιμες σήμερα για την επίτευξη της ευελιξίας των ίδιων των επιχειρήσεων.
Είναι, κάτι παραπάνω, από βέβαιο πως τα επιμέρους projects και οι αντίστοιχες πρωτοβουλίες τεχνητής νοημοσύνης κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους θα… εκτοξευθούν. Τόσο σε επίπεδο πλήθους όσο και στην σημασία τους. Για την ακρίβεια, αναμένεται να αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο στην συνολικότερη διαδικασία αυτοματοποίησης της πληροφορικής και της τεχνολογίας. Σήμερα, πλέον, οι προληπτικές, αυτοματοποιημένες, όσο και μη -ανθρώπινες αποφάσεις θεωρούνται ως αναγκαιότητα και όχι ως πολυτέλεια. Σε αυτό το σημείο προκύπτει -περίπου αβίαστα- το ερώτημα (που η αλήθεια είναι πως προκαλεί μια σχετική… ανατριχίλα): “Έφτασε η ώρα των ρομπότ;”. Η αλήθεια είναι πως η απάντηση δεν μπορεί να είναι διαφορετική από “Ναι”. Παρόλα αυτά, απαιτούνται μια σειρά από ενέργειες και λειτουργίες, κορυφαία εκ των οποίων είναι η ανάπτυξη της πνευματικής ιδιοκτησίας (IP) που θα τα καθοδηγεί.
Ο ρόλος-“κλειδί” του IP
Με τις αναδυόμενες τεχνολογίες, όπως λ.χ. η τεχνητή νοημοσύνη να γίνονται ολοένα και πιο εμφανείς κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους, οι οργανισμοί απαιτούν την ύπαρξη εξειδικευμένου λογισμικού και λύσεων τα οποία με την σειρά τους επιλύουν τα συγκεκριμένα επιχειρηματικά τους προβλήματα. Στοιχεία που συντείνουν σε μια πραγματικότητα κατά την οποία οι εταιρείες εργάζονται όλο και περισσότερο με τους παρόχους υπηρεσιών cloud προκειμένου να αποκτήσουν ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα -αυτό περιλαμβάνει τη χρήση δημόσιων παρόχων cloud έτσι ώστε να τροφοδοτήσουν όσες λύσεις τους βασίζονται σε IP. Οι επενδύσεις στην ανάπτυξη των υποδομών μειώνονται, αφού αντικαθιστώνται από την ανάγκη για συγκεκριμένες επιχειρηματικές λύσεις που απαιτούν μοναδικό λογισμικό προκειμένου να λάβουν “σάρκα και οστά”.
Ξεχάστε την λογική των συνεργασιών – Στραφείτε προς τις στρατηγικές συμμαχίες
Το IP μπορεί να εκλαμβάνεται ως “κλειδί”, παρόλα αυτά πολλοί τελικοί χρήστες δεν έχουν το χρόνο, τους πόρους ή τις δεξιότητες εντός των κόλπων της επιχείρησής τους προκειμένου να δημιουργήσουν τη δική τους μοναδική λύση που τους δίνει το επιχειρηματικό πλεονέκτημα που χρειάζονται ώστε να ανταπεξέλθουν με επιτυχία στα “θέλω” των πελατών τους.
Ως εκ τούτου, δημιουργούν μακροχρόνιες επιχειρηματικές σχέσεις με παρόχους υπηρεσιών τεχνολογίας που κατανοούν την ανάγκη τους για αλλαγή και αναπτύσσουν συγκεκριμένη τεχνολογία IP ή λογισμικό που χρησιμοποιεί δημόσιες υπηρεσίες cloud, “αγκαλιάζει” το AI και το σημαντικότερο όλων, που επιλύει ένα επιχειρηματικό ή ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι οι πελάτες τους.
Οι πάροχοι δημόσιου cloud χρειάζονται, επίσης, αυτές τις συμμαχίες στρατηγικών συνεργατών προκειμένου να διασφαλίσουν ότι υπάρχει μικρότερος χρόνος ώστε να αξιοποιήσουν τη μετακίνηση του φόρτου εργασίας στο cloud και ταυτόχρονα να παράσχουν λύσεις που ξεπερνούν το Infrastructure-as-a-Service (IaaS) για την πλήρη αξιοποίηση του PaaS.
“Ποντάρετε” στο PaaS ως θεμέλιο λίθο του digital transformation
Αποτελεί καταγεγραμμένη -πλέον- πραγματικότητα πως οι “παίκτες” που λειτουργούν στο ευρύτερο πεδίο του Software-as-a-Service (SaaS) έχουν επεκτείνει την δράση τους και στο Platform-as-a-Service (PaaS), έπειτα -φυσικά- και από την εντεινόμενη απαίτηση των ίδιων τους των πελατών.
Για παράδειγμα, οι τελευταίοι που χρησιμοποιούν λ.χ. μια εφαρμογή CRM που καταλαμβάνει κυρίαρχη θέση στο SaaS, θέλουν να επεκτείνουν τη συγκεκριμένη πλατφόρμα και σε άλλες περιπτώσεις χρήσης, με ποικίλες απαιτήσεις. Καθώς, μάλιστα, οι εταιρείες δείχνουν να κινούνται και να υιοθετούν μια στρατηγική που θα περιστρέφεται γύρω από το cloud, η συνθετότητα και η περίπλοκη κατάσταση που διακρίνει τα integrated δημόσια clouds, τις “αναγκάζουν” -ουσιαστικά- να διερευνήσουν με αυξημένη προσοχή και ενδιαφέρον την προοπτική του PaaS.
Η ασφάλεια των υπηρεσιών Cloud προβληματίζει έντονα τα διοικητικά στελέχη
Μπορεί μέχρι πρότινος οι υπηρεσίες Cloud να θεωρούνταν ως ένα… ασφαλές στοίχημα για την συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών επιχειρήσεων και οργανισμών, ωστόσο με την εμφάνιση ολοένα και περισσότερων κρουσμάτων που άπτονται της ακεραιότητάς τους, το ερώτημα “Αλήθεια, πόσο ασφαλείς είναι;”, βγαίνει από τα χείλη των ίδιων στελεχών. Γιατί, οι αποφάσεις για την υλοποίηση υπηρεσιών cloud λαμβάνονταν με χαρακτηριστική ευκολία από τις κορυφαίες διοικητικές ομάδες, καθώς διακρίνονταν από χαμηλό κόστος και έντονο βαθμό ευελιξίας.
Όμως, καθώς η διεθνής (και όχι μόνο) ειδησεογραφία… κατακλύζεται με διαρκή περιστατικά παραβίασης και υποκλοπής “ευαίσθητων” εταιρικών δεδομένων από υψηλού προφίλ επιχειρήσεις και οργανισμούς, αυτομάτως πληθαίνουν τα ερωτήματα (εξειδικευμένα ή μη) σχετικά με την ασφάλεια του cloud. Σε σημείο, τέτοιο, ώστε την πλειοψηφία τους να εκπορεύονται εκ μέρους των κορυφαίων διοικητικών στελεχών τους.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως η ζημιογόνος φύση των κυβερνοεπιθέσεων είναι κατανοητή, ξεκάθαρη όσο και ορατή και στο παρατελευταίο μέλος της διοίκησης μιας επιχείρησης ή ενός οργανισμού. Δεν υφίσταται -πια- το φαινόμενο να ισχυριστεί κάποιος πως “δεν γνωρίζει” ή “δεν έχει ακουστά κάποιο αντίστοιχο περιστατικό”.
Προσθέστε σε αυτή την εξίσωση και τον (ισχυρό) “παράγοντα” GDPR, που αναμένεται να πολλαπλασιάσει τυχόν ερωτήματα προκύψουν σε αυτό το επίπεδο. Αποτέλεσμα; Η κυβερνοασφάλεια στο cloud πρόκειται να βρίσκεται σε “περίοπτη” θέση στην… to-do-list των κορυφαίων διοικητικών στελεχών!