Πρόσφατα βρέθηκα ως συντονίστρια σε μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με τη συμμετοχή εννιά διευθυντών Πληροφορικής, αφού ο δέκατος δεν κατάφερε τελευταία στιγμή να έρθει λόγω 'έκτακτης ανάγκης στο γραφείο'.
Το γεγονός δεν εξέπληξε κανέναν από τους παρευρισκόμενους, αφού όλοι καθημερινά αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις, ενώ το τηλέφωνό τους δεν σταματάει να χτυπά με αιτήματα από το γραφείο, ούτε καν κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών τους διακοπών…
Χωρίς καμία πρόθεση να υποβαθμίσω το ρόλο και την αξία των ανθρώπων του ΙΤ σε μια εταιρεία -το ίδιο το netweek άλλωστε αφιερώνει ακριβώς σε αυτό ένα μέρος της ύλης του-, είναι πραγματικά τόσο απαραίτητη η παρουσία τους στον εργασιακό χώρο ανά πάσα στιγμή, με τίποτα να μην φαίνεται να μπορεί να γίνει χωρίς το «μαγικό» τους άγγιγμα;
Και τελικά, πόσες από τις καθημερινές δραστηριότητες των ανθρώπων του ΙΤ προσθέτουν αξία στην επιχείρηση και πόσες από αυτές είναι απλώς χρονοβόρες, επιβαρυντικές για το τμήμα και θα έπρεπε να σταματήσουν να είναι δική τους ευθύνη;
• Το σετάρισμα του σταθμού εργασίας των καινούργιων υπαλλήλων: Δεν νομίζω ότι είναι υπερβολή να πούμε ότι σήμερα οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι σε θέση να συνδέσουν μόνοι τους τον υπολογιστή τους. Και δεν λέω ότι το ΙΤ δεν θα πρέπει να κάνει το configuration του μηχανήματος, αλλά δεν είναι και απαραίτητο άνθρωπος του ΙΤ να ανοίξει τα κουτιά και να συνδέσει τα καλώδια…
• Μετακόμιση υπολογιστών: Και πάλι. Σήμερα, ο μέσος υπάλληλος γραφείου θα έπρεπε να είναι σε θέση να διαχειριστεί μόνος του κάτι τόσο απλό. Το ΙΤ θα πρέπει να διασφαλίσει τη συνδεσιμότητα στο δίκτυο, να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες, αλλά δεν χρειάζεται να κουβαλήσει και την οθόνη…
• Αντικατάσταση toners σε εκτυπωτές, φωτοτυπικά και fax: Ναι, το ΙΤ πρέπει να εμπλέκεται στην ανάπτυξη και την υποστήριξη του δικτύου των εκτυπωτών, των fax και των φωτοτυπικών μηχανημάτων της εταιρείας, αλλά δεν υπάρχει λόγος κάποιος εκτός του ΙΤ να μην μπορεί να αλλάξει ένα toner ή ένα μελάνι. Δεν είναι και τόσο δύσκολο…
• Εγκατάσταση πληκτρολογίων, ποντικιών και άλλων «δαιμονίων»: Οπως και με τους εκτυπωτές και τα φωτοτυπικά μηχανήματα, το ΙΤ πρέπει να συμμετέχει και ίσως, ακόμα, και να ελέγχει την αγορά και την ανάπτυξη των περιφερειακών. Αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος κάθε αντικατάσταση πληκτρολογίου ή ποντικιού να απαιτεί επίσκεψη από στέλεχος του ΙΤ. Ο μέσος εργαζόμενος πρέπει να είναι σε θέση να απεγκαταστήσει το παλιό του ποντίκι και να συνδέσει ένα καινούργιο.
Υπάρχουν εξαιρέσεις στα παραπάνω; Φυσικά. Αλλά ως επί το πλείστον, η ομάδα του ΙΤ δεν θα έπρεπε να σπαταλά χρόνο σε πράγματα που μη-ΙΤ εργαζόμενοι μπορούν να κάνουν.
Το δικό σας τμήμα ΙΤ κάνει ακόμα τακτικά οποιοδήποτε από τα παραπάνω, σπαταλώντας το χρόνο;
Οι απαντήσεις σας στο [email protected].