Ενας αστυνομικός ετοιμάζεται να μπει σε μια εγκαταλελειμμένη σκοτεινή αποθήκη αλλά ξαφνικά παγώνει, συναισθανόμενος φόβο και πόνο. Τα αισθήματα αυτά δεν γεννιόνται στο μυαλό του ίδιου, αλλά του συνεργάτη του. Και ο αστυνομικός τα βιώνει επειδή ο εγκέφαλός του είναι εξοπλισμένος με τη σχετική τεχνολογία τηλε-συναίσθησης.
Η σκηνή αυτή διαδραματίζεται στο βιβλίο World Wide Mind, του Michael Chorost. Το σενάριο δεν είναι αμιγώς επιστημονικής φαντασίας, αφού οι εμπλεκόμενες τεχνολογίες -γενετική μηχανική, μικροεπεξεργαστές που καταγράφουν τη δραστηριότητα των νευρώνων του εγκεφάλου και ασύρματη επικοινωνία- βρίσκονται ήδη σε αρκετά προηγμένο στάδιο. Ο συνδυασμός τους για τη δημιουργία ενός «παγκόσμιου εγκέφαλου» θα μπορούσε να ανεβάσει, όχι μόνο την αντίληψη, αλλά και την ανθρωπότητα ολόκληρη, σε άλλο επίπεδο – υποστηρίζει ο Chorost.
Ο καθένας θα είχε τη δυνατότητα να «νιώθει» το συνομιλητή του και να αφουγκράζεται τις έγνοιες και τις ευαισθησίες, όχι μόνο αυτού, αλλά και του συνόλου της κοινωνίας. Βέβαια, όσοι ενδιαφέρονται να νιώσουν τους προβληματισμούς των συνανθρώπων τους, έχουν ήδη στη διάθεσή τους ηλεκτρονικούς κοινωνικούς παλμογράφους (blogging,Twitter, Facebook, κ.λπ.). Κάθε φορά που χρησιμοποιούμε το Internet για πληροφόρηση, διαβάζουμε την σκέψη και τα συναισθήματα όλων όσων είναι πρόθυμοι να τα μοιραστούν μαζί μας.
Εάν διογκώσουμε την παραπάνω συνδεσιμότητα σε διαστάσεις World Wide Mind, τότε θα διαπιστώσουμε ότι θα ατονήσει η αίσθηση της ατομικότητας. Μία πρόσφατη μελέτη εφήβων εντοπίζει ότι κάτι αντίστοιχο συμβαίνει ήδη και ότι η δυνατότητα των νέων να διαμορφώσουν προσωπική συνείδηση υπονομεύεται από τη διαρκή επικοινωνία που έχουν πλέον καθόλη τη διάρκεια της μέρας, μέσω τεχνολογικών μέσων. Τα όρια των προσωπικών τους σκέψεων και των σκέψεων των άλλων αρχίζουν να γίνονται ολοένα και πιο ασαφή.
Ταυτόχρονα, παρατηρείται και το ακόλουθο παράδοξο: προκειμένου να είναι ο νους διασυνδεδεμένος, απαιτείται η φυσική απομόνωση του σώματος. Για να επικοινωνούμε καλύτερα με το World Wide Mind, συχνά αποτραβιόμαστε από τον πραγματικό κόσμο και τη φυσική επαφή με τους ανθρώπους.
Σενάριο επιστημονικής φαντασίας;