Ενα από τα πολύ ενδιαφέροντα προϊόντα που έχουν βγει από τα εργαστήρια του ΜΙΤ τα τελευταία χρόνια είναι το «interactive» πορτοφόλι που δονείται, συρρικνώνεται και κλειδώνει, ώστε να δίνει στον κάτοχό του μια αίσθηση του πόσα χρήματα απομένουν στον τραπεζικό λογαριασμό του μετά από κάθε αγορά που πραγματοποιεί.
Το project «Proverbial Wallets», αποτελεί μια απάντηση στο θέμα της φυσικής αλληλεπίδρασης του χρήστη με την ψηφιοποιημένη πληροφορία. Για τους ανθρώπους που δυσκολεύονται να τιθασεύσουν τα καταναλωτικά τους ένστικτα, υπάρχει συνήθως ένα μεγάλο κενό μεταξύ των αποφάσεών τους και των συνεπειών αυτών. Η «ψηφιοποίηση» των χρημάτων, είτε αυτή συντελείται υπό τη μορφή των πιστωτικών καρτών, είτε με τις νεότερου τύπου mobile πληρωμές, κάνει το πρόβλημα ακόμη εντονότερο. Η παρόρμησή μας να αγοράσουμε κάτι που μας αρέσει, δεν προλαβαίνει να γειωθεί από την απτή αίσθηση του πόσα χρήματα έχουμε (ή δεν έχουμε) στην τσέπη μας.
Το πορτοφόλι που «μιλάει» μπορεί να επηρεάσει την αγοραστική συμπεριφορά του καταναλωτή με έναν από τους παρακάτω τρόπους:
Κουδουνίζει, μέσω σχετικού μηχανισμού δόνησης, κάθε φορά που η τράπεζα επεξεργάζεται κάποια συναλλαγή στο λογαριασμό του καταναλωτή. Ετσι, κάθε φορά που βγάζει την πιστωτική του κάρτα για να πληρώσει, του γίνεται εντονότερα «αισθητό» το γεγονός ότι κάποιος παίρνει χρήματα από το λογαριασμό του. Επίσης, εάν το πορτοφόλι δονείται χωρίς ο κάτοχός του να πραγματοποιεί κάποια συναλλαγή, αυτό λειτουργεί και σαν προειδοποίηση ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι το ύποπτο.
Το πορτοφόλι διογκώνεται και συρρικνώνεται, ανάλογα με το υπόλοιπο που έχει ο κάτοχος του στον τραπεζικό του λογαριασμό.
Το πορτοφόλι διαθέτει και μία τρίτη, και τελειωτική, λειτουργία ασφάλειας. Οταν «νιώθει» την ανάγκη να προστατεύσει τα αποθέματά του, τότε ενεργοποιεί έναν μηχανισμό που το κλειδώνει. Ο ίδιος ο κάτοχος του πορτοφολιού είναι βεβαίως εκείνος που θα ορίσει τα επιθυμητά επίπεδα μηνιαίων δαπανών και θα προγραμματίσει το πορτοφόλι του να «κλειδώσει» όταν φτάσει σε κάποιο κατώτατο όριο χρημάτων.
Το πορτοφόλι του ΜΙΤ κάνει πιο χειροπιαστή μια έννοια που τείνει να γίνεται όλο και πιο αφηρημένη. Μέσα από τα απτά, φυσικά μηνύματα που εκπέμπει, βοηθά τον κάτοχό του να παίρνει πιο συνειδητές αποφάσεις σχετικά με τη διαχείριση των οικονομικών του. Ακόμα κι αν δεν δελεαζόμαστε να το αξιοποιήσουμε για τη διαχείριση των οικονομικών μας (ούτως ή άλλως «κλειδωμένο» θα ήταν), εξακολουθούμε να το θαυμάζουμε ως δείγμα τεχνολογίας που επιτρέπει τη φυσική αλληλεπίδραση του χρήστη με την ψηφιακή πληροφορία.