Μέχρι προχθές μισούσα το facebook. Το θεωρούσα σπατάλη χρόνου, πλατφόρμα ματαιοδοξίας και ανούσια μόδα για τις μάζες. Στο ηλεκτρονικό πεδίο της κοινωνικής δικτύωσης ήμουν μία απόλυτη αντιρρησίας συνείδησης.
Μέχρι που άκουσα τον John Sviokla, καθηγητή του Harvard Business School, να μιλά στο IT Directors’ Forum ’09 για τη σημασία των social media. Αυτό που είπε, με τρόπο, είναι ότι είμαστε «πίθηκοι» όσοι επιμένουμε να αντιστεκόμαστε στο νέο κόσμο της επίμονης κοινωνικής δικτύωσης. Οτι το social networking αποτελεί το επόμενο φυσικό βήμα της εξέλιξης του είδους μας και ότι στο νέο ταμπλό της «διευρυμένης» πραγματικότητας πρέπει να εντοπίζουμε και να δημιουργούμε το περιεχόμενο που έχει νόημα για εμάς, ή τους αποδέκτες του.
Αντί να κάνουμε, συχνά μας συμφέρει πλέον απλά να εντοπίζουμε αυτόν που μπορεί να κάνει το ίδιο πράγμα για μας -καλύτερα, οικονομικότερα και φθηνότερα. Είτε αυτό είναι το ρετουσάρισμα των φωτογραφιών μας για λίγα λεπτά του ευρώ (amazon), είτε η online απασχόληση εξειδικευμένου προσωπικού με την ώρα (οDesk).
Εχουμε επίσης στη διάθεσή μας ένα δωρεάν κανάλι για την αυτοπροβολή μας. Το γεγονός ότι 7.500.000 άτομα μπήκαν στο YouTube για να δουν έναν τύπο της Blendec να αλέθει στο blender ένα i-phone, σημαίνει ότι «όλο και κάποιος» θα ακούσει και το δικό σας μήνυμα. Μιλώντας για αριθμούς, αν το facebook ήταν χώρα, θα ήταν η τέταρτη μεγαλύτερη του κόσμου -με πληθυσμό 250 εκατομμυρίων.
Οταν, λοιπόν, μια χώρα λίγο μικρότερη από τις ΗΠΑ σου προσφέρει δωρεάν «υπηκοότητα,» γιατί τελικά να μην τη δεχτείς; Προσωπικά, θα δοκιμάσω τις αντιρρήσεις μου. Αν και ως δύσπιστος «πίθηκος» διατηρώ επιφυλάξεις, ως εξελίξιμο ον το πήρα απόφαση να διερευνήσω συστηματικά το πώς μπορεί η ηλεκτρονική Isabella Zampetaki να με αναβαθμίσει στον πραγματικό κόσμο.
Θα ξεκινήσω από τα γνωστά σημεία (LinkedIn, facebook) και θα χαρώ να γίνουμε contacts -με νόημα.
Εις το επανe-δείν,
Ισαβέλλα Ζαμπετάκη
Υ.Γ. Η Αγγελική Κορρέ επιστρέφει από βδομάδα.