Όλες οι εταιρείες σήμερα θέλουν να ψηφιοποιηθούν. Για να μπορέσουν, ωστόσο, να το πετύχουν αυτό θα πρέπει, καταρχάς, να κατανοήσουν τι σημαίνει για μια επιχείρηση να είναι ψηφιακή.
Oι εταιρείες σήμερα βιάζονται να γίνουν ψηφιακές. Ωστόσο, τι σημαίνει αυτό στην πραγματικότητα; Για ορισμένα στελέχη το ψηφιακό έχει να κάνει με την τεχνολογία. Για άλλους, το ψηφιακό αφορά με ένα νέο τρόπο αλληλεπίδρασης με τους πελάτες, ενώ για κάποιους αντιπροσωπεύει έναν εντελώς νέο τρόπο λειτουργείας της η επιχείρησής τους. Κανένας από τους παραπάνω ορισμούς δεν είναι απαραιτήτως λάθος. Όμως, αυτές οι τόσο διαφορετικές οπτικές συχνά μπερδεύουν τις διοικητικές ομάδες, καθώς αντικατοπτρίζουν μια έλλειψη ευθυγράμμισης και την απουσία ενός οράματος για την κατεύθυνση της επιχείρησης.
Αυτό συχνά έχει ως αποτέλεσμα αποσπασματικές πρωτοβουλίες ή άστοχες προσπάθειες που οδηγούν σε χαμένες ευκαιρίες, υποτονικές επιδόσεις ή λανθασμένες εκκινήσεις. Ακόμα και οι CEOs που προωθούν και οδηγούν τις ψηφιακές ατζέντες της επιχείρησής τους χρειάζεται να ξεκαθαρίσουν το «λεξιλόγιο» της ψηφιοποίησης και τους στόχους της. Οι επιχειρηματικοί ηγέτες οφείλουν να έχουν μια σαφή κοινή αντίληψη για το τι ακριβώς σημαίνει το ψηφιακό για αυτούς και ως εκ τούτου, τι σημαίνει για τις επιχειρήσεις τους. Είναι δελεαστικό να αναζητάει κανείς απλούς ορισμούς, ωστόσο για να είναι το ψηφιακό ουσιαστικό και βιώσιμο θα πρέπει να το εξετάσει κανείς περισσότερο ως έναν τρόπο για να κάνει πράγματα. Για να κάνει αυτό τον ορισμό ακόμα πιο σαφή, η McKinsey τον έχει αναλύσει σε τρία δομικά μέρη: δημιουργία αξίας στα νέα όρια του επιχειρηματικού κόσμου, δημιουργία αξίας στις διεργασίες που υλοποιούν ένα όραμα των εμπειριών πελατών και, τέλος, κτίσιμο θεμελιωδών δυνατοτήτων που υποστηρίζουν την υποδομή στο σύνολό της.
Δημιουργία αξίας σε νέα όρια
Το να είσαι ψηφιακός σημαίνει να είσαι και ανοιχτός σε μια επανεξέταση όλου του τρόπου που λειτουργεί η επιχείρησή σου, αλλά και να κατανοείς πού βρίσκονται τα νέα όρια αξίας. Για κάποιες εταιρείες, η απόκτηση αυτών των νέων ορίων μπορεί να έχει να κάνει εξολοκλήρου με την ανάπτυξη νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων σε γειτονικές περιοχές. Για κάποιες άλλες, μπορεί να έχει να κάνει με την αναγνώριση, τον εντοπισμό και την εκμετάλλευση νέων πηγών αξίας στους υπάρχοντες τομείς δραστηριοποίησης. Το «ξεκλείδωμα» της αξίας από αναδυόμενους τομείς ανάπτυξης απαιτεί μια δέσμευση για την κατανόηση των εξελίξεων στην αγορά και την αξιολόγηση για το πώς αυτές μπορούν να δημιουργήσουν ευκαιρίες ή απειλές.
Το Internet of Things, για παράδειγμα, δημιουργεί σήμερα ευκαιρίες, επιτρέποντας τη χρήση πρωτοφανών επιπέδων ακρίβειας των δεδομένων για την αναγνώριση ελλείψεων στις υπάρχουσες αλυσίδες αξίας. Στην αυτοκινητοβιομηχανία, π.χ., τα συνδεδεμένα με τον έξω κόσμο αυτοκίνητα έχουν επεκτείνει τα όρια της αυτόματης πλοήγησης χωρίς οδηγό και της ψυχαγωγίας εντός του αμαξιού. Στη βιομηχανία των logistics, η χρήση αισθητήρων, τα Big Data και τα Analytics έχουν επιτρέψει στις εταιρείες να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα των λειτουργιών της τροφοδοτικής τους αλυσίδας.
Την ίδια στιγμή το να είναι κανείς ψηφιακός σημαίνει να κατανοεί απόλυτα (και να προσαρμόζεται) στο πώς τα ταξίδια απόφασης αγοράς των πελατών εξελίσσονται με την ευρύτερη έννοια. Αυτό σημαίνει κατ’ επέκταση να κατανοείς το πώς οι συμπεριφορές και προσδοκίες των πελατών αναπτύσσονται εντός και εκτός της επιχείρησης, όπως και εκτός του κλάδου σου, κάτι το οποίο είναι κρίσιμο για να αναγνωρίζονται τάσεις που παρέχουν ή καταστρέφουν αξία.
Δημιουργία αξίας στη βασική επιχειρηματική δραστηριότητα
To επόμενο δομικό στοιχείο του ψηφιακού σύμφωνα με την McKinsey, είναι η επανεξέταση του πώς μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τις νέες δυνατότητες για να βελτιώσει τον τρόπο εξυπηρέτησης των πελατών. Αυτό στηρίζεται στην κατανόηση κάθε βήματος του ταξιδιού που κάνει ένας πελάτης για να προβεί σε μια αγορά – ανεξαρτήτως καναλιού διάθεσης – και εξετάζοντας το πώς οι ψηφιακές δυνατότητες μπορούν να σχεδιάσουν και να προσφέρουν τη βέλτιστη εφικτή εμπειρία σε όλα τα μέρη της επιχείρησης. Για παράδειγμα, η εφοδιαστική αλυσίδα είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη της ευελιξίας, αποτελεσματικότητας και ταχύτητας που απαιτείται για τη σωστή διανομή του σωστού προϊόντος, σύμφωνα με τον τρόπο που θέλει ο πελάτης. Κατά τον ίδιο τρόπο, τα δεδομένα και οι μετρήσεις μπορούν να εστιάσουν στην προσφορά γνώσης για τους πελάτες, η οποία οδηγεί τις αποφάσεις μάρκετινγκ και πωλήσεων.
Το ψηφιακό δεν λειτουργεί για να προσφέρει ένα εφάπαξ ταξίδι απόφασης αγοράς πελάτη. Έχει να κάνει περισσότερο με την ενσωμάτωση μιας κυκλικής δυναμικής, όπου οι διεργασίες και οι δυνατότητες εξελίσσονται διαρκώς βάσει των inputs από τους πελάτες, ενισχύοντας την πιστότητα στο εν εξελίξει προϊόν ή υπηρεσία. Για να μπορέσει να συμβεί αυτό απαιτείται ένα διασυνδεδεμένο σετ από τέσσερις βασικές ικανότητες:
Προληπτική λήψη αποφάσεων. Οι σχέσεις (συνδέσεις) είναι το νόμισμα της ψηφιακής εποχής. Αυτή απαιτεί τη λήψη αποφάσεων με βάση την έρευνα, η οποία διανέμει προσωποποιημένο περιεχόμενο και εμπειρίες σχετικά με τον πελάτη. Το να θυμάται κανείς τις επιλογές του πελάτη αποτελεί ένα βασικό παράδειγμα αυτής της δυνατότητας, η οποία επεκτείνεται στην προσωποποίηση και βελτιστοποίηση του επόμενου βήματος στο ταξίδι του πελάτη.Οι πάροχοι δεδομένων, για παράδειγμα, συγκεντρώνουν και δεδομένα από πολλές διαφορετικές πηγές δίνοντας μια ολική οπτική για το τι κάνουν οι πελάτες και τι συμβαίνει ως αποτέλεσμα αυτού. Στο back office, τα Analytics και η έρευνα παρέχουν σχεδόν σε πραγματικό χρόνο γνώσεις για τις ανάγκες και τις συμπεριφορές των πελατών, οι οποίες καθορίζουν στη συνέχεια τα είδη των μηνυμάτων και προσφορών που θα διοχετευτούν στους πελάτες.
Σχετική διαδραστικότητα. Αυτό σημαίνει να αναλύεις πώς ένας πελάτης αλληλεπιδρά με ένα brand και να τροποποιείς αυτές τις αλληλεπιδράσεις για να βελτιώσεις την εμπειρία πελάτη. Για παράδειγμα, το περιεχόμενο και η εμπειρία χρήσης μπορούν να προσαρμοστούν κατά τα δοκούν σε μια μετάβαση του πελάτη από ένα κινητό τηλέφωνο σε ένα φορητό υπολογιστή. Ο αυξανόμενος αριθμός των αλληλεπιδράσεων των πελατών δίνει ένα ψήγμα νοημοσύνης που επιτρέπει στα brands να παίρνουν καλύτερες αποφάσεις σχετικά με το τι θέλουν οι πελάτες τους. Η ταχύτητη άνοδος των wearables και του Internet of Things αντιπροσωπεύει την τελευταία τάση δημιουργίας σημείων επαφής των brands με τους πελάτες τους, επιτρέποντας στις εταιρείες να συνδυάσουν ακόμα περισσότερο την ψηφιακή με τη φυσική εμπειρία.
Αυτοματισμός σε πραγματικό χρόνο. Για να υποστηριχθεί αυτή η κυκλική «πάρε δώσε» δυναμική με τους πελάτες απαιτείται μια εκτεταμένη αυτοματοποίηση. Η αυτοματοποίηση των αλληλεπιδράσεων των πελατών μπορεί να ενισχύσει τον αριθμό των επιλογών αυτοεξυπηρέτησης, βοηθώντας στη γρήγορη επίλυση των προβλημάτων, στη δημιουργία περισσότερο σχετικών προσωποποιημένων επικοινωνιών και στην διεκπεραίωση συνεπών ταξιδιών απόφασης αγοράς των πελατών, ανεξάρτητα καναλιού, ώρας ή συσκευής. Η αυτοματοποίηση της εφοδιαστικής αλυσίδας και θεμελιωδών επιχειρηματικών διεργασιών μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του κόστους, αλλά είναι και κρίσιμη στο να παρέχει στις επιχειρήσεις μεγαλύτερη ευελιξία στο να ανταποκρίνονται και να προβλέπουν τις ανάγκες των πελατών τους.
Καινοτομία εστιασμένη στο ταξίδι του πελάτη. Η άρτια εξυπηρέτηση των πελατών τους δίνει στις εταιρείες τη δυνατότητα να καινοτομήσουν στον τρόπο που αλληλεπιδρούν και πωλούν σε αυτούς. Αυτές οι καινοτομίες με τη σειρά τους δημιουργούν περισσότερη πληροφορία και αυξάνουν την αξία της σχέσης πελάτη-brand.
Κτίζοντας θεμελιώδεις δυνατότητες
Το τελευταίο δομικό στοιχείο του digital αφορά τις τεχνολογικές και οργανωτικές διεργασίες που επιτρέπουν σε μια επιχείρηση να είναι ευέλικτη και γρήγορη. Αυτό το στοιχείο απαρτίζεται από δύο μέρη: Νοοτροπία. Το να είναι κανείς ψηφιακός σημαίνει να μπορεί να αξιοποιεί δεδομένα για καλύτερες και ταχύτερες αποφάσεις, αποκεντρώνοντας τη λήψη αποφάσεων σε μικρότερες ομάδες και αναπτύσσοντας πολύ περισσότερο επαναληπτικούς και γρήγορους τρόπους διεκπεραίωσης των εργασιών. Ένας τέτοιος τρόπος σκέψης δεν θα έπρεπε να περιορίζεται σε μια χούφτα λειτουργιών. Θα πρέπει να ενσωματώνει ένα ευρώ φάσμα από το πώς οι εταιρείες λειτουργούν, περιλαμβάνοντας τη δημιουργική συνεργασία με εξωτερικές εταιρείες για τη διεύρυνση των αναγκαίων δυνατοτήτων. Μια ψηφιακή νοοτροπία θεσμοθετεί τη διατμηματική συνεργασία και κτίζει περιβάλλοντα για να ενθαρρύνει τη γέννηση νέων ιδεών.
Αρχιτεκτονική συστήματος και δεδομένων. Το digital, στο πλαίσιο της Πληροφορικής, εστιάζει στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος δύο ταχυτήτων, που αποσυνδέει τα συστήματα legacy – τα οποία υποστηρίζουν κρίσιμες λειτουργίες και τρέχουν σε ένα πιο αργό ρυθμό – από εκείνα που υποστηρίζουν τις ταχέως κινούμενες αλληλεπιδράσεις με τους πελάτες. Ένα βασικό χαρακτηριστικό του ψηφιοποιημένου ΙΤ είναι η δέσμευση στη δημιουργία δικτύων που συνδέουν συσκευές, αντικείμενα και ανθρώπους. Αυτή η προσέγγιση ενσωματώνεται σε ένα μοντέλο συνεχούς παράδοσης, όπου διατμηματικές ομάδες του ΙΤ αυτοματοποιούν τα συστήματα και βελτιστοποιούν τις διεργασίες τάχιστα και σύμφωνα με τις ανάγκες της επιχείρησης.