Αγαπητοί αναγνώστες, φίλες και φίλοι, Κατ’ αρχήν, θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για τα καλά σας λόγια τόσο συνολικά για το πλήρως ανανεωμένο netweek, την εμφάνιση, τη νέα θεματολογία και συχνότητα κυκλοφορίας, όσο και για το περιεχόμενο της στήλης του Disruptor.
Φαντάζομαι πως δεν σας είναι άγνωστος η περσόνα του “Ιζνογκούντ”, ήτοι ο Μεγάλος Βεζίρης του χαλιφάτου, ο οποίος κι έχει θέσει ως μοναδικό -περίπου- στόχο στη ζωή του να εκθρονίσει τον Χαλίφη Χαρούν Ελ Πασάχ. Επιχειρώντας μια σύντομη “ακτινογραφία” του ρόλου του “Ιζνογκούντ”, θα πρέπει να πληροί ορισμένες συνθήκες, όπως λ.χ. να βρίσκεται στο πλευρό ενός ισχυρού παράγοντα-στελέχους, να “πουλάει” διαρκώς τον εαυτό του και τα αποτελέσματα της δουλειάς του, να είναι (υπέρ του δέοντως) φιλόδοξος, να είναι αποφασισμένος, σκληρός και το κυριότερο: να τιθασεύει όλα τα παραπάνω ώστε να μην εμφανίζεται (όταν φυσικά δεν πρέπει) στον… αφρό, ρίχνοντας τυχόν ευθύνες αποτυχίας στον άμεσο προϊστάμενό του. Θεωρώ πως δεν χρειάζεται δε να ψάξετε και στο… Διάστημα ώστε να τον εντοπίσετε και αναγνωρίσετε.
Βέβαια, ο συγκεκριμένος έχει να υπερκεράσει δύο σημαντικά εμπόδια: Αφενός μεν το γεγονός ότι εμπίπτει -big time- στην λαϊκή ρήση “Θέλει η @*&*! να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει” (μια πρόχειρη ματιά στην cart visit του θα σας λύσει τυχόν απορίες ή δεύτερες σκέψεις) και αφετέρου δε ο… Χαλίφης (με Ντοκτορά στην συγκεκριμένη περίπτωση) τον έχει “μυριστεί” και σε κάθε ευκαιρία τον αντιμετωπίζει με μειωτικό τρόπο και το δείχνει ακόμη και μπροστά σε κοινό. Βέβαια, επειδή η επιθυμία του “Ιζνογκούντ” δεν σταματά σε επικρίσεις, επιτιμήσεις και πρόσκαιρα… μαλώματα, για αυτό και έχει θέσει σε λειτουργία ένα ευρύτερο σχέδιο με ιδιαίτερα αισιόδοξους όσο και “επιθετικούς” στόχους, το οποίο και έχει “αγοράσει” ο… Χαλίφης. Το ερώτημα που προκύπτει είναι εάν η όλη πρωτοβουλία θα αποδειχτεί make or break, επιτρέποντας στον “Ιζνογκούντ” να προσθέσει έναν ακόμη “βαρύγδουπο” τίτλο στην business card του. Ίσως, να χρειαστεί να… διπλασιάσει το μέγεθός της!
Δiνουν και παiρνουν τα στοιχήματα σχετικά με το ποιος θα αποδειχτεί πως έχει -τελικά- το πάνω χέρι στη νεότευκτη εταιρεία και θα αναλάβει το “τιμόνι” της. Η πλειοψηφία δείχνει να ποντάρει στα… σίγουρα, καθώς θεωρεί πως δεν είναι δυνατόν ο ισχυρός να απεμπολήσει τα κεκτημένα, παραχωρώντας τη θέση του στον εξαγοραζόμενο. Βέβαια, δεν λείπουν και όσοι ισχυρίζονται πως ο τελευταίος κρατά στα χέρια του το “καλό” χαρτί των “βαριών” όσο και επωφελών συμβολαίων. Το εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως η όλη υπόθεση αφορά στην ολότητά της το “ασθενές” φύλο, καθώς τόσο οι υποψήφιοι όσο και το στέλεχος-κλειδί που θα λάβει την τελική απόφαση είναι γένους θηλυκού!
Κυριαρχείς επί σειρά δεκαετιών σε μια “κλειστή” αγορά του εγχώριου επιχειρείν, η δραστηριοποίησή σου ήταν πάντοτε επιτυχημένη, τα κέρδη διασφαλισμένα και πολλοί σε αντιμετώπιζαν ως την… κότα με τα χρυσά αυγά. Του Χρηματιστηρίου μη εξαιρουμένου. Κι όμως, η πληροφοριακή σου υποδομή κρίνεται ως απαρχαιωμένη όπως έκρινε και ο νέος επικεφαλής του τομέα, ο οποίος κόντεψε να ξεχάσει και όσα είχε μάθει και συνηθίσει εκεί στα ξένα… Μάλιστα, τις προσεχείς εβδομάδες αναμένεται να ξεκινήσει διαγωνιστικές διαδικασίες για την σταδιακή είσοδο της εταιρείας στον… τρέχοντα αιώνα. Πόσο, μάλλον από τη στιγμή κατά την οποία η νέα διοίκηση επανειλημμένως έχει τονίσει πως ενδιαφέρεται να εντείνει το ψηφιακό σκέλος της δραστηριοποίησής της. Σπεύσατε…
Μoνο απαρατήρητα δεν έχουν περάσει τα… σούρτα-φέρτα κορυφαίου παράγοντα-ιδιοκτήτη ΙΤ integrator στα γραφεία ανταγωνιστή του. Πόσο, μάλλον, από τη στιγμή κατά την οποία αυτά βρίσκονται μια πόρτα απόσταση με τα αντίστοιχα ενός από τους δύο σημαντικότερους συνεργάτες-οίκους που εκπροσωπεί. Κάποιοι έκαναν λόγο για κοινά συμφέροντα σε κοντινές χώρες. Ορισμένοι άλλοι υποστήριξαν πως ήταν εθιμοτυπικού χαρακτήρα. Άλλοι, βλέπουν σημαντικά παραπέρα και εξυφαίνουν σενάρια. Ευφάνταστα μεν, ωστόσο όταν στην ιστορία εμπλέκεται στέλεχος που έχει δρέψει… δάφνες, τότε τα πάντα είναι πιθανά. Ίδωμεν…