Internet of (more) Things

Κάθε σεζόν έχουμε και μία ή περισσότερες καινούργιες μόδες. Κάποια καινούργια buzzwords που τραβάνε την προσοχή ακούγονται παντού και συνεχώς. Έννοιες που μπορεί να μην είχαμε ξανακούσει πριν λίγες εβδομάδες ξαφνικά τις χρησιμοποιούμε κατά κόρον χωρίς να πολύ-καταλαβαίνουμε απαραίτητα το νόημά τους. Στις μέρες μας για παράδειγμα, αν κάποιος θέλει να γράψει άρθρο για την τεχνολογία και δεν χρησιμοποιήσει μία από τις λέξεις, blockchain, fintech, lean ή IoT μάλλον είναι χαμένος εκ προοιμίου.

Βλέποντας τις τάσεις από κοντά και με μία σχετική ψυχραιμία, συχνά τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, ίσως λιγότερο εξωτικά από ότι εμφανίζονται αλλά συνήθως πιο πολύπλοκα και με πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις για να αποδώσουν τα αναμενόμενα. Προϋποθέσεις που είτε αποκρύπτονται, είτε αγνοούνται. Όλα αυτά βέβαια σχεδόν πάντα εκ των υστέρων, αφού σκάσει η φούσκα και κάτσει η σκόνη, γίνονται προφανή, ακόμα και γι αυτούς που πριν ευαγγελίζονταν το νέο δισκοπότηρο των τεχνολογιών. Τι συμβαίνει όμως όσο ακόμα υπάρχει το ρεύμα αδικαιολόγητου εντυπωσιασμού και υπέρμετρων φιλοδοξιών;

Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας “φούσκας” είναι το Internet of Things. Ευθύς εξαρχής η πομπώδης ονομασία κρύβει μία έμμεση παραπλάνηση. Το Internet είναι εξ ορισμού ένα δίκτυο από συσκευές, άρα …. things. Αρχικά ήταν μόνο υπολογιστές. Σύντομα όμως προστέθηκαν και άλλου τύπου συσκευές, όπως για παράδειγμα μετεωρολογικοί σταθμοί ή ακόμα και συσκευές ευρείας χρήσης, όπως για παράδειγμα τα κινητά ή οι κάμερες. Μάλιστα οι πρώτες κάμερες με δυνατότητα διασύνδεσης στο Internet εμφανίστηκαν το 1996 δηλαδή λίγα χρονιά μετά την αρχή της ευρείας εμπορικής χρήσης του Internet. Θα μπορούσαμε εύκολα να ισχυριστούμε πως το Internet από την αρχή της δημιουργίας του ήταν Internet of Things. Φυσικά στην πάροδο των ετών και με την ανάπτυξη των τεχνολογιών ολοένα και περισσότερες συσκευές αποκτούν δυνατότητα διασύνδεσης για πλείστους όσους λόγους στο Internet. Το Internet δηλαδή με την πάροδο των ετών γίνεται Internet of more Things. Σίγουρα αποτελεί μία εξέλιξη αλλά πρέπει να προσέξουμε τι σημαίνει και από πια οπτική. Το να αποκτήσει IP address, κάποιους σένσορες (που ούτως ή άλλως έχει) και ένα υποτυπώδες web server ένα ψυγείο, μπορεί να είναι μια θεαματική εξέλιξη από την πλευρά του ψυγείου αλλά σίγουρα δεν λέει τίποτα ιδιαίτερο από την πλευρά του διαδικτύου ή των τεχνολογιών που το υποστηρίζουν, με βασικότερη το software. Στο πέρασμα των ετών και μετά την διασύνδεση των υπολογιστών, έχουμε διασυνδέσει απίστευτα πολύπλοκες υπηρεσίες, με την βοήθεια υπολογιστών πάντα, όπως τράπεζες, χρηματιστήρια, πυρηνικές εγκαταστάσεις και κρατικές υπηρεσίες. Τώρα πια μπορεί να συνδεθεί και ένας “χρήστης” με το ψυγείο του, με την προσάρτηση ενός υποτυπώδους υπολογιστή στο ψυγείο.

Επαναλαμβάνω πως δεν αποτελεί μικρό βήμα από την πλευρά των κατασκευαστών ψυγείων και φυσικά δεν περιορίζεται μόνο στα ψυγεία. Πρακτικώς οτιδήποτε λαμβάνει στοιχεία από σένσορες μπορεί με την προσάρτηση ενός υποτυπώδους υπολογιστή να μεταφέρει πληροφορία στο διαδίκτυο. Αυτό ανοίγει την πόρτα του διαδικτύου σε ένα απίστευτο εύρος συσκευών, οι σχετικές αγορές των οποίων αντιμετωπίζουν την καινούργια για αυτές εποχή του διαδικτύου με δέος. Επίσης σίγουρα και από την πλευρά του διαδικτύου αυτό εισάγει κάποιες προκλήσεις άμεσες, όπως για παράδειγμα ο διαθέσιμος αριθμός από IPs ή έμμεσες σχετικά με την απελευθέρωση ή μη πληροφορίας νέου τύπου, όπως για παράδειγμα πόσες μπύρες καταναλώθηκαν χθες από το ψυγείο μου.

Σε κάθε περίπτωση όμως το Internet είναι, εξ ορισμού Internet of Things και υπάρχει πια σχεδόν 30 χρόνια. Καταλαβαίνω και συμμερίζομαι απόλυτα τον ενθουσιασμό για την προοπτική διασυνδεσιμότητας νέων συσκευών όταν μιλάω με τους ανθρώπους της αγοράς των συσκευών αυτών, αλλά νομίζω πως αν ξανακούσω για Internet of Things σε συνέδριο σχετικό με τις νέες τεχνολογίες πληροφορικής και πληροφοριών μάλλον θα πρέπει να καταλάβω πως δεν απευθύνεται τελικά στους ανθρώπους που δουλεύουν στον τομέα αυτό αλλά σε αγορές που τώρα ανακάλυψαν την δυνατότητα διασύνδεσης στο internet.

Πειραματισμοί με το IoT στην ελληνική αγορά

Στα μέσα Απριλίου, ο Δήμος Ηρακλείου ανακοίνωσε ότι θα συνεργαστεί με το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας για τη δημιουργία πλατφόρμας IoT, πάνω στην οποία θα αναπτυχθούν εφαρμογές με στόχο τη βελτίωση των υπηρεσιών του Δήμου. Η σύμπραξη εκπέμπει πολλαπλά μηνύματα, όπως οι δυνατότητες τεχνολογικής εξέλιξης κρατικών φορέων με την αξιοποίηση της γνώσης και της εμπειρίας ακαδημαϊκών οργανισμών και η προσγείωση της IoT υπερβολής των τελευταίων ετών, σε εφαρμογές που μπορούν με ρεαλιστικό προϋπολογισμό να βοηθήσουν στη βελτίωση υπηρεσιών, όπως ο δημόσιος φωτισμός, η αποκομιδή απορριμμάτων και η ρύθμιση του κυκλοφοριακού. Τη δράση του Δήμου Ηρακλείου συμπληρώνουν προηγούμενες δράσεις από τους άλλους Δήμους, όπως αυτοί της Καρδίτσας, Τρικάλων, Θεσσαλονίκης, Χαλκιδέων και Ξάνθης. Σε κάποιες περιπτώσεις, η ακαδημαϊκή συνεισφορά είναι έντονα παρούσα, σε κάποιες άλλες οι Δήμοι έχουν επιλέξει την αξιοποίηση εμπορικών λύσεων από τη φάση του πιλοτικού.

Ρε Μάνο τι είναι αυτό το ΙοΤ;
Μια ερώτηση του ιδιοκτήτη της επιχείρησης που εργάζεται ο Μάνος, η οποία θα μπορούσε να τον φέρει σε δύσκολη θέση, προκειμένου να στηρίξει την εμπειρογνωμοσύνη του. Το IoT μέσα σε λιγότερο από μια τριετία έγινε τα πάντα. Το πρώην fleet management έγινε IoT, τα online συστήματα ασφαλείας το ίδιο και το πρώτο Mi Store που άνοιξε στην Ελλάδα τον περασμένο Οκτώβριο έκανε το IoT προσιτό σε όλους.

Είναι εφικτό το IoT να γίνει προσιτό σε όλους; Ναι, αλλά όχι όμως επειδή αγόρασαν ένα smart phone ή ένα ψυγείο που συνδέεται με το WiFi. Μέσω αυτών των συσκευών γίνονται κομμάτια του IoT, χωρίς απαραίτητα να το αξιοποιούν. Για παράδειγμα, ένας αισθητήρας για μέτρηση της φωτεινότητας του περιβάλλοντος, τον οποίο διαθέτουν όλα τα smart phone, θα μπορούσε να είναι κομμάτι του IoT, αλλά χωρίς να προσφέρει κανένα όφελος στον ιδιοκτήτη, αν αυτός δεν έχει μεριμνήσει να ενεργοποιήσει την επιλογή “Αυτόματη ρύθμιση φωτεινότητας”. Ο ίδιος μηχανισμός σε ένα βιολογικό οργανισμό, όπως οι αισθητήρες των φύλλων ενός φυτού, προσφέρει άμεσο όφελος στη λειτουργία του, γιατί χωρίς αυτόν κινδυνεύει η επιβίωση του οργανισμού. Αν λοιπόν ένας χρήστης smart phone έχει ενεργοποιημένη την επιλογή “Τοποθεσία”, αλλά δε χρησιμοποιεί τους χάρτες της Google για να πλοηγηθεί, τότε είναι πολύτιμος για τη Google, αλλά χωρίς ο ίδιος να έχει κάποιο όφελος. Για την ακρίβεια μάλλον ζημιά έχει, γιατί δαπανά ενέργεια προκειμένου να συντηρεί ζωντανή τη λειτουργία εντοπισμού τοποθεσίας.

Ωστόσο, η συνεισφορά του στη Google και στο κοινωνικό σύνολο είναι σημαντική. Από τα στοιχεία της θέσης του, αλλά και των θέσεων εκατοντάδων άλλων χρηστών, η Google δημιουργεί τους πολύ χρήσιμους χρωματιστούς χάρτες που απεικονίζουν την ένταση της κυκλοφορίας και εκτός από το γεγονός ότι ενημερώνει όσους χρησιμοποιούν την εφαρμογή “Χάρτες”, έχει και τη δυνατότητα να στείλει κάποια στιγμή εκπρόσωπο της στο ελληνικό υπουργείο συγκοινωνιών και να του προτείνει ένα σύστημα ρύθμισης φωτεινών σηματοδοτών που θα βελτιώνει το κυκλοφοριακό σύστημα. Ένα τέτοιο σύστημα για ρύθμιση φωτεινών σηματοδοτών είχαν παρουσιάσει η Χριστίνα Διακάκη και ο Ηλίας Κοσματόπουλος στο Internet of Things Conference 2016, το οποίο είχε πραγματοποιήσει η BOUSSIAS. Η μόνη αποδεδειγμένη διαφορά της εφαρμογής από μια αντίστοιχη εφαρμογή της Google, είναι ότι τα δεδομένα που την τροφοδοτούσαν ήταν ελάχιστα σε σχέση με αυτά που λαμβάνει δωρεάν η Google από τους χρήστες της, καθώς η εφαρμογή δεν αξιοποιήθηκε από εκατομμύρια Έλληνες χρήστες, αλλά από ένα περιορισμένο αριθμό χρηστών που συμμετείχαν στο πιλοτικό πρόγραμμα.

Επομένως, ο Μάνος θα μπορούσε να απαντήσει στο παραπάνω ερώτημα ως εξής: Το IoT είναι ροές δεδομένων από διαφορετικές πηγές, οι οποίες αφού συγκεντρωθούν και αξιοποιηθούν από τους κατάλληλους αλγόριθμους, έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν στη βελτίωση λειτουργιών είτε ως σύμβουλοι σε άτομα που θα λάβουν την τελική απόφαση, είτε ως αυτόνομα συστήματα.


Το IoT είναι για όλους, αφού προηγουμένως διαπιστώσουν ότι το χρειάζονται
Με ένα Rasberry και ένα Arduino, ο καθένας μπορεί να μετατρέψει διάφορες συσκευές του σπιτιού του σε πηγές δεδομένων, όπως για παράδειγμα τις λάμπες φωτισμού, τον πίνακα διανομής ηλεκτρισμού και την πόρτα του γκαράζ. Στη συνέχεια και με τη βοήθεια ανοιχτού και δωρεάν διαθέσιμου λογισμικού μπορεί να αναλύσει τα δεδομένα από αυτές τις πηγές και να αξιοποιήσει την πληροφορία είτε για να λαμβάνει αποφάσεις, είτε για να δημιουργεί αυτοματισμούς.

Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και σε επίπεδο εταιρείας με τη διαφορά ότι η επένδυση σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό θα είναι αρκετά μεγαλύτερη. Για παράδειγμα, μια εταιρεία που εμφιαλώνει νερά θα μπορούσε να εφοδιάσει με αισθητήρες, όλα τα μπουκάλια της, αλλά και τα ψυγεία των πελατών της. Συλλέγοντας, δεδομένα υγρασίας, θερμοκρασίας και φωτεινότητας θα είχε τη δυνατότητα να δημιουργήσει το “ιδανικό” σύστημα ιχνηλάτησης και παράλληλα να ρυθμίζει με “ιδανικό” τρόπο την εφοδιαστική της αλυσίδα. Ένα τέτοιο σύστημα έχει δημιουργηθεί από ελληνική εταιρεία, με τη διαφορά ότι απευθύνεται σε εμφιαλωτές κρασιού, οπότε η τιμή παραγωγής και πώλησης του προϊόντος κάνει ευκολότερη την απόσβεση της επένδυσης. Σε γενικές γραμμές, οι επενδύσεις ελληνικών επιχειρήσεων σε έργα IoT βρίσκονται σε πολύ πρώιμο στάδιο και μάλλον δεν αναμένεται να συμμετέχουν σημαντικά στην αγορά του ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων που προβλέπει η IDC μέχρι το 2020.

Αυτήν την περίοδο, οι τηλεπικοινωνιακές κυρίως εταιρείες σε σύμπραξη με εταιρείες παραγωγής υλικοτεχνικής υποδομής προσπαθούν να ανοίξουν την αγορά με πιλοτικά έργα που απευθύνονται κυρίως σε κρατικούς φορείς.

Ένα σημαντικό έργο, το οποίο πρόκειται να ολοκληρώσει η ΔΕΔΔΗΕ και αφορά πάνω από 250.000 μετρητές ρεύματος, βρίσκεται στα δικαστήρια, γιατί οι διεκδικητές προσπαθούν να λύσουν τα μεταξύ τους προβλήματα.

Οι big tech εταιρείες δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με την ελληνική αγορά, δεδομένου ότι δεν έχουν αιτήματα για έργα του μεγέθους που συνήθως τις ενδιαφέρουν.

Φαίνεται λοιπόν να έχει δημιουργηθεί ένα τέλμα, το οποίο κρατά την Ελλάδα πίσω σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο που εξελίσσεται. Ωστόσο, αυτό είναι ένα μέρος της αλήθειας. Το IoT δεν έχει πετύχει την ανάπτυξη που προσδοκούσαν οι bit techs, ούτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Παγκοσμίως, οι επενδύσεις σε IoT έργα στον τομέα της βιομηχανίας διαμορφώθηκαν στα 178 δισεκατομμύρια δολάρια το 2016, ενώ άλλα 69 δισεκατομμύρια δολάρια μπήκαν στην αγορά από τον τομέα των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Από εκεί και κάτω οι υπόλοιποι τομείς απέχουν έτη φωτός σε επενδύσεις. Μια από τις εταιρείες που δραστηριοποιείται στον τομέα του IoT, είναι η SenseOne, θυγατρική του ομίλου Singular Logic. Η εταιρεία έχει δημιουργήσει μια IoT πλατφόρμα για να υποστηρίξει κτιριακές και δημόσιες υποδομές, αλλά και διαχείριση βιομηχανικού εξοπλισμού. Δύο σημαντικά έργα στην Ελλάδα, τα οποία ήδη χρησιμοποιούνται ως σύστημα αναφοράς στην επέκταση της εταιρείας εκτός συνόρων και ένα βραβείο από τον WITSA στην κατηγορία “Emerging Digital Solutions Award”, αποτελούν ισχυρές ενδείξεις ότι πρόκειται για μια από τις εταιρείες που γνωρίζει καλά την αγορά. Από συζήτηση που είχαμε με εκπρόσωπο της εταιρείας, διαπιστώσαμε ότι είναι λίγα τα βήματα που έχουν γίνει στον τομέα των επενδύσεων σε εφαρμογές IoT από το 2015, οπότε η BOUSSIAS είχε πραγματοποιήσει το πρώτο IoT Conference, μέχρι και σήμερα. Δύο είναι οι βασικές αιτίες που φαίνεται να συντελούν σε αυτήν την στατική εικόνα. Ο ένας είναι η απουσία υποδομών στο επίπεδο του networking, το οποίο είναι οργανικό στοιχείο σε ένα IoT σύστημα.

Όπως διαπιστώναμε στο άρθρο “Σκληρές κόντρες στο IoT networking” (Netweek, τεύχος 403), οι τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα δεν είχαν ξεκινήσει, μέχρι και το 2017, κάποιες επενδύσεις στην τεχνολογία NB-IoT, κάτι που ξεκίνησε να συμβαίνει το 2018, αλλά με αργό ρυθμό. Επομένως, τα έργα που λειτουργούν ήδη είναι κυρίως τοπικής κλίμακας, υποστηριζόμενα από τις τεχνολογίες Sigfox και LoRa.

Ένας δεύτερος παράγοντας καθυστέρησης εφαρμογών μεγάλης κλίμακας είναι το υψηλό κόστος επένδυσης. Η οικονομική ασφυξία που συνεχίζουν να βιώνουν οι εταιρείες στην Ελλάδα, οδηγεί σε προτεραιότητες επενδύσεων, στη λίστα των οποίων το IoT βρίσκεται μακριά από την κορυφή.

Σε αυτό το περιβάλλον, είναι αναμενόμενο και ωφέλιμο για την ανάπτυξη της αγοράς να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος οι λύσεις των startup, οι οποίες προτείνουν έργα μικρότερης κλίμακας με υλικοτεχνική υποδομή σχετικά χαμηλού κόστους. Σε ένα ευχάριστο σενάριο, η σύμπραξη startup εταιρειών με την ακαδημαϊκή κοινότητα ή η ανάδυση startup εταιρειών μέσα από την ακαδημαϊκή κοινότητα, θα μπορούσε να “εκπαιδεύσει” την αγορά και να θέσει το εναρκτήριο λάκτισμα για επενδύσεις μεγαλύτερης κλίμακας.

The innovation ‘dream team’

Η καινοτομία είναι προϋπόθεση για την επιβίωση των επιχειρήσεων στο σύγχρονο, διασυνδεδεμένο κόσμο. Η συστηματική παραγωγή νέων ιδεών και η έξυπνη εκμετάλλευσή τους, δημιουργεί σημαντικές επιχειρηματικές ευκαιρίες και ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα: νέα προϊόντα και λειτουργίες, αποτελεσματικότερες διαδικασίες, αποδοτικότερα επιχειρηματικά μοντέλα και πνευματικά δικαιώματα – είναι μερικά μόνο από τα οφέλη μίας καλοστημένης ‘μηχανής καινοτομίας’. Ταυτόχρονα, οι επιχειρήσεις που επενδύουν στην καινοτομία, προσελκύουν και διατηρούν ταλαντούχο προσωπικό σε υψηλότερα ποσοστά: οι νέες γενιές επαγγελματιών δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην δημιουργική σκέψη και στην δυνατότητα συμμετοχής στη διαμόρφωση προϊόντων και υπηρεσιών.

Πως όμως μπορεί μία επιχείρηση να διαμορφώσει μία ‘μηχανή καινοτομίας’; Απαιτείται ένα στρατηγικό πρόγραμμα μετασχηματισμού και μία καλά σχηματισμένη ‘ομάδα καινοτομίας’ για να το εκτελέσει – να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει το προσωπικό της επιχείρησης σχετικά με τον ρόλο και την σημαντικότητα της καινοτομίας.

Στόχοι και αρμοδιότητες
Η ‘ομάδα καινοτομίας’ έχει σαν στόχο την διαμόρφωση μιας νέας νοοτροπίας και κουλτούρας που προάγει την καινοτομία ως θεμελιώδη αξία της επιχείρησης. Προβάλλει συστηματικά τις τεχνικές και διαδικασίες που ευνοούν την καινοτομία, ενώ ταυτόχρονα συντονίζει τις δραστηριότητες με την γενική στρατηγική της επιχείρησης και ειδικότερα με την στρατηγική ανάπτυξης νέων προϊόντων και υπηρεσιών. Η ‘ομάδα καινοτομίας’ έχει τους ακόλουθους στόχους:

Διαμόρφωση της στρατηγικής της καινοτομίας
Η μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο που ενδυναμώνεται από την καινοτομία, απαιτεί στρατηγικό σχεδιασμό και φιλόδοξα προγράμματα. Η ‘ομάδα καινοτομίας’ πρέπει να έχει βαθιά κατανόηση της επιχείρησης, της αγοράς, του ανταγωνισμού και των διεθνών τάσεων, ώστε να μπορεί να ορίσει την καινοτομία στα πλαίσια της συγκεκριμένης επιχείρησης, να θέσει του κατάλληλους στόχους και σαφή κριτήρια επιτυχίας. Πρέπει να διαθέτει καθαρό και ισχυρό όραμα σχετικά με νέα προϊόντα, υπηρεσίες και την μελλοντική θέση της επιχείρησης στην αγορά. Πρέπει επίσης, να είναι σε θέση να επικοινωνήσει αποτελεσματικά το όραμα, την στρατηγική και την αξία της καινοτομίας.

Διαμόρφωση του πλαισίου καινοτομίας
Η επιλογή των κατάλληλων τεχνολογιών και των διαδικασιών που πλαισιώνουν την καινοτομία, είναι βασική αρμοδιότητα αυτής της ομάδας. Το ‘πλαίσιο καινοτομίας’ πρέπει να παρέχει στους εργαζομένους τα απαραίτητα ‘εργαλεία’ για την υποστήριξη της δημιουργικής σκέψης και την διαμόρφωση νέων ιδεών (ideation & collaboration platforms, hackathons, innovation programs)

Διαμόρφωση του ‘πυρήνα καινοτομίας’
Η επιχείρηση χρειάζεται μία ‘εσωτερική δύναμη’ προκειμένου να καθιερώσει την καινοτομία ως μία νέα βάση για τον σχεδιασμό προϊόντων, λύσεων και υπηρεσιών. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, η ‘ομάδα καινοτομίας’ πρέπει [α] να προσδιορίσει και υλοποιήσει το πλαίσιο καινοτομίας που είναι κατάλληλο για την επιχείρηση και [β] να δημιουργήσει ένα ‘πυρήνα καινοτομίας’ – μία υποομάδα που θα παράγει καινοτομία, εφαρμόζοντας τις σχετικές τεχνικές και μεθοδολογίες, ως παράδειγμα για την επιχείρηση. Ο ‘πυρήνας καινοτομίας’ προβάλλει την αξία της καινοτομίας μέσα από ιδέες, ‘πειράματα’, πρωτότυπα και γρήγορες αποφάσεις σχετικά με την περεταίρω ανάπτυξή τους.

Αποτελεσματική επικοινωνία
Η επικοινωνία είναι κλειδί για την επιτυχία του προγράμματος – για την διάχυση των μεθόδων και των πρακτικών της καινοτομίας και την ενεργοποίηση και έμπνευση των υπαλλήλων προς αυτή την κατεύθυνση. Η ‘ομάδα καινοτομίας’ πρέπει να επικοινωνεί συστηματικά τις ιδέες, την πρόοδο σχετικά με την υλοποίησή τους, τις σχετικές τεχνολογικές εξελίξεις και τις σύγχρονες πρακτικές σχεδιασμού και ανάπτυξης προϊόντων. Πρέπει να είναι σε θέση να προβάλλει πώς οι θεωρητικές έννοιες της καινοτομίας συνδέονται με πραγματικά προϊόντα, υπηρεσίες και μετρήσιμα εμπορικά αποτελέσματα.


Συνεχή βελτίωση και προσαρμογή
Η διαδρομή προς ένα νέο μοντέλο καινοτομίας απαιτεί συστηματική μέτρηση, ανάλυση και προσαρμογή. Οι ενέργειες σχετικά με την καινοτομία, το output σε όρους ιδεών, πρωτοτύπων, προϊόντων και γνώσης, η επιρροή σε όρους κουλτούρας καινοτομίας – αποτελούν βασικά ‘σήματα’ που πρέπει να καταγράφονται συστηματικά. Σε συνδυασμό με τα τρέχοντα άμεσα και έμμεσα κόστη του προγράμματος και τα μακροπρόθεσμα αναμενόμενα οφέλη για την επιχείρηση, αποτελούν τη βάση για τη αξιολόγηση και διαχείριση του προγράμματος μετασχηματισμού.

Σύνδεση με την επιχείρηση
Η ‘ομάδα καινοτομίας’ πρέπει να προωθεί τις έννοιες, πρακτικές και διαδικασίες καινοτομίας ενδυναμώνοντας και ενθαρρύνοντας τους υπαλλήλους να ακολουθούν δρόμους ‘πειραματισμού’ και εξερεύνησης νέων ιδεών και τεχνολογιών. Η ‘ομάδα καινοτομίας’ έχει μία επιπλέον ευθύνη – να εξασφαλίσει την ομαλή μετάβαση προς την ‘κουλτούρα καινοτομίας’, ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο διαταραχής της ‘κανονικής’ λειτουργίας της επιχείρησης ή ακόμα και των εσωτερικών ισορροπιών μεταξύ τμημάτων και ομάδων.

Η σύνθεση της ομάδας
Ανάλογα με τον κλάδο, το μέγεθος της επιχείρησης, την τεχνολογική ετοιμότητά και το παραγωγικό της μοντέλο, η ομάδα καινοτομίας μπορεί να διαφέρει σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να είναι cross functional – με σύνθεση και δυναμική από διαφορετικούς τομείς και ειδικότητες, και έμφαση στην στρατηγική, εκτέλεση και επικοινωνία. Στην τυπική περίπτωση, αυτή η ειδική ομάδα, περιέχει τα ακόλουθα προφίλ:

Innovation experts & technologists: Στελέχη με σημαντική εμπειρία σε προγράμματα και μεθοδολογίες καινοτομίας, και ταυτόχρονη γνώση της αγοράς, των ανταγωνιστών της επιχείρησης και της αιχμής της τεχνολογίας. Μεταξύ άλλων, διοργανώνουν ideation sessions, hackathons, και διαχειρίζονται τη ροή ιδεών μέσα στην επιχείρηση. Προβάλλουν μεθοδολογίες και πρακτικές όπως design thinking, design sprints, experimentation, rapid prototyping και agile engineering.

Product architects: εξειδικευμένοι επαγγελματίες που ‘σκέφτονται σαν χρήστες’ ενώ ‘αποφασίζουν σαν επιχειρηματίες’: είναι ικανοί να εντοπίσουν επιχειρηματικές ευκαιρίες σε επίπεδο προϊόντων, νέων λειτουργιών, επιχειρηματικών μοντέλων ή επιμέρους τεχνολογιών.

Real Innovators: ίσως το σημαντικότερο στοιχείο της ‘ομάδας καινοτομίας’ – οι ‘real innovators’ παράγουν ιδέες ανά πάσα στιγμή και είναι σε συνεχή αναζήτηση ευκαιριών για καινοτομία και πειραματισμό- στην ιδανική περίπτωση πρόκειται για cross-functional ομάδα η οποία ειδικεύεται στην γρήγορη διαμόρφωση product concepts και την άμεση υλοποίηση πρωτοτύπων. Η κλάση αυτή υπαλλήλων, όχι μόνο συμμετέχει ενεργά στην παραγωγή ιδεών και την αξιοποίηση του όλου συστήματος καινοτομίας, αλλά αποδεικνύεται και πηγή έμπνευσης για την υπόλοιπη ομάδα. Η ομάδα αυτή θα μπορούσε να περιέχει και Guest innovators – με συμμετοχή για ορισμένα χρονικά διαστήματα, επιτρέποντας έτσι καλύτερη διασύνδεση με την επιχείρηση και τις επιμέρους ομάδες. Με ένα τέτοιο σχήμα ενισχύεται και η διάχυση πληροφορίας, εμπειρίας και ιδεών – ενισχύοντας έτσι το συνολικό πρόγραμμα περί καινοτομίας και αποφεύγοντας το ρίσκο της περιθωριοποίησης της ‘ομάδας καινοτομίας’.

Τέλος, χρειάζονται ικανοί Program Managers για την επιτυχημένη εκτέλεση των σχετικών προγραμμάτων, IP experts με σκοπό τον εντοπισμό ευκαιριών για πνευματικά δικαιώματα και πατέντες, καθώς και οι λεγόμενοι innovation advocates που εστιάζουν στην αποτελεσματική επικοινωνία των προγραμμάτων και δραστηριοτήτων καινοτομίας.

Η δομή της ‘ομάδας καινοτομίας’ πρέπει να είναι ευέλικτη, χωρίς ιεραρχίες και χωρίς αυστηρά οριοθετημένους ρόλους. Η πρόκληση για την ομάδα είναι αφενός η εδραίωση της νέας νοοτροπίας καινοτομίας, αφετέρου η εξασφάλιση της ισορροπίας μεταξύ ‘innovation’ και ‘business as usual’.

    Γιώργος Κρασαδάκης
    Technology Innovation Leader
    https://www.linkedin.com/in/gkrasadakis/
    Ο Γιώργος Κρασαδάκης είναι Product Architect με εκτενή εμπειρία στην ανάπτυξη προϊόντων λογισμικού και τον σχεδιασμό προγραμμάτων καινοτομίας για εταιρίες τεχνολογίας. Ιδρυτής τριών τεχνολογικών startups, έχει καταχωρήσει περισσότερες από 17 πατέντες τεχνολογίας σχετικές με Personalization, IoT, Artificial Intelligence, Analytics & Big Data, Content management, Natural User Interfaces και τεχνολογίες e-commerce.

Διασφαλίστε τη διαθεσιμότητα των δεδομένων

Τα εν λόγω δεδομένα θα πρέπει να απολαμβάνουν αντίστοιχα υψηλό βαθμό προσοχής και φροντίδας. Τυχόν αποτυχία να λάβει χώρα κάτι τέτοιο, αυτομάτως μια επιχείρηση καθίσταται “ευάλωτη” σε ότι αφορά τον κίνδυνο της απώλειας δεδομένων. Κι αυτό, μπορεί να οφείλεται σε απλά λάθη εκ μέρους των υπαλλήλων τους είτε σε κακόβουλες επιθέσεις, όπως λ.χ. τις περιπτώσεις ransomware. Ακόμη περισσότερο στην περίπτωση κατά την οποία τα δεδομένα ROBO δεν συντηρούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Προκειμένου, λοιπόν, οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί να ανταποκριθούν με αποτελεσματικό τρόπο στο συγκεκριμένο ζήτημα, απαιτείται η ύπαρξη ROBO συστημάτων αποθήκευσης δεδομένων, τα οποία θα είναι σε θέση να υποστηρίζουν τα πλέον σύγχρονα όσο και προηγμένα εργαλεία backup και ανάκτησης. Την ίδια στιγμή, οι εν λόγω λύσεις θα πρέπει να μπορούν να αντιμετωπίσουν τα διαρκώς πολλαπλασιαζόμενα virtualized περιβάλλοντα, ενώ ταυτόχρονα θα υλοποιούν μια ευέλικτη στρατηγική υβριδικού cloud.

Ποιες οι αδυναμίες των ROBO;
Καθώς τα ROBO αποτελούν μια δυναμική εντεινόμενη πραγματικότητα, εξίσου πολλαπλές όσο και περίπλοκες είναι και οι προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν. Ειδικότερα:

  • Έλλειψη καταρτισμένου ΙΤ προσωπικού. Η διαχείριση δεδομένων και η εν γένει διαδικασία του backup συνήθως ανατίθεται σε μια κεντρικοποιημένη ΙΤ ομάδα, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα αντιφατικά και διόλου σταθερά backups.
  • Ζητήματα απόδοσης του ίδιου του hardware. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, οι servers και ο εν γένει πληροφοριακός εξοπλισμός που βρίσκεται σε τοπικό επίπεδο σε πλείστες περιπτώσεις τείνουν να λειτουργούν με σαφώς πιο χαμηλές ταχύτητες, κάνοντας ιδιαίτερα δύσκολη την διαδικασία της μεταφοράς δεδομένων σε μια εξωτερική τοποθεσία και δη εντός ενός ρεαλιστικού backup. Αποτέλεσμα; Να εκτινάσσεται η πιθανότητα της απώλειας δεδομένων. Σε αυτή την πραγματικότητα συχνά-πυκνά συμβάλλουν και οι δεσμοί των WAN με την ύπαρξη ανεπαρκούς bandwidth.
  • Διαρκώς αυξανόμενη χρήση φορητών συσκευών. Η διαχείριση των φορητών συσκευών -συμπεριλαμβανομένης της διαδικασίας του patching και των πάσης φύσεως ενημερώσεων λογισμικού- ανάγεται σε μεγάλο όσο και πολύπλοκο ζήτημα, καθώς σε πλείστες περιπτώσεις δεν είναι σαφές ποιος έχει την ευθύνη για συσκευές που ανήκουν στους υπαλλήλους. Ως αποτέλεσμα, οι συσκευές να παρουσιάζουν νέους όσο και υψηλού κινδύνου οδούς διαρροής δεδομένων, καθώς επίσης και εμπόδια στην συμμόρφωση με κανονιστικές διαδικασίες και αντίστοιχα πλαίσια.
  • Περιορισμένη απεικόνιση. Αποτελεί κοινό τόπο πως τα “παραδοσιακά” συστήματα και λύσεις backup και ανάκτησης δεδομένων δεν προσφέρουν τη δυνατότητα εύκολης διατήρησης περιβαλλόντων ROBO. Μάλιστα, πολύ συχνά, τα εργαλεία δεν παρουσιάζουν συνεκτική εφαρμογή με κεντρικές πλατφόρμες διαχείρισης επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλαπλά αποκεντρωμένα συστήματα για τη στήριξη επιμέρους σημείων του ίδιου του δικτύου τους.

Όλα αυτά τα ζητήματα έρχονται να προστεθούν στους πονοκεφάλους που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις που με την σειρά τους δίνουν σκληρό αγώνα και πραγματική “μάχη” ώστε να εκπληρώσουν τις δικές τους SLA συμφωνίες σε ότι αφορά την δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας και την ανάκτηση δεδομένων.

Σε μια πρόσφατη έρευνα που διενήργησε η Enterprise Strategy Group (ESG) και στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 1.000 υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων σε μεγάλες επιχειρήσεις, το 82% παραδέχτηκαν ότι οι δυνατότητες ανάκτησης δεν πληρούσαν τα SLAs τους. Επιπροσθέτως, περίπου τα τρία τέταρτα των ερωτηθέντων αναγνώρισαν ότι υφίστανται ένα “χάσμα περί της προστασίας”, κάτι που σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση να προστατεύσουν τα δεδομένα με την συχνότητα που απαιτείται προκειμένου να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των επιχειρηματικών μονάδων αναφορικά με την απώλεια εταιρικών ή “ευαίσθητων” δεδομένων.


Ποιο το κόστος της απώλειας δεδομένων για μια επιχείρηση;
Τέτοια κενά -ουσιαστικά- “οδηγούν” τις εταιρείες ώστε να είναι “ευάλωτες” στην απώλεια δεδομένων, η οποία φυσικά έχει σημαντικές συνέπειες στην ίδια την λειτουργία, την φήμη, τα έσοδα, ακόμη και στην μακροημέρευσή τους.

Εξυπακούεται πως το πρόβλημα είναι υπαρκτό όσο και δεόντως σημαντικό. Μάλιστα, πρόσφατα η εταιρεία ESG σε σχετική έρευνά της κατέδειξε ότι περισσότεροι από ένας στους τέσσερις servers εμφανίζουν ή πλήττονται από τουλάχιστον μία απρογραμμάτιστη διακοπή σε ετήσια βάση. Όσο για τον μέσο χρόνο της διακοπής, προσδιορίστηκε στα 23 λεπτά, παρά το γεγονός ότι ένα σημαντικό ποσοστό εξ’ αυτών διήρκεσε πολύ περισσότερο, με το 20% να ξεπερνά την μια ώρα!

Ανάλογα με τον τύπο των επιχειρήσεων ή την μορφή της δραστηριοποίησής τους, 23 λεπτά μπορούν να αποδειχτούν μια αιωνιότητα! Αναλογιστείτε, απλά, τι μπορεί να συμβεί σε τομείς όπως τις μεταφορές, την δημόσια ασφάλεια, το λιανεμπόριο, την υγεία κ.ο.κ. Με βάση την ίδια μελέτη, οι ερωτώμενοι βίωσαν άμεσο οικονομικό κόστος που κατά μέσο όρο ανήλθε στα επίπεδα των 21,8 εκατομμυρίων δολαρίων, χάρη στα κενά και τις αδυναμίες που έκαναν την εμφάνισή τους στην προστασία των δεδομένων και την διαθεσιμότητά τους!

Εκτός όμως από τις “καθαρές” οικονομικές απώλειες, οι μισές -περίπου- από τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς που συμμετείχαν στην έρευνα της ESG εκτιμούν πως αυτής της μορφής οι προκλήσεις περί της διαθεσιμότητας, μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια της εμπιστοσύνης εκ μέρους των ίδιων των πελατών, η οποία επηρεάζει την ακεραιότητα του brand, τα οικονομικά δεδομένα κ.ά., ενώ μπορεί και να οδηγήσει στην ανάκληση τυχόν εξειδικευμένων αδειών.

Την ίδια στιγμή, οι προκλήσεις αναφορικά με την διαθεσιμότητα των δεδομένων είναι σε θέση να διαταράξουν την σιγουριά και τον βαθμό εμπιστοσύνης των εργαζομένων, με αποτέλεσμα να λαμβάνει χώρα η μεταφορά πόρων και εν γένει κεφαλαίων από μακροπρόθεσμα ή κρίσιμα για τις επιχειρήσεις σχέδια και projects. Αποτέλεσμα; Να τίθεται σε κίνδυνο το σύνολο των επιχειρηματικών στόχων.

Πώς θα περιοριστεί το σημερινό χάσμα;
Η αγορά έχει κατασταλάξει σε ορισμένα αναγκαία βήματα-κινήσεις που θα συμβάλουν σε σημαντικό βαθμό στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του προβλήματος, μειώνοντας το ευρύ χάσμα που παρατηρείται σήμερα. Συγκεκριμένα:

    1. Μιμηθείτε το κεντρικοποιημένο data center. Αναμφίβολα, η τεχνολογία virtualization κατά την διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας έχει μετατρέψει άρδην την αγορά των data center. Η χρήση της τεχνολογίας σε απομακρυσμένα γραφεία μπορεί να μειώσει δραστικά το αποτύπωμα του αναγκαίου εξοπλισμού, μειώνοντας ταυτόχρονα και τα απαιτούμενα έξοδα.
    2. Επιλέξτε να βασιστείτε στα κατάλληλα συστήματα αποθήκευσης δεδομένων. Εξαιρετικά χρήσιμο θα ήταν να εξετάσετε και την περίπτωση των ενοποιημένων συστημάτων αποθήκευσης, καθώς υποστηρίζουν τόσο την διαδικασία αποθήκευσης αρχείων όσο και την αντίστοιχη του block-based. Κι αυτό, σε αντίθεση με τα “παραδοσιακά” storage arrays που με την σειρά τους υποστηρίζουν τη μια ή την άλλη διαδικασία!
    3. Η διαχείριση απλοποιείται μέσω του virtualization. Σήμερα, στο επαγγελματικό τοπίο υφίστανται σαφώς μικρότερο πλήθος από φυσικές συσκευές, τις οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν τα επιφορτισμένα στελέχη. Την ίδια στιγμή, η προσθήκη νέων όσο και εν γένει φορτίων εργασίας καθίσταται ως μια ακόμη πιο εύκολη διαδικασία, χάρη στην αξιοποίηση και χρήση μιας καινούριας εικονικής μηχανής αντί ενός φυσικού server. Επιπροσθέτως και το storage virtualization δύναται να παίξει σημαντικό ρόλο στην όλη διαδικασία. Τα δίκτυα εικονικής αποθήκευσης (SAN) επιτρέπουν τη συγκέντρωση συστημάτων αποθήκευσης και, όπως συμβαίνει με τους εικονικούς servers, καθιστά πολύ πιο εύκολη την παροχή πρόσθετης χωρητικότητας αποθήκευσης! Συν τοις άλλοις, καθώς η τεχνολογία μορφοποιείται σε επίπεδο συσκευής, η διαδικασία provisioning καθίσταται πολύ πιο εύκολη. Τέτοια συστήματα πιθανότατα θα υποστηρίξουν προηγμένα συστήματα backup και ανάκτησης δεδομένων, τα οποία με την σειρά τους έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να χρησιμοποιούνται σε εικονικά περιβάλλοντα, σε αντίθεση με ότι ίσχυε μέχρι πρότινος με τα “παραδοσιακά” συστήματα.
    4. Κύριο απαιτούμενο η επεξεργασία και εφαρμογή μιας αποτελεσματικής στρατηγικής υβριδικού cloud. Σήμερα, οι παροχές σε επίπεδο cloud εμπεριέχουν και τα offsite backups, τα οποία με την σειρά τους θεωρούνται ως αρκούντως κρίσιμα για την ύπαρξη μας αποτελεσματικής στρατηγικής διαθεσιμότητας των δεδομένων. Προκειμένου, λοιπόν, να διασφαλιστεί η επαρκής λειτουργία και απόδοση, οι εταιρείες οφείλουν να χρησιμοποιούν τεχνολογία επιτάχυνσης WAN, η οποία επιτυγχάνει αποτελεσματικότερο εύρος ζώνης από υπάρχουσες συνδέσεις WAN. Την ίδια στιγμή, οι σύγχρονες λύσεις επιτρέπουν την δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας σε έναν πάροχο υπηρεσιών, απευθείας από μια σύνδεση στο διαδίκτυο με το απομακρυσμένο γραφείο.
    5. Διασφάλιση ολοκληρωμένης απεικόνισης. Θωρείται δεδομένο πως θα πρέπει να υφίσταται μια κονσόλα μέσω της οποίας θα λαμβάνει χώρα η διαχείριση της λύσης διαθεσιμότητας, προσφέροντας πλήρη προβολή και απεικόνιση των backup, αλλά και των virtual περιβαλλόντων από οποιοδήποτε μέσο, desktop ή φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή και ανεξαρτήτως της τοποθεσίας που αυτά βρίσκονται.
    Η χρήση της κατάλληλης τεχνολογίας θα επιτρέψει στους ΙΤ managers να παρέχουν υπηρεσίες ανάκτησης των δεδομένων, ενώ την ίδια στιγμή θα πρέπει να είναι αρκετά εύκολο να το χρησιμοποιήσουν και άλλοι διαχειριστές πληροφοριακών συστημάτων.
    6. Πρέπει να διατηρείται ο κανόνας του “3-2-1”; Μπορεί η συντριπτική πλειοψηφία να θεωρεί πως η τεχνολογία έχει εξελιχθεί σε τέτοιο σημείο ώστε να έχει απάντηση για -περίπου- τα πάντα, εντούτοις όμως κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να ισχύει στο ζήτημα της διαθεσιμότητας, και δη της άμεσης, για τα δεδομένα. Υπό αυτό το πρίσμα, οι επιχειρήσεις οφείλουν να καταφεύγουν σε ορισμένες από τις (παλιές καλές) βέλτιστες πρακτικές που αποδεδειγμένα έχουν λειτουργήσει αποτελεσματικά μέχρι πρότινος. Σε αυτή την λογική εντάσσεται η εμπιστοσύνη στον… χρυσό κανόνα του “3-2-1”. Κάτι που μεταφράζεται στο ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να διαθέτουν τρία διαφορετικά αντίτυπα των δεδομένων τους σε δύο τύπους μέσων, εκ των οποίων το ένα οφείλουν να το έχουν μακριά από τις εταιρικές τους εγκαταστάσεις.
    7. “Ποντάρετε” τοπικά και λιγότερο κεντρικά! Καθώς ο λόγος περί βέλτιστων πρακτικών που εδράζονται στο απώτερο παρελθόν, μια ακόμη που μπορείτε να εφαρμόσετε σχετίζεται με το να υλοποιείτε την πλειοψηφία των διαδικασιών backup και ανάκτησης τοπικά, αντί να επαφίεστε στην υποστήριξη εκ μέρους των κεντρικών γραφείων.

«Κτίζοντας» την ΑΙ οικονομία!

Χαρμολύπη». Ένας όρος που… σφήνωσε για τα καλά στο μυαλό μου προ αμνημονεύτων ετών, όταν μαθητής της Α’ Λυκείου παρακολουθούσα με σχετική επιφυλακτικότητα, άγνοια και αδημονία, ταυτόχρονα, για αυτό τον τόσο άγνωστο κόσμο, το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών. Τότε, η αλήθεια είναι, πως το… ερμαφρόδιτο της φύσης του συγκεκριμένου όρου, αυτομάτως τον έκρινε ως απορριπτέο. Έκτοτε, βέβαια, μου έρχεται στο νου σε καθημερινή βάση, ακόμη και σε πολλαπλές όσο και διαδοχικές περιπτώσεις σε χρονικό διάστημα ελάχιστων λεπτών. Και δεν αναφέρομαι καν στα μικρά ή τα ασήμαντα…

Έτσι και στην περίπτωση της Γαλλικής κυβέρνησης, η οποία εδώ και μια διετία έχει εκφράσει σε όλους τους τόνους την πρόθεσή της να αποτελέσει το παγκόσμιο hub για την τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης (Artificial Intelligence – AI). Μια περίπτωση η οποία, φυσικά, και δεν έμεινε στα χαρτιά, ούτε αποτέλεσε μια ακόμη… πομφόλυγα στις τόσες άλλες που εκστομίζουν με περισσή ευκολία οι πολιτικοί απανταχού της γης. (Τυχόν ομοιότητες με εντός των συνόρων καταστάσεις και περιπτώσεις, είναι απλές συμπτώσεις…).

Ειρήσθω εν παρόδω, ήδη από διετίας, η χώρα διαθέτει μια από τις μεγαλύτερες κοινότητες machine learning και τεχνητής νοημοσύνης, ενώ τουλάχιστον 200 AI startups δραστηριοποιούνται εκεί.

Τι έκανε, λοιπόν, η Γαλλική κυβέρνηση προκειμένου να περάσει από την θεωρία στην πράξη, στην προσπάθειά της να καταστεί το ΑΙ επίκεντρο της οικουμένης; Φυσικά, δεν έμεινε στο… πιασιάρικο marketing σλόγκαν: “France is AI”. Αντιθέτως, ακολούθησε την οδό της λογικής, επιλέγοντας να επεξεργαστεί και διαμορφώσει μια καλά μελετημένη στρατηγική που θα βασίζεται σε απτά στοιχεία και όχι σε θεωρήματα ή εικασίες, με εξίσου ρεαλιστικούς στόχους βάσει της οποίας θα κινηθεί ολόκληρη η χώρα κατά τα προσεχή χρόνια. Υπό αυτό το πρίσμα ανέθεσε στον διάσημο μαθηματικό και μέλος του Γαλλικού κοινοβουλίου, Cédric Villani, να συντάξει την σχετική στρατηγική. Μια λεπτομέρεια: Τα κύρια αντικείμενα ερευνητικού ενδιαφέροντος του κ. Villani βρίσκονται στην θεωρία της κίνησης (εξισώσεις Boltzmann και Vlasov, με τις αντίστοιχες παραλλαγές τους), αλλά και των βέλτιστων μεταφορών, με τις ανάλογες εφαρμογές της. Την ίδια στιγμή ενδιαφέρεται για θέματα και προβλήματα τα οποία συνδυάζουν μια σειρά (ακόμη και το σύνολο) από ζητήματα, όπως λ.χ. την εξέλιξη μερικώς διαφορικών εξισώσεων, την μηχανική των ρευστών, την στατιστική μηχανική, την θεωρία των πιθανοτήτων, την ομαλή και μη “μετρική” Ριμαννιακή γεωμετρία, τις λειτουργικές ανισότητες με γεωμετρικό περιεχόμενο κ.ά. Μια ακόμη πτυχή της παρουσίας του κ. Villani, πέραν της ευρύτατης επιστημονικής του επάρκειας; Είναι κάτι λιγότερο από 45 ετών.

«Χαρά» λοιπόν, για το γεγονός ότι ορισμένοι ηγέτες έχουν την προνοητικότητα, την διορατικότητα και την οξύνοια να στραφούν στις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις προκειμένου να διαμορφώσουν σε στέρεες βάσεις γνώσης το μέλλον της κοινωνίας και της χώρας τους. Κι αυτό, συμβαδίζοντας με την ηλικία, το γνωστικό τους υπόβαθρο και τα ενδιαφέροντά τους, μακριά από φεϊβοριτισμούς, μονότονα κλισέ, ιδέες και στερεότυπα βγαλμένα από την… ναφθαλίνη. (Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως: Τυχόν ομοιότητες με εντός των συνόρων καταστάσεις και περιπτώσεις, είναι απλές συμπτώσεις…).

Όσο για την «λύπη», ασφαλώς και αναφέρομαι στα εν Ελλάδοις τεκταινόμενα, την κατεύθυνση που έχει λάβει (;) η κοινωνία μας, τα γνωστικά αντικείμενα που προωθούνται και προάγονται εκ μέρους της Πολιτείας, το περιεχόμενο των σπουδών, η (σχεδόν παντελής) έλλειψη στοιχείων της γνώσης έντασης από το εν γένει εκπαιδευτικό μας σύστημα και πλείστα άλλα ζητήματα. Ουσιαστικά, το «φεγγάρι» της εισαγωγής ταυτίζεται με την παρουσία ενός σύγχρονου οράματος, μιας “φρέσκιας” προοπτικής, ενός σκεπτικού που εδράζεται σε στοιχεία όχι απλά “σημερινά”, αλλά “αυριανά”, “μεθαυριανά” και ακόμη παραπέρα. Το Netweek απευθύνθηκε στον κ. Villani προκειμένου να μας αναλύσει το σκεπτικό που διαπνέει την ολοκληρωμένη Αrtificial Ιntelligence στρατηγική της χώρας του, καθώς επίσης και τους στόχους της, τους τομείς άμεσου ενδιαφέροντος, αλλά και τις ΑΙ προοπτικές που διανοίγονται για την Γαλλία. Ένα… ταξίδι απόλυτης «χαρμολύπης».


    NW: Κύριε Villani, μπορείτε να κάνετε μια σύντομη ιστορική αναδρομή αναφορικά με τον δρόμο που έχει διανύσει η Γαλλική κυβέρνηση από το 2016 όταν και εξέφρασε το ενδιαφέρον της να αποτελέσει παγκόσμιο AI hub μέχρι την αποτύπωση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής προσέγγισης για την εν λόγω τεχνολογία πριν από μερικές μόλις εβδομάδες;

Cédric Villani: Η αλήθεια είναι πως τα πάντα έχουν ως σημείο εκκίνησης, όσο και αναφοράς, τον Πρόεδρο της χώρας, Emmanuel Macron, καθώς εκείνος έθεσε τον τόνο δηλώνοντας πως επιθυμεί η Γαλλία να αποτελέσει ένα start-up έθνος, το οποίο θα σκέφτεται και θα κινείται με αντίστοιχη start-up λογική! Αποτέλεσε ευτυχές γεγονός ότι ο κ. Macron διέκρινε ταχύτατα πως η καινοτομία έπρεπε να αποτελέσει έναν από τους “πυλώνες” εξόδου της Γαλλίας από το οικονομικό τέλμα στο οποίο και περιδίνονταν εδώ και καιρό. Παράλληλα αποτελεί και τρόπο ενεργής αντιμετώπισης της ανεργίας που κινείται σε -σχετικά- υψηλά επίπεδα. Μάλιστα, η συγκυρία είναι ευνοϊκή, καθώς από την μια υπάρχει η αλματώδης εξέλιξη και σταδιακή ωρίμανση ταυτόχρονα της τεχνητής νοημοσύνης και του machine learning, των δομών, προϊόντων και εφαρμογών τους και από την άλλη πλευρά η Γαλλία υπολείπεται σε τεχνολογικά μεγέθη και δεδομένα σε διεθνές επίπεδο.

Για παράδειγμα, η χώρα μας καταλαμβάνει την 22η θέση σε παγκόσμιο επίπεδο στην ετήσια μελέτη-κατάταξη Ψηφιακού Ανταγωνισμού (World Digital Competitiveness) του Institute for Management Development (IMD), ενός κορυφαίου business school που εδρεύει στην Λωζάνη της Ελβετίας. Την ίδια στιγμή, το 2016 η Γαλλία κατετάγη 3η στην Ευρώπη σε επίπεδο προσέλκυσης κεφαλαίων (3,16 δισεκατομμύρια δολάρια) προς επένδυση από venture capitals που κατευθύνονται σε startup επιχειρήσεις. Άρα, το πεδίο ανάπτυξης είναι υπαρκτό, και άρα απομένει να λάβουν χώρα οι αναγκαίες κινήσεις, στρατηγικές και δράσεις προκειμένου να εκμεταλλευτείς το σχετικό timing. Η κυβέρνηση Macron προσδιόρισε εγκαίρως πως η τεχνολογική καινοτομία αποτελεί την οδό μέσω της οποίας θα κινηθεί στο εγγύς μέλλον ώστε να… γευτεί τους “καρπούς” της ανάπτυξης. Για αυτό και έλαβε άμεσες αποφάσεις που θα διευκόλυναν την μετάβαση προς αυτή την κατεύθυνση, όπως λ.χ. την δραστική επέκταση των διαθέσιμων κεφαλαίων προς τις startup επιχειρήσεις, φορολογικές αλλαγές για την ενθάρρυνση πολλαπλάσιων ιδιωτικών επενδύσεων, την περαιτέρω υποστήριξη δράσεων και πρωτοβουλιών που αναλαμβάνει ο ιδιωτικός τομέας κ.ά. Αποτέλεσμα; Το εννεάμηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου του 2017, οι επενδύσεις προς νεοφυείς επιχειρήσεις στην Γαλλία να αυξηθούν κατά 26% εν συγκρίσει με το αμέσως αντίστοιχο περυσινό χρονικό διάστημα!

    Η στρατηγική που εκπονήσατε στοχεύει σε συγκεκριμένες καθετοποιημένες αγορές και τομείς ή διαπνέεται από μια πιο “ανοικτή” λογική;

Δεν θεωρήσαμε σκόπιμο να πειραματιστούμε, τουλάχιστον σε αυτή την φάση, σε ευρείς ορίζοντες, καθώς θέλαμε να δομήσουμε ένα λειτουργικό “περίβλημα” στους κόλπους του οποίου θα ενταχθούν ομαλά ορισμένοι εκ των πλέον αποδοτικών όσο και δυναμικών τομέων της εθνικής μας οικονομίας. Θελήσαμε να εκμεταλλευτούμε τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της οικονομίας μας, αλλά και τις εν γένει περιοχές όπου διακρινόμαστε για την αρτιότητα των προϊόντων και υπηρεσιών μας ως έθνος. Υπό αυτό το πρίσμα, επιλέξαμε να εστιάσουμε την προσοχή μας σε συνολικά τέσσερις περιοχές στρατηγικής ανάπτυξης. Πρόκειται για την υγεία, το περιβάλλον, τις μεταφορές και το mobility ευρύτερα, καθώς επίσης και την ασφάλεια σε συνδυασμό με την άμυνα. Εάν κάποιος εξετάσει με λεπτομέρεια τους συγκεκριμένους τομείς, θα διαπιστώσει πως συγκεντρώνουν τρία βασικά χαρακτηριστικά: Κατ’ αρχήν, η λειτουργία τους είναι καίριας σημασίας για την ίδια την κοινωνία και την ευημερία της. Δευτερευόντως, δύναται να αποτελέσουν το επίκεντρο έντονου επενδυτικού ενδιαφέροντος εκ μέρους πλήθους stakeholders, δημόσιων και ιδιωτικών. Τέλος, απαιτούν ισχυρή ώθηση με ένα πλέγμα δράσεων και “επιθετικών” αναπτυξιακών πρωτοβουλιών εκ μέρους της Πολιτείας.


    Να υποθέσουμε πως έχετε επεξεργαστεί και την ανάλογη επιχειρηματική στρατηγική για κάθε έναν από τους τέσσερις τομείς άμεσου ενδιαφέροντος ξεχωριστά;

Πράγματι, κινηθήκαμε με βάση την ανάπτυξη ξεχωριστής στρατηγικής για κάθε κατηγορία, αφού κατ’ αυτό τον τρόπο ευνοείται η δημιουργία και η εν γένει διαμόρφωση των οικοσυστημάτων που στηρίζονται σε διαφορετικές τομεακές αλλαγές. Γι’ αυτό και προκρίναμε την λογική πως η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα πρέπει να αναπτύσσεται ως στόχος ή ως αυτοσκοπός, αλλά πρέπει να αποτελεί έναν τρόπο για να διοχετεύσει αυτή την ενέργεια προκειμένου να αναπτύξει πρακτικές εφαρμογές και χρήσεις που συμβάλλουν στη βελτίωση των οικονομικών μας επιδόσεων, συνεισφέροντας ανάλογα και στο ευρύτερο δημόσιο συμφέρον. Τέτοιο, για παράδειγμα μπορεί να είναι η έγκαιρη ανίχνευση ασθενειών, η επίτευξη αστικών συγκοινωνιών δίχως τις εκπομπές ρύπων κ.ά. Αυτά τα ποικίλα ζητήματα επιχειρηματικής πολιτικής και οι προκλήσεις μπορεί να υπερβαίνουν τα όρια της τεχνητής νοημοσύνης, εντούτοις όμως μπορεί και να συμβάλουν στην εξασφάλιση ενός ώριμου χώρου αναπαραγωγής που θα οδηγήσει στην περαιτέρω ανάπτυξή της. Το δεύτερο κυρίαρχο χαρακτηριστικό αυτής της στρατηγικής είναι η δημιουργία πλατφορμών που θα μπορούν να αξιοποιηθούν και μοιραστούν από κοινού από ποικίλες αγορές και καθετοποιημένους τομείς, οι οποίες ασφαλώς και θα πρέπει να παρέχουν ασφαλή και προσαρμοσμένη πρόσβαση για το σύνολο των διαφορετικών συμμετεχόντων (λ.χ. ερευνητές, εταιρείες, δημόσιες αρχές) σε αυτά τα οικοσυστήματα, σε χρήσιμα δεδομένα για την ανάπτυξη του ΑΙ, καθώς επίσης και για τους πόρους λογισμικού και την εκτεταμένη υπολογιστική υποδομή. Οι εν λόγω πλατφόρμες θα πρέπει να επιτρέπουν στους διάφορους εμπλεκόμενους φορείς να αναπτύξουν νέες λειτουργίες, οι οποίες να προσαρμόζονται στις ιδιαιτερότητες κάθε τομέα ξεχωριστά. Τέλος, ο εξορθολογισμός της ΑΙ καινοτομίας με την ταυτόχρονη ευθυγράμμισή της με την υλοποίηση sandboxes καινοτομίας κρίνεται ως ζωτικής σημασίας διαδικασία.

Περιλαμβάνει δε, τρία βασικά χαρακτηριστικά: Την προσωρινή χαλάρωση ορισμένων κανονιστικών περιορισμών, προκειμένου να απελευθερωθεί η επίτευξη της καινοτομίας, την στήριξη των συμμετεχόντων κατά την διαδικασία αντιμετώπισης των υποχρεώσεών τους, καθώς επίσης και τους απαιτούμενους πόρους για την χρήση σε δοκιμές πεδίου.

    Συμμερίζεστε την άποψη πως οι Ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να διατηρήσουν μια ξεκάθαρη στάση αναφορικά με την μεταφορά των δεδομένων εκτός της Κοινότητας; Θεωρείτε πως η συγκεκριμένη πολιτική πρέπει να σχεδιαστεί με στόχο τη διασφάλιση της κυριαρχίας των δεδομένων;

Τάσσομαι αναφανδόν υπέρ αυτής της προσέγγισης. Ξέρετε, εάν επιχειρήστε να δείτε την συνολικότερη εικόνα, θα διαπιστώσετε πως κάθε χώρα, ανεξαρτήτως του βαθμού ωριμότητάς τους στο επίπεδο του ΑΙ αναπτύσσει εκ διαμέτρου αντίθετες στρατηγικές. Έτσι, λοιπόν, πολύ προηγμένες χώρες στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης, όπως λ.χ. οι ΗΠΑ, Κίνα κ.ά., αλλά και οι δυναμικά αναδυόμενες δυνάμεις, όπως είναι η Αγγλία, το Ισραήλ, ο Καναδάς κ.ά. ακολουθούν διαφορετικούς δρόμους σε ότι έχει να κάνει με την πολιτική που ακολουθούν. Από την πλευρά της, η Γαλλία, δεν θα αναζητήσει να αναπτύξει μια… Ευρωπαϊκή εκδοχή της Google. Κάθε άλλο! Αντιθέτως, θα επιχειρήσουμε να σχεδιάσουμε και να εφαρμόσουμε το δικό μας, προσωποποιημένο μοντέλο που ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερες ανάγκες και απαιτήσεις μας. Αποτελεί κοινά αποδεκτό τόπο πως μια ευρεία γκάμα από χρήσεις και εφαρμογές βασίζονται στον βαθμό διαθεσιμότητας των ίδιων των δεδομένων. Αυτή, λοιπόν, η παραδοχή αποτελεί το κύριο σημείο αναφοράς της ΑΙ στρατηγικής μας. Στο σημερινό οικονομικό περιβάλλον, μόλις ελάχιστες μεγάλες επιχειρήσεις και οργανισμοί δείχνουν να απολαμβάνουν σχετικά κέρδη από την χρήση των εν λόγω δεδομένων.

Τι πρέπει να αλλάξει; Μα, να ενισχυθεί ξεκάθαρα ο βαθμός πρόσβασης και εν γένει κυκλοφορίας των δεδομένων. Κατ’ αυτό τον τρόπο, θα επιτευχθεί μια ισορροπημένη διάχυση της ισχύος, επεκτείνοντας τα σχετικά πλεονεκτήματα σε κρατικές ή δημόσιες υπηρεσίες και αρχές, μικρότερους εταιρικούς και επιχειρηματικούς “παίκτες” κ.ο.κ. Βέβαια, προκειμένου αυτό να λάβει χώρα, θα πρέπει νωρίτερα η Πολιτεία να εισάγει νέους τρόπους και μεθόδους παραγωγής, διαμοιρασμού και διακυβέρνησης των δεδομένων, με απώτερο σκοπό να τα καταστήσει ως κοινό αγαθό. Διαδικασία, η οποία περιλαμβάνει μια σειρά από στάδια όσο και μεταβλητές, όπως λ.χ. ενθαρρύνοντας επιχειρήσεις να μοιράζονται και να αποθηκεύουν τα δεδομένα τους, με την Πολιτεία να λειτουργεί ως έμπιστο τρίτο μέλος.

Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις οι Αρχές θα είναι σε θέση ακόμη και να επιβάλλουν το άνοιγμα συγκεκριμένων δεδομένων για λόγους δημόσιου συμφέροντος. Ξέρετε, παρουσιάζει ένα σχετικό ενδιαφέρον και το τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη, καθώς μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που λαμβάνουν χώρα αυτή τη στιγμή αναμένεται να διασφαλίσουν σαφώς μεγαλύτερο βαθμό πρόσβασης, καθώς επίσης και διευρυμένη κινητικότητα των ίδιων των δεδομένων. Η επερχόμενη αναθεώρηση των Κοινοτικών Οδηγιών αναφορικά με την επαναχρησιμοποίηση των πληροφοριών που σχετίζονται με τον δημόσιο τομέα αναμένεται να επιταχύνουν την διαδικασία “ανοίγματος” των δημόσιων δεδομένων, καθώς επίσης και της θέσπισης των όρων και των συνθηκών που θα διέπουν την πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα σε ευρύτερο περιβάλλον δημόσιου ενδιαφέροντος. Επιπροσθέτως, θα επιτρέψουν το text και data mining, καθιστώντας την δημόσια έρευνα ως μια ακόμη πιο ανταγωνιστική διαδικασία. Την ίδια στιγμή, η ΑΙ στρατηγική μας επωφελείται από τα υψηλού προστατευτισμού στάνταρντ που εισάγονται οσονούπω με την εφαρμογή των Κοινοτικών κανονισμών του General Data Protection Regulation (GDPR).


    Κύριε Villani, πώς θα χαρακτηρίζατε το καθεστώς που επικρατεί περί της τεχνητής νοημοσύνης στην Γαλλία; Εκκινώντας από την εκπαίδευση, περνώντας από την έρευνα και καταλήγοντας στον επιχειρηματικό στίβο;

Θεωρώ πως βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο, το οποίο ωστόσο δεν χαρακτηρίζεται από αντίστοιχο βαθμό προόδου ή ωριμότητας. Και εξηγούμαι: Η Γαλλία διαθέτει το σύνολο των απαιτούμενων στοιχείων και χαρακτηριστικών που θα της επιτρέψουν να ξεχωρίσει ως μια εκ των πλέον προηγμένων χωρών σε ολόκληρο τον κόσμο στο επίπεδο του ΑΙ. Παρόλα αυτά, το σύνολο των εμπλεκόμενων πλευρών (επιχειρήσεις και ακαδημαϊκά δίκτυα)… υποφέρουν από την έλλειψη ορατότητας των τεκταινόμενων πρωτίστως εντός των ίδιων μας των συνόρων. Βλέπετε, οι μεγάλου μεγέθους επιχειρήσεις συχνά-πυκνά επιλέγουν να στηριχτούν σε διεθνώς καθιερωμένους ΑΙ “παίκτες”, αντί να εμπιστευτούν το αρκούντως ικανό εγχώριο δυναμικό στον εν λόγω τομέα. Ξέρετε, σε αυτή την πραγματικότητα ξεχωρίζουν δύο βασικοί λόγοι: Είτε δεν έχουν την απαιτούμενη γνώση σχετικά με τον διαθέσιμο γνωστικό πλούτο και τις ικανότητες που μπορούν να απολαύσουν στην Γαλλία ή γιατί επιλέγουν να ακολουθήσουν μια περισσότερο προσεκτική προσέγγιση. Γι’ αυτό και απώτερος σκοπός μας είναι να διασυνδέσουμε τα κεντρικά μέλη της Γαλλικής ΑΙ σκηνής, υπό μια ενιαία όσο και ισχυρή μορφή, που θα περιλαμβάνει από πιστοποιήσεις μέχρι βραβεία καινοτομίας που θα σχετίζονται με τις πλέον ξεχωριστές λύσεις τεχνητής νοημοσύνης, έτσι ώστε να είναι σε θέση να προσελκύσουν πιθανούς ενδιαφερόμενους κι αγοραστές.

Η συγκεκριμένη προσέγγιση πρέπει επίσης να τεθεί παράλληλα με μια πιο οργανωμένη στρατηγική ενίσχυσης της ζήτησης για την τεχνητή νοημοσύνη, αλλά και υποδοχής της, η οποία θα μπορούσε να συνεπάγεται τη δημιουργία ενός one stop shop, που θα αποσκοπεί στην διευκόλυνση και την καθοδήγηση των δυνητικών ΑΙ αγοραστών, προκειμένου να περιγράψουν τις απαιτήσεις τους πιο αποτελεσματικά και να εξακριβώσουν ποιες εταιρείες θα μπορούσαν να ανταποκριθούν καλύτερα στις ανάγκες τους. Σε επίπεδο ακαδημαϊκής έρευνας, μπορεί η Γαλλία να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή σε ότι αφορά τους τομείς των μαθηματικών και της τεχνητής νοημοσύνης, εντούτοις όμως η επιστημονική πρόοδος δεν μεταφράζεται συχνά σε ολοκληρωμένες όσο και άρτιες βιομηχανικές, αλλά και οικονομικές εφαρμογές. Η αλήθεια είναι πως έχουμε “πληγεί” από μια έντονη φυγή επιστημόνων και “εγκεφάλων” και δη προς τις ΗΠΑ. Το περίφημο brain drain. Κάτι που εξ’ όσων γνωρίζω συμβαίνει και στην χώρα σας. Αποτέλεσμα; Οι εν γένει δυνατότητες σε ότι αφορά την τεχνητή νοημοσύνη και την επιστήμη των δεδομένων καταλήγουν “φτωχότερες” και σίγουρα κινούνται σε σαφώς πιο χαμηλότερα επίπεδα απ’ ότι ζητείται από τις ίδιες τις περιστάσεις και τις αυξημένες απαιτήσεις.

Σε μια προσπάθεια, λοιπόν, να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο αποφασίσαμε να φέρουμε κοντά τους ακαδημαϊκούς στα διεπιστημονικά ερευνητικά ιδρύματα για την τεχνητή νοημοσύνη. Κάτι, που θα λαμβάνει χώρα σε έναν επαρκή αριθμό ανώτερων δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Οι εν λόγω ομάδες θα απαρτίζονται, μεταξύ άλλων, από ερευνητές, μηχανικούς και σπουδαστές, οι οποίοι θα εντοπίζονται σε ολόκληρη την χώρα. Μάλιστα, κάθε ένας εξ’ αυτών θα έχει μια ειδίκευση σε συγκεκριμένες πτυχές του τομέα της τεχνητής νοημοσύνης και με πολύ έντονη έμφαση σε μια διεπιστημονική προσέγγιση, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών επιστημόνων. Πρώτα απ’ όλα, ζωτικής σημασίας κρίνεται η προσέλκυση γηγενών, όσο και διεθνών ακαδημαϊκών, οπότε τα εμπλεκόμενα εκπαιδευτικά ιδρύματα οφείλουν να δημιουργήσουν ένα ελκυστικό περιβάλλον εργασίας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ο ανταγωνισμός που προέρχεται από την πλευρά των πολυεθνικών τεχνολογικών γιγάντων.

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να δομηθούν και να λειτουργήσουν ως “ελεύθερες ζώνες ΑΙ”, με την ταυτόχρονη δραστική μείωση των πάσης φύσεως γραφειοκρατικών όσο και διοικητικών διατυπώσεων σε ολόκληρο το εύρος της λειτουργίας των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, την σημαντική αύξηση του ύψους των μισθών, αλλά και την άμεση υποστήριξη της εν γένει βελτίωσης της ποιότητας διαβίωσης και ζωής! Τα εν λόγω εκπαιδευτικά ιδρύματα θα μπορούσαν να προσφέρουν θέσεις πλήρους απασχόλησης, καθώς επίσης και ένα “προνομιακό” καθεστώς μεσολάβησης και προαγωγής για ερευνητές που αποφασίζουν να παραμείνουν σε αυτά επί μακρόν. Σημαντικό είναι να υπάρξει επιτυχής προσέλκυση ιδιωτικών εταίρων, όπως λ.χ. μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και αναδυόμενες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, startup εταιρείες κ.ά., οι οποίες με την σειρά τους θα είναι σε θέση να παρέχουν “φρέσκιες” λύσεις AI, επιτρέποντάς τους να εκπαιδεύσουν τους μηχανικούς τους, να προσλάβουν μηχανικούς υψηλής ποιότητας, αλλά και να δημιουργήσουν ή να εδραιώσουν μελλοντικές τεχνολογικές εξελίξεις.

Έχουν ήδη “παραχθεί” αρκετές ιδέες προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της συνολικότερης ΑΙ προσπάθειας της Γαλλίας, όπως λ.χ. θα μπορούσε να παρασχεθεί μια σειρά επιλογών που θα επιτρέπουν στους ενδιαφερόμενους να συμμετάσχουν σε μια πιο εξατομικευμένη βάση, με εξατομικευμένες συμβάσεις-πλαίσια που προβλέπουν μια απλή όσο και ταχεία διαδικασία συνεργασίας, που θα διέπεται από fast track λογική. Αυτά τα ινστιτούτα θα πρέπει να επενδύσουν σημαντικά προκειμένου να αυξήσουν την προσφορά ελκυστικών όσο και διαφοροποιημένων προγραμμάτων κατάρτισης για την τεχνητή νοημοσύνη. Είναι αυτονόητο πως η παρουσία διεθνούς φήμης ακαδημαϊκών με την υποστήριξη ομάδων υψηλού επιπέδου, η δυνατότητα αλληλεπίδρασης με κορυφαίες εταιρείες με διεθνή υπόσταση και αναγνωρισιμότητα μέσω της προσφοράς πρακτικής άσκησης και την διεξαγωγή διαγωνισμών καινοτομίας, η ύπαρξη πολυεπιστημονικών προγραμμάτων κατάρτισης με κοινά πτυχία και υποτροφίες για μεταπτυχιακό και διδακτορικό δίπλωμα, συμβάλουν καταλυτικά στην ενδυνάμωση της ΑΙ πραγματικότητας στην χώρα μας, ενώ και ο αριθμός των φοιτητών που θα καταρτίζονται σε αυτά τα ακαδημαϊκά ιδρύματα θα… εκτοξευτεί.

    Έχετε κάποια ένδειξη ή θετική αντίδραση εκ μέρους του επιχειρηματικού κόσμου απέναντι στους ευρύτερους ΑΙ σχεδιασμούς σας;

Πράγματι, κατά την διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων μια σειρά από επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο ΙΤ κλάδο ανακοίνωσαν σχετικές κινήσεις που άπτονται της ενεργούς υποστήριξης των ΑΙ πρωτοβουλιών της Γαλλικής κυβέρνησης. Συγκεκριμένα, οι Samsung και Deep Mind της Google σχεδιάζουν την άμεση δημιουργία ερευνητικών κέντρων με έδρα τους το Παρίσι, ενώ η Fujitsu από την πλευρά της θα προβεί στην επέκταση του υφιστάμενού της ερευνητικού κέντρου στην ίδια πόλη. Βέβαια, θα πρέπει να υπογραμμιστεί πως οι εν λόγω ανακοινώσεις έρχονται ως συνέχεια αντίστοιχων κινήσεων των Google και Facebook, οι οποίες πριν από λίγο καιρό δημοσιοποίησαν την πρόθεσή τους να αυξήσουν τις επενδύσεις τους στα AI labs που ήδη διαθέτουν στο Παρίσι. Αν μη τι άλλο, τα δείγματα είναι ικανοποιητικά, τα μηνύματα ισχυρά και αυτοί που τα εκπέμπουν αρκούντως σημαντικοί “παίκτες” της διεθνούς ΙΤ σκηνής.

Πώς το IoT μπορεί να φέρει κέρδη μέσω των analytics;

Το πλήθος των συνδεδεμένων συσκευών που μας περιστοιχίζουν αυξάνονται σε καθημερινή βάση, συμπεριλαμβάνοντας -πλέον- από τα μηχανήματα αυτόματης πώλησης και τα οχήματα με διαρκή παρακολούθηση του συνόλου των παραμέτρων του, μέχρι τις επιμέρους συσκευές “έξυπνου” σπιτιού ακόμη και των κάδων απορριμμάτων που πληροφορούν σχετικά με το πότε πρέπει να αδειάσουν!

Υπό αυτό το πρίσμα, εταιρείες που προέρχονται από ποικίλες περιοχές δραστηριοποίησης επιλέγουν να επενδύσουν στην IoT τεχνολογία προκειμένου να ενισχύσουν το ανταγωνιστικό τους προφίλ, να προσελκύσουν καινούριους πελάτες, να βελτιώσουν την ευφυΐα της λειτουργίας τους, καθώς επίσης και να μειώσουν δραστικά τα λειτουργικά τους κόστη.

Το ΙοΤ προϋποθέτει καθετοποίηση, αλλά και συνέργειες!
Για τους παρόχους υπηρεσιών εξυπηρέτησης των πελατών, μια ξεκάθαρη πτυχή αφορά στην επένδυσή τους σε εφαρμογές και εν γένει λογισμικό διαχείρισης των συσκευών ΙοΤ, καθώς επίσης και υπηρεσιών σε επιλεγμένους καθετοποιημένους βιομηχανικούς τομείς. Εντός των καθετοποιημένων εφαρμογών, η συνολικότερη διαδικασία ανάλυσης των δεδομένων καθίσταται εξαιρετικά κρίσιμη. Πόσο, μάλλον, από τη στιγμή κατά την οποία η γραφική αναπαράσταση και αποτύπωση των δεδομένων και των διαδικασιών αποτελεί πάντοτε τον ευκολότερο τρόπο ώστε να διευκρινιστεί ο κύκλος ζωής, η χρήση και η διαχείριση μιας συγκεκριμένης υπηρεσίας. Εξάλλου, ακόμη και οι πλέον βασικές ΙοΤ εφαρμογές χρησιμοποιούν σήμερα data analytics. Για παράδειγμα, οι ναυτιλιακές εταιρείες χρησιμοποιούν καθετοποιημένες εφαρμογές προκειμένου να ελέγχουν και να παρακολουθούν την τοποθεσία στην οποία βρίσκονται τα κοντέϊνερ τους, οι γερανοί, τα φορτηγά και οι μεταφορικές εταιρείες αναλύουν τον χρόνο της χρήσης των μηχανών, οι επιχειρήσεις ου δραστηριοποιούνται με την άρδευση παρακολουθούν δεδομένα που προέρχονται από τους αισθητήρες προκειμένου να προσαρμόσουν το πότισμα στις ανάγκες των φυτών κ.ο.κ. Τελευταία, έχει κάνει την εμφάνισή της μια τάση για την επίτευξη συνέργειας των δεδομένων που προέρχονται από πολλαπλές καθετοποιημένες πλευρές. Για παράδειγμα, τα δεδομένα που προκύπτουν από τα “έξυπνα” αυτοκίνητα και τις αντίστοιχες κατοικίες, σε ορισμένες περιπτώσεις αναλύονται μαζί για έναν και μόνο λόγο: Ώστε να αποκτήσουν πρόσθετη αξία! Έτσι, λοιπόν, όταν κάποιος χρήστης πλησιάζει σε ένα “έξυπνο” σπίτι ή αυτοκίνητο, αποστέλλει πληροφορίες προκειμένου λ.χ. να ανοίξει τις περσίδες παραθύρων ή να ενεργοποιήσει αυτόματα τη θέρμανση. Η τάση αυτή συνεπάγεται τη δημιουργία νέων προτύπων και αντίστοιχων οργανισμών που θα εστιάζονται στη συλλογή, ανάλυση και ευρύτερη αξιοποίηση δεδομένων.

Αξιοποιώντας ΙοΤ δεδομένα για κάθε σκοπό!
Οι συσκευές και οι πάσης φύσεως εφαρμογές που σχετίζονται με το IoT παράγουν κάθε στιγμή τεράστιο όγκο δεδομένων, τα οποία αφορούν σε μια δεδομένη συμπεριφορά ενός asset ή μιας μηχανής, της τοποθεσίας, των παραμέτρων του συστήματος είτε ακόμη και της κατάστασης του ενσωματωμένου λογισμικού. Αποτέλεσμα; Η πληροφορία βοηθά τις επιχειρήσεις να “κτίσουν” πρόσθετες υπηρεσίες, να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των πελατών, να δομήσουν ακόμη καλύτερα και πιο ανταγωνιστικά προϊόντα, καθώς επίσης και να ενισχύσουν την λειτουργική τους “ευφυΐα”. Μάλιστα, το σύνολο των ΙοΤ δεδομένων μπορούν να αξιοποιηθούν εσωτερικά ή και για εξωτερικούς σκοπούς. Συγκεκριμένα, όταν εφαρμοστεί η πρώτη περίπτωση, τότε τα IoT δεδομένα δύναται να συμβάλουν στην καθιέρωση τρόπων, μεθόδων και πρακτικών που με την σειρά τους μπορούν να μεταβάλλουν άρδην ή να διαφοροποιήσουν υφιστάμενα προϊόντα και λύσεις προκειμένου να έχουν μια πιο ανταγωνιστική μορφή, να διευκολύνουν δραστικά στην διαδικασία της προετοιμασίας των customized προφορών για σημαίνοντες πελάτες, καθώς επίσης και να ανακαλύψουν τυχόν αστοχίες, προβλήματα ή ακόμη και αδυναμίες πριν καν αυτές εμφανιστούν, περιορίζοντας στο έπακρο λάθη κατά την παραγωγική διαδικασία είτε την διαδικασία της αλυσίδας προμηθειών. Εάν κοιτάξετε με πιο “καθαρή” ματιά, θα διαπιστώσετε πως τα ανωτέρω απευθύνονται και ικανοποιούν τα “θέλω” των product managers, των στελεχών mar¬keting, αλλά και του εν γένει τομέα των λειτουργιών. Αλλιώς, από το Α έως το Ω της παραγωγικής διαδικασίας.

Όσο για τα εξωτερικά IoT δεδομένα, βοηθούν τις ίδιες τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς να πληροφορηθούν τρόπους με τους οποίους οι πελάτες τους θα αποκομίσουν περισσότερα κέρδη, επιλέγοντας τα τμήματα των υπηρεσιών που ανταποκρίνονται καλύτερα στις ιδιαίτερες ανάγκες τους. Σε επίπεδο μεμονωμένων τελικών χρηστών και πελατών, αυτό μπορεί και μεταφράζεται στην παροχή “έξυπνων” οικιακών συναγερμών, ενημερωτικών ειδοποιήσεων αναφορικά με την θέρμανση και την φυσική ασφάλεια του χώρου κ.ο.κ. Σχετικά με τους εταιρικούς πελάτες, μια εταιρεία ταξί μπορεί να επωφεληθεί από την αυτοματοποιημένη ανάπτυξη του στόλου της, μια εταιρεία logistics θα μπορούσε να βελτιστοποιήσει τις διαδρομές που ακολουθεί και τους χρόνους παράδοσης, μια μεταφορική θα μπορούσε να παρακολουθεί και να προστατεύει ταυτόχρονα εύθραυστα αντικείμενα, ενώ το σύνολο των οργανισμών έχουν την ευκαιρία να αξιολογήσουν και να εντοπίσουν το ποιοι υπάλληλοι θέτουν σε κίνδυνο την παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών προς τους πελάτες τους εν γένει!


Η αυτοματοποίηση μπορεί να έχει (και) ανθρώπινη διάσταση
Αποτελεί κοινό τόπο πως τα IoT δεδομένα μπορούν να συγκεντρωθούν από κάθε πιθανή (και μη) πτυχή που ενσωματώνεται και απορρέει από το ανάλογο οικοσύστημα, συμπεριλαμβανομένων -μεταξύ άλλων- των στοιχείων της συνδεσιμότητας, των συσκευών, των εφαρμογών, αλλά και των εξωτερικών συστημάτων. Τα συγκεκριμένα δεδομένα συγκεντρώνονται και επεξεργάζονται σε πραγματικό χρόνο με την αξιοποίηση εργαλείων επιχειρηματικής ευφυΐας, συνεπικουρούμενα και από πρόσθετες πληροφορίες που προέρχονται από εξωτερικά συστήματα δεδομένων. Τα actionable εργαλεία analytics σε πραγματικό χρόνο επιτυγχάνουν να μετατρέπουν την κλασική διαδικασία data mining σε ενεργής φύσεως συστήματα, καθώς εισάγουν λειτουργικές δράσεις και ευρύτερες κινήσεις σε συσκευές (μεμονωμένες ή ακόμη και σε ομάδες) που ενεργοποιούνται από προκαθορισμένες παραμέτρους. Τέτοιου είδους συστήματα δύναται να αξιοποιηθούν σε μια σειρά από διαδικασίες, όπως λ.χ. την αυτοματοποιημένη διαδικασία απενεργοποίησης μιας συσκευής σε περίπτωση που παρατηρηθούν κάποιου είδους μοντέλων ή εν γένει μορφών κίνησης, να δεσμεύσουν οικονομικά και περιουσιακά στοιχεία και δεδομένα σε περίπτωση που ανιχνευθεί κάποιας μορφής απάτη, να περιορίσουν τις δαπάνες εάν τα κόστη ξεπεράσουν ένα συγκεκριμένο όριο κ.ο.κ.

Ωστόσο, δεν θα πρέπει να αμελεί κάποιος την παράμετρο πως όσο εξελιγμένες κι εάν είναι οι εφαρμογές λογισμικού, είναι -σχεδόν- αδύνατον να επεξεργαστούν και “ερμηνεύσουν” σωστά τα αδόμητα όσο και ακατέργαστα δεδομένα, δίχως την εμπλοκή του ανθρώπινου παράγοντα. Κι αυτό, καθώς η τελευταία είναι απαραίτητη προκειμένου να υπάρξει η πλήρης αξιοποίηση και ωφέλεια από την επιχειρηματική αξία τα οποία μπορούν και διασφαλίζουν τα data analytics. Για παράδειγμα, τι αξία θα λάβει μια εταιρεία logistics από μια σειρά δεδομένων που αφορούν στην ταχύτητα με την οποία κινούνται τα φορτηγά της, εάν δεν συσχετιστούν με χάρτες καταγραφής διαδρομών, την ακριβή τοποθεσία τους, διαδρομές και εν γένει στοιχεία; Η ερμηνεία των δεδομένων βοηθά έναν οργανισμό να αντιμετωπίσει την κατάλληλη επιχειρησιακή περίπτωση να βρει και να προσδιορίσει όσες τιμές, αριθμούς ή στατιστικά στοιχεία κρίνονται ως αρκούντως σημαντικά για τον πελάτη.

Πώς διαμορφώνεται ένα επενδυτικό πλαίσιο για την ανάλυση δεδομένων;
Υπάρχουν τρεις βασικές ερωτήσεις που προκύπτουν και ζητούν απάντηση κατά την διαδικασία δημιουργίας ενός επενδυτικού πλαισίου για τον τομέα της ανάλυσης δεδομένων. Κατ’ αρχήν, τι είδους δεδομένα χρειάζεται μια επιχείρηση τη δεδομένη στιγμή. Για παράδειγμα, μπορεί να χρειάζονται δεδομένα διασυνδεσιμότητας προκειμένου να ελέγχονται οι διαθέσιμες υπηρεσίες, την κίνησή τους, την χρηστικότητά τους, την απόδοση, καθώς επίσης και τον βαθμό επίδρασής τους στις προϊοντικές αλλαγές. Εν συνεχεία, ποιες είναι οι εσωτερικές και εξωτερικές χρήσεις τους; Επίσης, με ποιο τρόπο τα analytics θα προσθέσουν αξία στα διαθέσιμα δεδομένα. Ενδέχεται μια επιχείρηση να θέλει να προσθέσει νέα εργαλεία και εφαρμογές προκειμένου να προσδιορίσουν τοποθεσίες, τα υψηλά ή χαμηλά μοτίβα κίνησης, τα στοιχεία analytics για τις κλασικές κινήσεις κ.ά.

Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν ότι τα δεδομένα μπορούν να μετατραπούν σε χρήματα και αξία, να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία πρόσθετων υπηρεσιών και να πωληθούν στους πελάτες ώστε με την σειρά τους οι τελευταίοι να αποκτήσουν αξία. Ένας πάροχος υπηρεσιών διαθέτει ένα τεράστιο αριθμό ροών δεδομένων, συχνά χαρακτηριζόμενων ως περιττά ή μη-αξιοποιήσιμα, σχετικά με τις καταστάσεις, τη χρήση, τις τεχνικές πληροφορίες, την κίνηση και τις διαμορφώσεις.

Το πρόβλημα είναι πώς αξιοποιούνται αυτά τα δεδομένα έτσι ώστε μια επιχείρηση σε μια συγκεκριμένη κάθετη αγορά να μπορεί να αυξήσει τα έσοδα, να μειώσει το κόστος και να είναι πιο αποτελεσματική στις καθημερινές εργασίες και δραστηριότητές της. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η δημιουργία εσόδων από τα δεδομένα του IoT επικεντρώνεται έντονα στις κάθετες περιπτώσεις χρήσης των πελατών των επιχειρήσεων. Η χρήση δεδομένων ποικίλλει μεταξύ των κατακόρυφων σημείων, ανταποκρινόμενη στις διαφορετικές ανάγκες, για παράδειγμα στον τομέα λιανικής, αυτοκινήτων και ενέργειας.


Κάθε αγορά έχει τις δικές της ανάγκες
Αναλογιστείτε τους κατασκευαστές εξαρτημάτων των συστημάτων κλιματισμού, οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιούν στοιχεία και χαρακτηριστικά predictive analytics για τις γραμμές παραγωγής τους, προκειμένου να βελτιστοποιούν το κόστος και να αντιδρούν όταν εμφανίζεται η παραμικρή παρατυπία στην συνολική αλυσίδα εφοδιασμού. Κατ’ αυτό τον τρόπο η παραγωγική διαδικασία είναι βραχύτερη και η εταιρεία είναι έτοιμη για οποιαδήποτε αύξηση της ζήτησης για συγκεκριμένα προϊόντα. Υπό αυτό το πρίσμα:

  • Μια εταιρεία που πωλεί γεωργικά μηχανήματα μπορεί να χρησιμοποιήσει τα δεδομένα που συλλέγονται από αισθητήρες εγκατεστημένους στους ελκυστήρες τους για απομακρυσμένη διάγνωση και παρακολούθηση του στόλου, προκειμένου να βελτιστοποιηθεί η συνολικότερη διαδικασία συγκομιδής.
  • Μια εταιρεία “έξυπνης” στάθμευσης είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει analytics σε πραγματικό χρόνο για να βοηθήσει τους οδηγούς να βρουν δωρεάν θέσεις στάθμευσης, καθώς επίσης να προβάλλουν και να χρησιμοποιούν δεδομένα κίνησης για να κάνουν σχετικές αλλαγές στις θέσεις στάθμευσης. Αποτέλεσμα; Περισσότερα αυτοκίνητα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους χώρους στάθμευσης και τα έσοδα μπορούν να αυξηθούν.
  • Μια επιχείρηση που δραστηριοποιείται στον ευρύτερο τομέα των logistics βλέπει πώς κινούνται τα οχήματα και αν υπερβαίνουν το όριο ταχύτητας, κυρίως για σκοπούς προληπτικής συντήρησης, προκειμένου να προβλέψουν πότε θα πρέπει να αντικατασταθεί το όχημα και να κρατήσει το λειτουργικό κόστος υπό έλεγχο.
  • Μια ασφαλιστική εταιρεία μπορεί να αξιοποιήσει δεδομένα που προέρχονται από αισθητήρες αυτοκινήτων προκειμένου να τα “παντρεύει” με την προσφορά ασφάλισης σε συγκεκριμένο τύπου οδηγικής συμπεριφοράς και τύπους πελατών, να προτείνει ασφάλιση βάσει χρήσης και να αλλάζει εγκαίρως τις προσφορές. Στοιχεία που τις βοηθούν να ανταγωνίζονται άμεσα και με επιτυχία με άλλες εταιρείες.

Τα analytics ως υπηρεσία
Αποτελεί περίπου κοινό τόπο πως στα προαναφερθέντα παραδείγματα, τα analytics μπορούν να διατεθούν και ως ένα μοντέλο υπηρεσιών στην λογική των “Analytics as a Service” (AaaS), που προσομοιάζει στην λογική των πάσης φύσεως IaaS, PaaS, SaaS κ.ο.κ. Συνδετικό στοιχείο τους; Η χρήση ως υπηρεσία. Πόσο μάλλον, από τα στιγμή κατά την οποία ολοένα και περισσότερες υπηρεσίες πωλούνται κατ’ αυτό τον τρόπο. Δείτε για παράδειγμα τα ηλεκτρονικά αρχεία υγείας ή τις λύσεις “έξυπνης” παρακολούθησης. Κάθε πάροχος υπηρεσιών βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση σε ότι αφορά την IoT πραγματικότητα, καθώς διαθέτει την απαιτούμενη τεχνολογία, την πρόσβαση στα δεδομένα, το λογισμικό και το εν γένει ΙΤ hardware, αλλά και την αναγκαία εμπειρία και το γνωστικό αντικείμενο για την παροχή εξειδικευμένων όσο και καινοτόμων λύσεων. Επιπροσθέτως, οι πάροχοι υπηρεσιών εξυπηρέτησης πελατών διαθέτουν την απαιτούμενη προοπτική ανάπτυξης και περαιτέρω επέκτασης, καθώς επίσης και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ιδανικά προσδιορισμένο ώστε να συνεργαστεί αρμονικά με καθετοποιημένες επιχειρήσεις και οργανισμούς που με την σειρά τους διακρίνονται από έλλειψη αντίστοιχων χαρακτηριστικών.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα περιλαμβάνει έναν πάροχο τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών που με την σειρά του διαθέτει πρόσβαση σε δεδομένα που σχετίζονται με την συνδεσιμότητα και τις εφαρμογές και με την σειρά της δύναται να παρέχει Analytics as a Service σε μια εταιρεία διαχείρισης και λειτουργίας “έξυπνων” ταξί. Απλά, αναλογιστείτε μια τέτοια εταιρεία η οποία θα επιθυμούσε να αναλύσει τα:

  • Τωρινά και τα προηγούμενα (αρχείου) δεδομένα σχετικά με το πότε ακριβώς τα ταξί συνήθως ξεκινούν τις διαδρομές τους, καθώς επίσης τις πλέον πιθανές διαδρομές τους, με βάση την διανυόμενη απόσταση λ.χ. μακριά, σύντομη ή κοντινή. Εν συνεχεία, αυτές οι πληροφορίες μεταφέρονται στα οχήματα (και τους οδηγούς τους), προκειμένου να βρίσκονται στην κατάλληλη τοποθεσία ώστε να περιοριστούν στο μέγιστο βαθμό τα κόστη που προκύπτουν με βάση την μη-χρήση τους.
  • Δεδομένα που αφορούν την λειτουργία του οχήματος, την χιλιομετρική απόσταση της διαδρομής, την ακολουθούμενη ταχύτητα και τις τυχόν επιταχύνσεις, επιτρέποντας στην εταιρεία διαχείρισης του στόλου των ταξί να προβλέψει και προκρίνει πότε ένα συγκεκριμένο αυτοκίνητο θα πρέπει να σταλεί για εργασίες συντήρησης και εν γένει σέρβις, αποτρέποντας κατ’ αυτό τον τρόπο την εμφάνιση μηχανικών προβλημάτων, επιτυγχάνοντας πρόσθετη εξοικονόμηση κόστους.
  • Στοιχεία και δεδομένα αναφορικά με την οδηγική συμπεριφορά του ταξιτζή και τις διαδρομές που επέλεξε να ακολουθήσει, με αποτέλεσμα να υπολογίζονται τα απαιτούμενα έξοδα, καθώς επίσης και να προσδιοριστούν οι απαιτήσεις σε επίπεδο ασφαλιστικής κάλυψης των ίδιων των οχημάτων. Μάλιστα, τα εν λόγω δεδομένα δύναται να… γεννήσουν πρόσθετο όγκο εργασιών για τις επιχειρήσεις παροχής “έξυπνων” ασφαλειών.
  • Δεδομένα που αφορούν την τοποθεσία, έτσι ώστε οι επιχειρήσεις να λαμβάνουν άμεση γνώση στην περίπτωση κατά την οποία ένα όχημά τους αναγκαστεί να κινηθεί εκτός των ορίων της πόλης ή ακόμη και της χώρας είτε εάν βρίσκεται εντός του χώρου που συνήθως βρίσκεται και κινείται. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι διαδικασίες πρόσθετου ελέγχου και παρακολούθησης, μπορούν να συμβάλλουν στη διατήρηση της ασφάλειας του οδηγού ταξί.

Δεδομένα ίσον ευρώ!
Εξυπακούεται πως οι περιπτώσεις της μετατροπής και εν συνεχεία της αξιοποίησης των ακατέργαστων δεδομένων συνεπάγονται και “μεταφράζονται” σε αξία και κέρδη. Άμεσα χρηματικά, αλλά και επιχειρηματικά. Μάλιστα, οι σχετικές περιπτώσεις μπορούν να διαχωριστούν σε ομάδες με βάση τα επιχειρηματικά προβλήματα που καλούνται να επιλύσουν. Υπό αυτό το πρίσμα, υπάρχει η διαδικασία της ανάλυσης των δεδομένων με απώτερο σκοπό την βελτίωση της λειτουργικής αποτελεσματικότητας, η οποία και συμπεριλαμβάνει την παρακολούθηση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών (Quality of Service – QoS), της λειτουργικής χρήσης, καθώς επίσης και τα analytics που σχετίζονται με την εν γένει απόδοση. Για παράδειγμα, η παρακολούθηση ποιοτικών δεδομένων κρίνεται ως αρκούντως σημαντική σε μια σειρά από τομείς, όπως π.χ. την υγεία, όπου η εμφάνιση μιας βλάβης σε μια ιατρική συσκευή ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο την ίδια την ζωή του ασθενούς. Εξίσου σημαντική είναι η χρήση των analytics επί της απόδοσης στον κατασκευαστικό κλάδο, καθώς μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην επίλυση προβλημάτων που σχετίζεται με την ευφυή λειτουργία και αποτελεσματικότητα.

Μια άλλη κατηγορία δομείται με βάση τις λειτουργίες που εστιάζονται στην εξυπηρέτηση των εν γένει αναγκών των πελατών, όπως λ.χ. την διαδικασία του product man¬agement ή της δημιουργίας προσφορών marketing. Αυτού του είδους τα δεδομένα συναντώνται σε -σχεδόν- κάθε καθετοποιημένη αγορά, όπου κάθε οργανισμός ή επιχείρηση επιθυμεί να αξιοποιήσει το marketing προκειμένου να απευθυνθεί με τον πρέποντα (όσο και πλέον αποτελεσματικό) τρόπο προς τους πελάτες της. Υφιστάμενους, αλλά και δυνητικούς…

Όσο για την επόμενη κατηγορία, είναι αρκούντως ενδιαφέρουσα καθώς περιλαμβάνει νέα επιχειρηματικά μοντέλα, τα οποία μπορεί από μόνα τους να μην προσδιορίζονται με ακρίβεια ή να θεωρούνται ως ξεκάθαρες επιχειρηματικές περιπτώσεις, ωστόσο διακρίνονται από την διασυνδεσιμότητά τους με πολλαπλές αγορές, με ουκ ολίγους καθετοποιημένους τομείς και με συγκεκριμένες διαδικασίες που δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί ή είναι άγνωστοι και στους οποίους το ΙοΤ ενδέχεται να είναι σε θέση να αναπτυχθεί περαιτέρω.

Ένα παράδειγμα χρήσης σε αυτήν την ομάδα μπορεί να είναι ο έλεγχος της κίνησης των συσκευών, διαδικασία στην οποία ένας πάροχος υπηρεσιών μπορεί να δημιουργήσει έσοδα από την αξιοποίηση των δεδομένων με την διάθεση εξειδικευμένων υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας προς εταιρείες που δραστηριοποιούνται, λ.χ. στα logistics. Έτσι, λοιπόν, τα κεντρικά γραφεία μιας τέτοιας εταιρείας θα μπορούσε να ωφεληθεί τα μέγιστα όταν ενημερώνεται εγκαίρως σχετικά με το γεγονός ότι λ.χ. ένα φορτηγό επιστρέφει στην βάση του, καθώς θα μπορούσε να προετοιμαστεί η διαδικασία για την ταχύτερη εκφόρτωση και φόρτωση. Όπως λένε και στον κόσμο των επιχειρήσεων, ο χρόνος είναι χρήμα…

Πώς τα δεδομένα “γεννούν” κέρδη;
Αβίαστα, το ερώτημα που προκύπτει είναι με ποιο τρόπο οι επιχειρήσεις θα είναι σε θέση να ξεκινήσουν να αξιοποιούν σε απτό βαθμό τα ΙοΤ δεδομένα τους, προκειμένου να προσπορίζονται τα παραγόμενα κέρδη;

Αρχικά, χρήσιμο θα ήταν το εργαλείο actionable analytics μιας επιχείρησης σε πραγματικό χρόνο να μην περιορίζεται προς χρήση και αξιοποίηση από τους εσωτερικούς χρήστες, αλλά να… βάλετε στο παιχνίδι και τους συνεργάτες, τους μεταπωλητές, ακόμη και τους πελάτες σας! Μάλιστα, έχει αποδειχτεί σε πολλαπλές περιπτώσεις πως η επίδειξη εξωστρέφειας αυξάνει δραστικά τις ευκαιρίες για την ωφέλεια πρόσθετων εσόδων. Την ίδια στιγμή, ένα τέτοιο εργαλείο θα πρέπει να παράσχει ειδοποιήσεις και ενημερώσεις για τυχόν ύπαρξη αστοχιών, λαθών ή εν γένει ανωμαλιών στην εύρυθμη λειτουργία σε πραγματικό χρόνο.

Επιπροσθέτως, οφείλει να προβαίνει στην ανίχνευση περιστατικών ή φαινομένων απάτης, καθώς επίσης και να λαμβάνουν χώρα ενέργειες που σχετίζονται με το κύκλο ζωής των συσκευών, αλλά και την διαχείριση των ποσοστώσεων κ.ο.κ.

Μια από τις εργασίες που θα πρέπει να εκτελεί είναι και η συγκέντρωση δεδομένων από κάθε πτυχή και interface του οικοσυστήματος, με την ταυτόχρονη αποθήκευση των πληροφοριών που διακινούνται σε τεράστιους όγκους.

Δευτερευόντως, ο πάροχος υπηρεσιών οφείλει να αντιληφθεί και να προσδιορίσει με ποιο τρόπο ένα τέτοιο σύστημα analytics εξασφαλίζει επιχειρηματική αξία σε ένα συγκεκριμένο καθετοποιημένο τομέα, τμήμα, αγορά, περίπτωση χρήσης ή business απαίτηση. Έτσι, λοιπόν, για παράδειγμα, μια φαρμακευτική εταιρεία που μεταφέρει φάρμακα και εν γένει ιατροφαρμακευτικό εξοπλισμό, “ευαίσθητα” προϊόντα από την φύση τους, ενδέχεται να επιθυμεί να ελέγχει ανά τακτά χρονικά διαστήματα την θερμοκρασία των μεταφερόμενων προϊόντων, ενώ την ίδια στιγμή δεν δείχνει να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για ζητήματα όπως είναι λ.χ. η κατανάλωση των καυσίμων, η ταχύτητα των παραδόσεων κ.ά. Από την άλλη πλευρά, μια εταιρεία που δίνει βαρύτητα και υλοποιεί με συνέπεια και ζήλο την αναζήτηση, επεξεργασία και αξιοποίηση δεδομένων θα επωφελούνταν τα μέγιστα από τα δεδομένα που θα προέκυπταν στην περίπτωση της φαρμακευτικής εταιρείας, καθώς θα ενημερωνόταν για μια σειρά από σημαντικά στοιχεία, όπως λ.χ. τον χρόνο που απαιτήθηκε συνολικά για την παράδοση όλων των φαρμάκων, πόση εργασία σε επίπεδο αναζήτησης και ανάδειξης δεδομένων απαιτείται, τα δεδομένα που σχετίζονται με την τοποθεσία κ.ο.κ. Αυτά, σε αντίθεση με πληροφορίες που σχετίζονται με τα δεδομένα και την χρήση SMS, οι οποίες δύσκολα μπορούν να φανούν χρηστικές. Κατ’ αυτό τον τρόπο, ένας ολόκληρος καθετοποιημένος τομέας μπορεί να κερδίσει πολλά από μια απλοϊκή όσο και αποτελεσματική λύση.

Ένα ακόμη σημείο που αφορά τους παρόχους υπηρεσιών, είναι η αναγκαιότητα να είναι ανοικτοί σε ότι έχει να κάνει με ζητήματα που άπτονται της αρχιτεκτονικής και της λειτουργικότητας, έτσι ώστε τα APIs να μπορούν να αποκτούν πρόσβαση σε δεδομένα, οι ροές εξωτερικών δεδομένων να δύναται να εισαχθούν, συγκριθούν και εν τέλει συναρμολογηθούν ώστε τα δεδομένα που απορρέουν να είναι έτοιμα προς εξωτερική χρήση!

Εν κατακλείδι, η πραγματική αξία μπορεί να αναδειχθεί κυρίως από την εφαρμογή του μοντέλου που προσδιορίζεται ως Analytics as a Service (AaaS). Μάλιστα, αυτό που χρειάζεται σε πρώτο βαθμό μια καθετοποιημένη εταιρεία ή οργανισμός είναι ο συνεργαζόμενος πάροχος υπηρεσιών να τους στηρίζει εμπράκτως ώστε να κατανοούν την αξία και τον πλούτο των δεδομένων που παράγουν, να δημιουργούν καλύτερα, αποδοτικότερα όσο και πιο ποιοτικά προϊόντα, να επιλύουν προβλήματα, αστοχίες και επιχειρηματικά ζητήματα, καθώς επίσης και εν γένει ζητήματα λειτουργικής υφής, αναπτυσσόμενοι και ανταγωνιζόμενοι με επιτυχία σε έναν πολυεπίπεδο όσο και τεχνολογικά προηγμένο ΙοΤ κόσμο.

Ο Δημήτρης Ζωγραφόπουλος ανέλαβε καθήκοντα DPO στο Υπουργείο Υγείας

Ως DPO του Υπουργείου ορίστηκε ο Δημήτρης Ζωγραφόπουλος, Δικηγόρος (ΔΝ) – Ειδικός Επιστήμονας στην ΑΠΔΠΧ, αποσπασμένος στο Υπουργείο Υγείας, με αναπληρώτρια τη Νικολέττα Νικήτα, υπάλληλο της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού και Διοικητικής Υποστήριξης του ιδίου Υπουργείου. Για κάθε επικοινωνία με τον DPO του Υπουργείου Υγείας ισχύουν τα mails [email protected] και [email protected].

Η Τράπεζα Πειραιώς γίνεται GR.EC.A. Partner

Οι δύο οργανισμοί, οδηγούμενοι από την επιθυμία για την ανάπτυξη στενών σχέσεων μεταξύ τους και έχοντας τη βεβαιότητα ότι η συνεχής και μόνιμη συνεργασία θα συμβάλει στην καλύτερη αντιμετώπιση των προκλήσεων που απασχολούν τον χώρο, θα επικεντρώσουν το ενδιαφέρον και τις ενέργειές τους τόσο στην εκπαίδευση των επαγγελματιών στις νέες λύσεις e-payments και στην βέλτιστη αξιοποίησή τους, όσο και στην ενημέρωση των καταναλωτών για την ασφάλεια, τα οφέλη και τα πλεονεκτήματα των ηλεκτρονικών πληρωμών.

Ο Σπύρος Αρμενιάκος, επικεφαλής της Διεύθυνσης Merchant Acquiring & ePayments της Τράπεζας Πειραιώς, δήλωσε σχετικά: «Η Τράπεζα Πειραιώς επενδύει στη διαρκή εξέλιξη και ανάπτυξη του ηλεκτρονικού εμπορίου στην Ελλάδα, λειτουργώντας με άξονα τον πελάτη έναντι του μοντέλου με επίκεντρο το προϊόν. Ως βασικός συμμετέχων στο οικοσύστημα πληρωμών, δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε -σε στενότερη πλέον συνεργασία με τον GRECA- στην κατεύθυνση της ενημέρωσης καταναλωτών, φορέων και επιχειρήσεων, ώστε να δημιουργηθεί ένα ακόμα πιο αναβαθμισμένο περιβάλλον ηλεκτρονικών πληρωμών, με υψηλό επίπεδο υπηρεσιών, νέες δυνατότητες και εξατομικευμένες λύσεις».

Ο Φώτης Αντωνόπουλος, Πρόεδρος του GR.EC.A. δήλωσε ότι «Η συνεργασία μας με την Τράπεζα Πειραιώς στον τομέα των ηλεκτρονικών πληρωμών, είναι βέβαιο πως θα βοηθήσει σημαντικά το έργο του Συνδέσμου στην εκπαίδευση των επαγγελματιών και την ενημέρωση των καταναλωτών, ώστε να ενισχυθεί το αίσθημα καταναλωτικής εμπιστοσύνης στο eCommerce. Παράλληλα, η εκτεταμένη υιοθέτηση των ηλεκτρονικών πληρωμών από τους καταναλωτές θα βελτιώσει την εμπειρία του πελάτη και θα περιορίσει τις αθέμιτες πρακτικές στο εμπόριο».

Δρ. Γιώργος Ρουσόπουλος, ICT Auditor, Aρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων: «Η αποστολή GDPR emails είναι …λάθος»

Το οξύμωρο στην όλη υπόθεση είναι ότι για την αποστολή των διαφημιστικών emails δεν εφαρμόζεται το GDPR.  Σύμφωνα με την ePrivacy οδηγία (2002/58/ΕΚ με τις τροποποιήσεις με την 2009/136/ΕΚ) η συγκατάθεση δεν είναι η μόνη προϋπόθεση για την αποστολή διαφημιστικών email/SMS. Και αυτό διότι η ePrivacy οδηγία προσφέρει το soft opt-in, που δίνει την ευχέρεια στις επιχειρήσεις να διαφημίζουν στους πελάτες τους χωρίς τη συγκατάθεσή τους, στις εξής περιπτώσεις:  (α) να έλαβαν το email νόμιμα στο πλαίσιο πώλησης ή άλλης παρόμοιας συναλλαγής, (β) να είχαν ενημερώσει τη στιγμή συλλογής του email ότι θα το χρησιμοποιούσαν για διαφήμιση (γ) να διαφημίζουν παρόμοια προϊόντα και (δ) να προσφέρουν τη δυνατότητα δωρεάν και εύκολης διαγραφής σε κάθε μήνυμα που στέλνουν.

Όταν, λοιπόν, μια εταιρεία ζητάει επιβεβαίωση μέσα από τα γνωστά emails που στέλνονται κατά ριπές το τελευταίο διάστημα, υπάρχουν τα εξής ενδεχόμενα:
– Aν είχε αποκτήσει τα emails με συγκατάθεση (opt-in), ελλοχεύει ο κίνδυνος να χάσει αυτή τη δυνατότητα αποστολής, ενώ την είχε.
– Aν είχε αποκτήσει τα στοιχεία κατά τη διάρκεια μιας συναλλαγής νόμιμα (με soft opt-in), ζητάει τη συγκατάθεση ενώ μπορεί να στέλνει χωρίς αυτήν.
– Αν είχε τα στοιχεία παράνομα, τότε με το email που στέλνει παραδέχεται την παρανομία και παραβιάζει το αρ. 11 του ν. 3471/2006, όχι το GDPR ή το ν. 2472/97. Για να ξεδιαλύνει την κατάσταση σε αυτό το θέμα το NetFAX είχε τη δυνατότητα να κάνει μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον Δρ. Γιώργο Ρουσόπουλο, ICT Auditor στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.

    Τις τελευταίες εβδομάδες τα email και τα κινητά μας κατακλύστηκαν, ενόψει εφαρμογής του GDPR, από μηνύματα που μας ζητούσαν να επιβεβαιώσουμε ότι επιθυμούμε να συνεχίσουμε να λαμβάνουμε ενημέρωση. Ένα άλλο φαινόμενο που παρατηρήσαμε είναι sites να αναφέρουν ότι είναι συμβατά με το GDPR. Η αποστολή αυτών των μηνυμάτων αποτελεί απαίτηση του GDPR, καλύπτοντας αυτούς που τα στέλνουν ή όχι; Και πόσο νόημα έχει ένα site να είναι συμβατό με το GDPR;

Δρ. Γιώργος Ρουσόπουλος: Το ερώτημά σας αναφέρεται σε δύο κατηγορίες ενεργειών, τις οποίες καλό είναι να διαχωρίσουμε.
Η πρώτη αφορά στα μηνύματα που μας ζητούν επιβεβαίωση της συγκατάθεσής μας, για να συνεχίσουμε να λαμβάνουμε ενημέρωση ή προσφορές και είναι η πιο προβληματική. Αυτή, ας την αναλύσουμε όμως στην επόμενη ερώτηση. Κι αυτό γιατί το GDPR δεν αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες οφείλουν να στέλνουν διαφημιστικά μηνύματα καθώς εφαρμόζεται η ειδικότερη νομοθεσία ePrivacy (προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών) η οποία ήταν ήδη αυστηρή, περίπου όσο και ο GDPR.

Η δεύτερη αφορά ενημερωτικά μηνύματα που στέλνονται προς χρήστες μιας ιστοσελίδας ή μιας ηλεκτρονικής εφαρμογής, με τα οποία οι αποδέκτες ενημερώνονται ότι άλλαξε η πολιτική χειρισμού των προσωπικών δεδομένων, προκειμένου να είναι συμβατή με το GDPR, αλλά συνήθως χωρίς να ζητείται επιβεβαίωση συγκατάθεσης.

Είναι γεγονός ότι ο νέος Γενικός Κανονισμός για την Προστασίας των Δεδομένων (GDPR) έχει αυξήσει τις υποχρεώσεις όσων επεξεργάζονται προσωπικά δεδομένα, ιδιαίτερα δε για τη διαφάνεια μιας επεξεργασίας, δηλαδή την ενημέρωση που παρέχεται στους χρήστες μιας ιστοσελίδας ή εφαρμογής. Επομένως, είναι λογικό να υπάρχουν αλλαγές στον τρόπο επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων και είναι υποχρεωτικό να ενημερωθούν κατάλληλα οι χρήστες. Άλλωστε, σε ένα τυπικό site διενεργείται σχεδόν πάντα επεξεργασία προσωπικών δεδομένων για διάφορους θεμιτούς σκοπούς, όπως για τη διενέργεια μιας πώλησης, τη διαφήμιση προϊόντων, την ασφάλεια της ιστοσελίδας κλπ.

Οι εταιρείες είχαν μια διετία για να προετοιμαστούν. Κάποιοι φρόντισαν και έκαναν νωρίς βήματα για την προσαρμογή τους, άλλοι τα άφησαν για την τελευταία στιγμή (κι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο). Επειδή πολλοί επέλεξαν ως προσφορότερο μέσο το email (το GDPR δεν προσδιορίζει τα μέσα παροχής ενημέρωσης, αυτό είναι επιλογή της κάθε εταιρείας), λάβαμε όλοι μας αρκετά email από ιστοσελίδες ή εφαρμογές για τις αλλαγές στην πολιτική προσωπικών δεδομένων. Αυτά δεν φαίνεται κατ’ αρχήν να προβληματίζουν, αν και το ότι πολλοί επέλεξαν να τα στείλουν λίγο πριν τις 25 Μαΐου ενδέχεται να δημιούργησε δυσφορία στους αποδέκτες των μηνυμάτων.

    Mια εταιρεία που στέλνει ενημέρωση (π.χ newsletter) σε τρίτους είναι υποχρεωμένη να στέλνει τέτοια μηνύματα; Μπορεί μια εταιρεία να στέλνει διαφημίσεις/ενημέρωση σε πελάτες – τρίτους χωρίς τη συγκατάθεσή τους και αν ναι σε ποιες περιπτώσεις;

Δρ. Γιώργος Ρουσόπουλος: Όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα, αυτού του είδους τα μηνύματα ρυθμίζονται από την ePrivacy νομοθεσία, δηλαδή την οδηγία 2002/58/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136/ΕΚ και ειδικότερα για την Ελλάδα με το νόμο 3476/2006 και τις τροποποιήσεις του ν. 4070/2012. Υπάρχουν δύο νομικές βάσεις για να μπορεί να στείλει μια εταιρεία ενημερωτικά ή διαφημιστικά μηνύματα. Η πρώτη είναι η συγκατάθεση. Η δεύτερη είναι όταν τα στοιχεία επικοινωνίας (η διεύθυνση email) αποκτήθηκαν νομίμως στο πλαίσιο πώλησης ή άλλης παρόμοιας συναλλαγής, εφόσον η εταιρεία είχε ενημερώσει εκείνη τη στιγμή (τη στιγμή της συλλογής του email) ότι θα χρησιμοποιήσει το email και για διαφήμιση, είχε παράσχει τη δυνατότητα διαγραφής και επιπλέον στα μηνύματα διαφημίζει προϊόντα παρόμοια με αυτά της συναλλαγής και δίνει δυνατότητα δωρεάν και εύκολης διαγραφής. Άρα, εκτός από τη συγκατάθεση, ο νόμος δίνει μια ευκαιρία στις επιχειρήσεις να επικοινωνούν με τους πελάτες τους, χωρίς συγκατάθεση.

Ποια η διαφορά; Από έρευνες έχει φανεί ότι όταν ζητείται από ένα χρήστη ιστοσελίδας να επιλέξει ένα checkbox, μικρό ποσοστό το πράττει. Ενώ, αν η επιλογή είναι αρνητική (π.χ. αν δεν θέλεις να λαμβάνεις μηνύματα πατήστε εδώ) το ποσοστό είναι σαφώς μεγαλύτερο. Η οδηγία ePrivacy δεν έχει σκοπό να θέσει εμπόδια στην επιχειρηματικότητα, την ορθή επικοινωνία μιας επιχείρησης με τους πελάτες της, γι’ αυτό και, υπό προϋποθέσεις, την επιτρέπει και χωρίς συγκατάθεση.
Θα αναρωτηθεί κανείς… Ναι, αλλά με το GDPR δεν άλλαξε η συγκατάθεση; Μπορώ να βασιστώ σε συγκατάθεση που είχα λάβει με το παλιότερο θεσμικό πλαίσιο;

Η απάντηση και σε αυτό είναι απλή. Στο ν. 3471/2006 η συγκατάθεση ήταν ήδη ισχυρή. Άρα, μια επιχείρηση ήδη όφειλε και πριν τις 25 Μαΐου να διαθέτει «ισχυρή» συγκατάθεση ή να στέλνει μηνύματα, υπό προϋποθέσεις, σε αυτούς που αποδεδειγμένα ήταν πελάτες της. Όποιοι δεν το έκαναν, κακώς χρησιμοποιούσαν τα email ούτως ή άλλως. Αν πάλι κάποιοι είχαν email «αμφιβόλου» προέλευσης και έστειλαν πρόσκληση για συγκατάθεση, η αποστολή των μηνυμάτων ενδέχεται να τους προκαλέσει μεγαλύτερα προβλήματα. Όσοι δε είχαν τα στοιχεία νομίμως αλλά επέλεξαν να στείλουν email επιβεβαίωσης, προφανώς δεν διαπράττουν παράβαση, αλλά ενδέχεται να χάσουν τμήμα της πελατειακής τους βάσης.

    Πότε ένας χρήστης-πολίτης έχει δικαίωμα να υποβάλλει καταγγελία για μια εταιρεία όσον αφορά τη χρήση τoυ email/κινητού του για αποστολή διαφημιστικών/ενημερωτικών μηνυμάτων; Τι πρέπει να κάνει μια εταιρεία σε μια τέτοια περίπτωση, όταν, δηλαδή, δέχεται μια τέτοια καταγγελία; Τι επιπτώσεις προβλέπει ο κανονισμός αν η εταιρεία αδιαφορήσει ή δεν προβεί στις προβλεπόμενες από τον κανονισμό ενέργειες;

Δρ. Γιώργος Ρουσόπουλος: Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να υποβάλει καταγγελία στην ΑΠΔΠΧ όταν θεωρεί ότι παραβιάζονται τα δικαιώματά του. Στις ιστοσελίδες της Αρχής διατίθεται μια ειδική φόρμα καταγγελίας για αποστολή ανεπιθύμητων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου – το κοινώς λεγόμενο spam Συστήνουμε βέβαια, ειδικά σε περιπτώσεις που δεν φαίνεται να υπάρχει εσκεμμένη ενέργεια αλλά η παρανομία να έχει προκύψει από αβλεψία ή άγνοια, οι πολίτες να απευθύνονται πρώτα στον υπεύθυνο επεξεργασίας, π.χ. ασκώντας τα προβλεπόμενα από τα άρθρα 15 έως 22 ΓΚΠΔ δικαιώματα, όπου αυτά εφαρμόζονται.

Στις περιπτώσεις που ο υπεύθυνος επεξεργασίας έχει ορίσει Υπεύθυνο Προστασίας Δεδομένων (DPO) μπορούν να απευθύνονται και σε αυτόν. Τα στοιχεία των DPO είναι δημοσιευμένα, συνήθως, στην ιστοσελίδα του υπευθύνου επεξεργασίας.
Ευθύνη της κάθε εταιρείας είναι να ανταποκρίνεται στα αιτήματα των πολιτών, ιδιαίτερα όσον αφορά στην άσκηση των δικαιωμάτων τους και για τη νομιμότητα μιας επεξεργασίας. Ο κανονισμός (και η νομοθεσία ePrivacy) προβλέπουν μια σειρά από κυρώσεις, από απλές προειδοποιήσεις έως και μεγάλα πρόστιμα. Σε περίπτωση παράβασης η επιλογή της κύρωσης είναι ευθύνη της Αρχής και εξαρτάται από την κάθε ιδιαίτερη υπόθεση, αλλά σε κάθε περίπτωση οι κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

Η Samsung ανοίγει τρία νέα διεθνή κέντρα τεχνητής νοημοσύνης

Το τμήμα Samsung Research ηγείται της πιο πρόσφατης προσπάθειας για την επέκταση παγκοσμίως των δυνατοτήτων των ερευνητικών κέντρων AI της Samsung Electronics και έχει συγκεράσει όλη την τεχνογνωσία του για τη δημιουργία νέων κέντρων ΑΙ. Το τμήμα Samsung Research επέβλεψε επίσης τη δημιουργία νέων κέντρων AI στη Σεούλ τον περασμένο Νοέμβριο και στη Silicon Valley τον Ιανουάριο. Με την προσθήκη των τριών νέων κέντρων AI, το τμήμα Samsung Research θα λειτουργεί πέντε κέντρα AI σε όλο τον κόσμο.

Επίσης, με την εξασφάλιση εξειδικευμένου προσωπικού AI σε παγκόσμια κλίμακα, το τμήμα Samsung Research σχεδιάζει να επεκτείνει τον αριθμό των ερευνητών προηγμένης τεχνητής νοημοσύνης σε συνολικά περίπου 1.000 παγκοσμίως μέχρι το 2020. «Η Samsung έχει μακρά ιστορία προσανατολισμού στην καινοτομία και είμαστε ενθουσιασμένοι που φέρνουμε το ίδιο πνεύμα και τεχνολογική υπεροχή στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης» δήλωσε ο Hyun-suk Kim, Πρόεδρος και Διευθυντής του τμήματος Samsung Research, στην τελετή έναρξης του νέου Κέντρου AI στο Κέιμπριτζ. «Με τα νέα κέντρα AI και τη στελέχωση τους με κορυφαίους ειδικούς στον τομέα, στόχος μας είναι να αλλάξουμε τα δεδομένα στο συγκεκριμένο κλάδο».