Οι σαρωτικές, ελέω πανδημίας, εξελίξεις των τελευταίων μηνών (ο «παλιός» δεν θυμάται, όσο κι αν προσπαθεί, ανάλογες ταχύτητες υλοποίησης, στα κοντά 50 χρόνια που καλύπτει τον χώρο της τεχνολογίας, στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς), έχουν προκαλέσει τεράστιες και καθοριστικές για το μέλλον ανατροπές στην καθημερινότητά μας, στη δουλειά και στο σπίτι. Κι όπως όλα δείχνουν, σχεδόν τα πάντα βρίσκονται πλέον «επί τάπητος»: όλοι είναι έτοιμοι να συζητήσουν για όλα, χωρίς φραγμούς και αναστολές, λες και θα τους κατηγορήσει κάποιος για συντηρητισμό, αν τολμήσουν να αρνηθούν κάτι…

Αυτή η μαζική αμφισβήτηση ξεκινάει από τις πιο κοινές εφαρμογές και φτάνει ως τον ίδιο τον Ιστό, το Web, που αποτελεί τη βάση και το θεμέλιο της ψηφιακής μας ύπαρξης. Αν πάμε κάμποσες δεκαετίες πίσω, το Web1 περιοριζόταν μονάχα στο HTML (μέγα επίτευγμα για την εποχή – ο «παλιός» τα έζησε αυτά). Το Web2 είναι αυτό που έχουμε σήμερα, με τους browsers και τα apps. Το Web3 βάζει πλέον στο παιχνίδι το blockchain, τα smart contracts και την αποκεντρωμένη διαχείριση, με το κύρος του και την αναγκαία εμπιστοσύνη να βασίζονται σε κρυπτογραφημένα tokens.

Περίπλοκο; Σίγουρα! Μονάχα για λίγους; Μας διαβεβαιώνουν πως όχι.

Πολλοί, όμως, αυτό το αντικρούουν. Φοβούνται και τρέμουν, βλέπουν σ’ αυτή την πρωτοβουλία καταχθόνια σχέδια και πυραμίδες, κινδύνους και εν δυνάμει καταστροφές, που θα έλθουν με «όχημα» τα κρυπτονομίσματα και τα NFTs… Ανάμεσά τους επώνυμοι, όπως ο ιδρυτής (και ως πρόσφατα επικεφαλής) του Twitter, Τζακ Ντόρσεϊ, λένε ότι, αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα περάσουμε «από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη», καθώς οι φορείς πίσω από τον νέο Ιστό θα κάνουν τα ίδια και χειρότερα με τους σημερινούς. Στον αντίποδα, οι υποστηρικτές του Web3 ισχυρίζονται ότι, με τη βοήθειά του, θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τον σφικτό εναγκαλισμό των σημερινών ολιγοπωλίων και να αποκτήσουμε έναν πολύ πιο ασφαλή και δίκαιο Ιστό, όπου οι πολίτες θα έχουν ρόλο και λόγο για τα προσωπικά δεδομένα τους.

Κι εσύ, «παλιέ», τι γνώμη έχεις, σαν να σας ακούω να ρωτάτε… Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και θα χρειαστεί να καταπιαστούμε μ’ αυτό το μέγα θέμα πολλές φορές ακόμα. Κι ότι δεν πρόκειται να πλήξουμε, φέτος και τα επόμενα χρόνια…