Σύμφωνα με μελέτη του Standish Group μέσα στο 2009 μόλις το 32% των έργων που υλοποιήθηκαν κρίθηκε επιτυχημένο. Και παρόλο που η μελέτη αφορά στο σύνολο των έργων, πόσο βελτιωμένο μπορεί να είναι το ποσοστό επιτυχίας στα έργα Πληροφορικής;
Η αίσθησή μου, χωρίς να έχω βέβαια στοιχεία να το αποδείξω, είναι ότι τα ποσοστά αποτυχίας στα έργα ΙΤ εξακολουθούν να είναι υψηλά – αν δεν ήταν άλλωστε δεν θα χρειαζόταν ακόμα να μιλάμε για το πώς μπορεί η Πληροφορική να αποδείξει την αξία της στο business. Επιπλέον, με δεδομένες τις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες, δεν «μας παίρνει» να αποτύχουμε ούτε καν σε χαμηλά ποσοστά.
Δύο από τους βασικούς λόγους που τα έργα αποτυγχάνουν είναι, σύμφωνα με τον Gerald Kendall, κεντρικό ομιλητή στο Project Management Congress που διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία στις 26 Νοεμβρίου (αναλυτικά τα τεκταινόμενα και συμπεράσματα του συνεδρίου θα διαβάσετε σε επόμενο τεύχος του netweek), είναι από τη μια η έλλειψη της απαιτούμενης προσοχής από τη διοίκηση -αλήθεια πόσες φορές δεν έχουμε όλοι καθυστερήσει σημαντικά περιμένοντας το management να πάρει μια απόφαση;- και από την άλλη η διασπορά των πόρων σε διαφορετικά έργα, αλλά και του κάθε εργαζόμενου σε πολλαπλά tasks. Αυτοί οι δύο κρίσιμοι παράγοντες, ακόμα και αν δεν οδηγήσουν στην απόλυτη αποτυχία, σίγουρα θα καθυστερήσουν την ολοκλήρωση του έργου και θα επιδράσουν αρνητικά στην ποιότητα.
Τι συμβουλεύει, λοιπόν, ο αιρετικός του Project Management, Gerald Kendall; Πρώτον, η μόνη γλώσσα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να έχει αποτελέσματα είναι αυτή του business – όχι της Πληροφορικής, όχι του Project Management. Δεύτερον, «μην σκορπίζεστε σε πολλά έργα ταυτόχρονα. Αφιερώστε το μέγιστο των πόρων σε ένα έργο κάθε φορά. Και στο τέλος του χρόνου θα έχετε ολοκληρώσει περισσότερα έργα, και σε συντομότερο χρονικό διάστημα».
Σχεδόν μια βδομάδα μετά την παρουσίαση του Kendall, αυτό το «ένα έργο τη φορά» με τριβελίζει και δεν με αφήνει να ησυχάσω. Ακουγόταν τόσο απλό και ταυτόχρονα τόσο καλό για να είναι αληθινό. Μπορεί πραγματικά να λειτουργήσει ένα τέτοιο μοντέλο σε μια εταιρεία; Είναι μόνο θέμα απόφασης; Και αν είναι τόσο αποτελεσματικό γιατί δεν το… αποφασίζουμε;
Εσείς, με πόσα έργα ασχολείστε ταυτόχρονα; Πιστεύετε ότι θα ήσασταν πιο αποτελεσματικοί και παραγωγικοί αν αναλαμβάνατε ένα και μόνο έργο, και δεν περνούσατε στο επόμενο παρά μόνο όταν το ολοκληρώνατε; Περιμένω τις απαντήσεις σας και τις σκέψεις σας πάνω στη μάλλον ριζοσπαστική πρόταση του Kendall στο [email protected]
Και μην ξεχνάτε το Facebook (όπως λέει, ο φίλος μου πια, John Sviokla…)
Καλή ανάγνωση!