Σε ένα τοπίο συνεχούς επιχειρηματικού μετασχηματισμού υπάρχει μια εντονότερη μετακίνηση στο cloud, με το ΙΤ να κάνει μια στροφή 180 μοιρών και τον CIO να επωμίζεται το ρόλο του ενορχηστρωτή υπηρεσιών.
O CIO μετασχηματίζεται σταδιακά στον διευθυντή ενός εργοστασίου Πληροφορικής, όπου, σε πλήρως αυτοματοποιημένες γραμμές παραγωγής, παράγονται και διοχετεύονται στη λειτουργία υπηρεσίες σύμφωνες με τα εταιρικά στάνταρ. Οι απαραίτητοι πόροι για την παραγωγή των υπηρεσιών μπορούν να δημιουργηθούν και να ενσωματωθούν στις υποδομές είτε εσωτερικά από την ίδια τη Διεύθυνση Πληροφορικής, είτε να αποκτηθούν από έναν εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών (τον cloud service provider), με τα συγκεκριμένα interfaces, κόστη και λειτουργικά μοντέλα που περιγράφουν τα σχετικά SLAs (Service Level Agreements).
Στο πλαίσιο αυτό ο CIO γίνεται ο ενορχηστρωτής υπηρεσιών, καθορίζοντας με βάση τις απαιτήσεις τις επιχείρησης, ποιες υπηρεσίες, πώς, πού και σε ποια ποιότητα θα προσφερθούν. Και αναλαμβάνει την ευθύνη, ώστε οι διάφορες υπηρεσίες, ανεξάρτητα από το πώς και πού λειτουργούν, να τρέχουν με ασφάλεια και να επικοινωνούν χωρίς προβλήματα μεταξύ τους Για να μπορέσει το ΙΤ να πετύχει όλα τα παραπάνω, χρειάζεται να κάνει μια στροφή 180 μοιρών. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι πρέπει να ακολουθήσει οπωσδήποτε την τακτική του “Greenfield Approach”, όπου αντικαθίσταται πλήρως η παλιά υποδομή με μια καινούργια. Αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι να διαχωριστούν με ακρίβεια οι υφιστάμενες από τις νέες υπηρεσίες, με τον CIO να μεριμνά με συνέπεια για την τυποποίηση των ήδη υπαρχόντων υπηρεσιών και υποδομών. Με αυτό τον τρόπο ανοίγει το δρόμο για το cloud.
Software Defined Data Center
Το επόμενο βήμα είναι να αναπτυχθεί το virtualization σε όλα τα επίπεδα των πληροφοριακών υποδομών. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει, εκτός από το server virtualization, να «αποσυνδεθούν» από τον hardware εξοπλισμό τόσο το storage όσο και το δίκτυο, επιτρέποντας την ευέλικτη παροχή και έλεγχο όλων των διαθέσιμων πόρων μέσω μιας software αρχιτεκτονικής. Η λέξη κλειδί στην προκειμένη περίπτωση είναι το Software Defined Data Center (SDDC). Ένα SDDC επιτρέπει ένα ομοιόμορφο διαχωρισμό των διαθέσιμων πόρων και ως εκ τούτου μια δικαιότερη κατανομή των πόρων στις υπηρεσίες. Αυτό βοηθάει τον CIO να υπολογίσει το κόστος των υπηρεσιών βάσει της κατανομής τους στα τμήματα της εταιρείας κι έτσι να τις συγκρίνει με τις βασισμένες στο cloud υπηρεσίες.
Ένα ακόμα σημαντικό πλεονέκτημα ενός data center πλήρως βασισμένου στο software είναι ότι μπορεί να αυτοματοποιηθεί πλήρως η ενσωμάτωσή του σε μια υπάρχουσα υποδομή, ενώ μεγάλο πλεονέκτημα είναι και η συνεπαγόμενη αυτοματοποίηση σημαντικών διαδικασιών (Patch Management, Incident Management, Change Management, Backup & Restore κ.λπ.). Για να μπορέσει να λειτουργήσει αυτό το μοντέλο χρειάζεται, επίσης, ένα σαφώς καθορισμένο Service Management, με ξεκάθαρες υπηρεσίες, ευθύνες και διεργασίες, με το SDDC να σχηματίζει την τέλεια βάση για μια πλήρως αυτοματοποιημένη λειτουργία του ΙΤ.
Hyperconverged systems
Ένα βήμα παραπέρα από τα Software Defined Data Centers μάς πάνε τα hyperconverged systems, τα οποία αποτελούν τη νέα τάση στο χώρο των πληροφοριακών υποδομών. Τα hyperconverged systems είναι προκατασκευασμένα συστήματα, με ενσωματωμένο hardware και software, τα οποία μπορούν να ενσωματωθούν πολύ γρήγορα στη λειτουργία.
Περιλαμβάνουν σχεδόν όλους τους απαραίτητους για τη λειτουργία ενός data center πόρους – όπως RAM, CPU, σκληρούς δίσκους και δικτυακές συνδέσεις – ένα προεγκαταστημένο hypervisor για το virtualization, αλλά κι ένα πλήρες μηχανισμό παρακολούθησης. Εκτός αυτού, προσφέρουν μια πλήρως αυτοματοποιημένη λύση, η οποία μπορεί, για παράδειγμα, να προσεγγιστεί μέσω ενός κεντρικού ενορχηστρωτή (βλ.CIO). Με αυτόν τον τρόπο το IT γίνεται περισσότερο ευέλικτο και αναπτύσσεται σύμφωνα με τις εταιρικές ανάγκες, καθώς μπορούν να ενσωματωθούν εύκολα και γρήγορα πρόσθετα συστήματα μετά την αγορά τους στις υπάρχουσες υποδομές, ενώ όσες επιπλέον ρυθμίσεις απαιτούνται γίνονται αυτόματα από το σύστημα. Οι νέοι πόροι είναι άμεσα διαθέσιμοι και τα υπάρχοντα VMs μπορούν να λειτουργήσουν αυτόματα στο νέο hardware.
Outsourcing;
Μετά το σταδιακό κτίσιμο του data center ως κέντρο παροχής υπηρεσιών cloud, το επόμενο βήμα θα μπορούσε να ήταν η αποθήκευση εσωτερικών υπηρεσιών στο cloud ή η ενσωμάτωση εξωτερικών υπηρεσιών στις τοπικές υποδομές. Έτσι οι CIOs θα πρέπει να επανεξετάσουν πάλι την κατάσταση, επειδή μπορεί να έρθουν στο προσκήνιο θέματα στα οποία δεν είχε δοθεί εστίαση στο παρελθόν, όπως είναι τα διαθέσιμα interfaces. Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα, καθώς οι εξωτερικές υπηρεσίες cloud διοχετεύονται μέσω συγκεκριμένων interfaces. Αυτά τα interfaces πρέπει να ενσωματωθούν στις υπάρχουσες υποδομές του ΙΤ. Αν αυτό δεν είναι εφικτό ή επιθυμητό, θα πρέπει να αναζητηθεί ένας άλλος πάροχος ή και να εξεταστεί η παροχή της συγκεκριμένης υπηρεσίας εσωτερικά, καθώς ο πάροχος υπηρεσιών cloud δεν προσαρμόζει τα interfaces στις ανάγκες των μεμονωμένων πελατών του.
Ρύθμιση δικαιωμάτων πρόσβασης
Πώς μπορεί να διασφαλιστεί ότι μόνο εξουσιοδοτημένοι χρήστες μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες του ΙΤ; Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από ένα σαφώς καθορισμένο Access Management, το οποίο θα πρέπει να ρυθμιστεί κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να διαχειριστεί όχι μόνο τις εσωτερικά παρεχόμενες υπηρεσίες σε ομάδες, ρόλους και ατομικό επίπεδο, αλλά και τις προσβάσεις σε εξωτερικές υπηρεσίες cloud. Αλλά και ο χειρισμός των δεδομένων θα πρέπει να ρυθμιστεί με ένα εκλεπτυσμένο και πολύ προσεκτικό τρόπο, καθώς ευαίσθητα εσωτερικά εταιρικά δεδομένα αποθηκεύονται και επεξεργάζονται σε εξωτερικούς servers.
Κεντρικό end-to-end monitoring
Χρησιμοποιεί ο CIO ένα ολιστικό τρόπο παρακολούθησης των εσωτερικών και εξωτερικών πληροφοριακών υποδομών της εταιρείας του; Στην προκειμένη περίπτωση μπορεί να βοηθήσει η χρήση ενός κεντρικού end- to-end συστήματος παρακολούθησης, το οποίο δεν θα περιορίζεται στο monitoring μόνο του εσωτερικού ΙΤ, αλλά θα επεκτείνεται και στους εξωτερικούς services providers και τις υπηρεσίες που παρέχουν αυτοί.
Change Management, το παραμελημένο
Μια συχνά υποτιμημένη και συχνά ξεχασμένη πρόκληση είναι το εσωτερικό Change-Management. Επειδή είναι καθήκον του CIO να κερδίσει τη στήριξη των συνεργατών του στις διαδικασίες αλλαγών που υλοποιεί, είναι σημαντικό να τους δείξει τα οφέλη και να άρει τους φόβους τους για τον εξορθολογισμό που συντελείται μέσω αυτών των αλλαγών. Χρειάζεται να τους πείσει να εγκαταλείψουν το βασισμένο στα silos τρόπο σκέψης, ώστε να αφομοιώσουν μια επικεντρωμένη σε υπηρεσίες κουλτούρα δράσης, καθώς ο απώτερος στόχος είναι η παροχή μιας βέλτιστης υπηρεσίας, μέσω σαφώς καθορισμένων διαδικασιών.
Εν κατακλείδι
Όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω ανήκουν σήμερα στην αποκλειστική αρμοδιότητα του CIO. Είναι στο χέρι του να βοηθήσει την εταιρεία του να υλοποιήσει όλες τις τεχνολογικές τάσεις που θα την κάνουν περισσότερο ανθεκτική στο μέλλον. Στο πλαίσιο αυτό, δεν πρέπει να βλέπει μονοδιάστατα τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν, αλλά να τις ενσωματώσει σε βασικό στοιχείο της IT στρατηγικής του. Oι επιχειρηματικοί στόχοι πρέπει να ενσωματωθούν σε μια μόνιμη διαδικασία που θα λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες των πελατών, ενώ παράλληλα θα πρέπει να δημιουργηθούν οι τεχνολογικές συνθήκες οι οποίες θα επιτρέψουν μια βέλτιστη τοποθέτηση της εταιρείας στην αγορά. Γι’ αυτό χρειάζεται, όπως προστάζει το ITIL4, μια αδιάλειπτη διαχείριση των διεργασιών.
Στόχος πρέπει να είναι η ανάπτυξη ενός Lean IT, το οποίο θα προσαρμόζεται ευέλικτα στις ανάγκες των πελατών και θα αναπτύσσεται παράλληλα με τις ανάγκες τους. Ο CIO του αύριο δεν θα πρέπει να αποτάξει το ρόλο του παραδοσιακού διαχειριστή πληροφοριακών συστημάτων και θα πρέπει να αναλάβει το ρόλο ενός κομβικού καινοτόμου, καθήκον του οποίου θα είναι να εξυπηρετεί βέλτιστα το business μέσα από εσωτερικά παραγόμενες υπηρεσίες και τη βοήθεια του cloud.
Στο πλαίσιο αυτό χρειάζεται να αναλάβει το ρόλο του μαέστρου μιας μεγάλης ορχήστρας υπηρεσιών, επιδιώκοντας να μεταδώσει τον ενθουσιασμό του για τις νέες δυνατότητες που υπάρχουν, τόσο στη διοίκηση όσο και στους συναδέλφους του. Μόνο έτσι θα μπορέσει να δημιουργήσει μια «συμφωνία», που θα οδηγεί την επιχείρησή του σε ένα σίγουρο μέλλον.