Πολλές εταιρείες σήμερα αποτυγχάνουν να συμβαδίσουν ή έστω να ακολουθήσουν τις εξελίξεις, και αυτό δεν είναι πάντα ευθύνη του ΙΤ. Οταν μιλάμε για ευθυγράμμιση του ΙΤ με το business, η ευθύνη βαραίνει και τις δυο πλευρές.
Ανέλαβε την ευθύνη της επαγγελματικής σου εξέλιξης: Προσωπικά, πιστεύω απόλυτα στην επαγγελματική εξέλιξη, αλλά έρχονται κάποιες στιγμές όπου οι βασικές ικανότητες πρέπει να διατηρούνται ‘ενήμερες’. Στην εποχή μας, η μετάβαση της εταιρείας σε μια νεότερη έκδοση των Windows ή του Office δεν θα πρέπει να απαιτεί βδομάδες εντατικής εκπαίδευσης. Το consumerization του ΙΤ θα πρέπει να λειτουργεί προς δύο κατευθύνσεις: ναι μεν το ΙΤ θα πρέπει να προσαρμοστεί, αλλά το ίδιο ισχύει επίσης και για τους τελικούς χρήστες.
Οχι, δεν είναι λάθος του ΙΤ: Ναι, μπορεί ο υπολογιστής ενός χρήστη να ‘κλείδωσε’ και να έχασε 30 λεπτά δουλειάς. Και ναι, το project του έμεινε πίσω. Αλλά για αυτό δεν ευθύνεται οπωσδήποτε το τμήμα ΙΤ. Μπορεί να γίνει ευθύνη του ΙΤ αν ο υπολογιστής παρουσιάζει συνεχώς προβλήματα και το ΙΤ αποτυγχάνει να το επιδιορθώσει, αλλά κάλλιστα μπορεί να φταίει και η συμπεριφορά του χρήστη. Για αυτό, λοιπόν, σε οποιοδήποτε θέμα, και οι δυο πλευρές της εξίσωσης -business και ΙΤ- πρέπει να συνεργαστούν για την επιτυχία του έργου, και όχι να κατηγορεί η μία πλευρά την άλλη για την αποτυχία.
Ο τελικός χρήστης δεν είναι πελάτης του ΙΤ: Συχνά τα τμήματα ΙΤ αναφέρονται, και αντιμετωπίζουν, τους επιχειρηματικούς χρήστες ως πελάτες – αλλά μήπως αυτή η προσέγγιση πρέπει να αναθεωρηθεί; Το παλιό «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο», που υπονοεί ότι οτιδήποτε οι άνθρωποι ζητούν, εν προκειμένω από το ΙΤ, πρέπει να το παίρνουν, δεν μπορεί να εφαρμοστεί εδώ. Οι πόροι του ΙΤ θα πρέπει να μοιράζονται με προσοχή. Ισως είναι η στιγμή, οι επιχειρηματικοί χρήστες της τεχνολογίας να ιδωθούν από το ΙΤ ως συνεργάτες ή συνάδελφοι και όχι ως πελάτες.
Το business πρέπει να καταλάβει το ΙΤ: Δεκάδες άρθρα έχουν γραφτεί, και σε αυτό το περιοδικό, σχετικά με την ανάγκη να αλλάξει το ΙΤ τον τρόπο σκέψης του προκειμένου να είναι περισσότερο business. Προφανώς και το ΙΤ δεν μπορεί να συνεχίσει να σκέφτεται με όρους bits και bytes, routers και switches.
Ωστόσο, όπως όλα τα πράγματα, αυτό δεν μπορεί να είναι μονόπλευρο, καθώς έτσι δημιουργείται δυσπιστία και δυσαρέσκειες. Οπως το ΙΤ θα πρέπει να σκέφτεται πώς κάθε business function δουλεύει, έτσι και κάθε function θα πρέπει τουλάχιστον να αντιλαμβάνεται την πολυπλοκότητα της λειτουργίας ενός τεχνολογικού οργανισμού.