Ο Ian Angell έχει ιδιαίτερα ριζοσπαστικές και «αιρετικές» απόψεις, κάνοντας συχνά λόγο για την «ψευδοεπιστήμη των ακαδημαϊκών πληροφοριακών συστημάτων». Έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη για τις επιθετικές πολιτικές του κατά των ακατάλληλων εφαρμογών της τεχνητής ευφυΐας και τη λεγόμενη διαχείριση της γνώσης, όπως και για την υπερβολή που περιτριγυρίζει το ηλεκτρονικό εμπόριο.

Το κύριο ερευνητικό έργο του Ian Angell επικεντρώνεται σε οργανωτικές και εθνικές πολιτικές του ΙΤ, σε στρατηγικά συστήματα πληροφοριών, στους υπολογιστές και στους κινδύνους που προκαλούνται από τη χρήση τους, ειδικά όσον αφορά τα συστημικά ρίσκα που υπάρχουν σε όλα τα κοινωνικό-τεχνολογικά συστήματα, αλλά και στις απειλές ασφαλείας που δημιουργούνται στους οργανισμούς από την ταχύτατα αναπτυσσόμενη υποδομή του ΙΤ διεθνώς.

Εκτός από τις ομιλίες του σε σημαντικά διεθνή συνέδρια, ο Ian είναι γνωστός για τις εργασίες του σε νέες τακτικές πωλήσεων και μάρκετινγκ μέσω του Internet, αλλά και για τις ρεαλιστικές και ειλικρινείς απόψεις του για το ηλεκτρονικό εμπόριο και τις εξελίξεις στη βιομηχανία των τηλεπικοινωνιών. Αν και έχει διδακτορικό στο μαθηματικά, αυτοχαρακτηρίζεται ως «πρώην μαθηματικός».

Για πρώτη φορά ήρθε στο προσκήνιο μέσα από την εργασία του στα computer graphics – εκτός από την σημαντική ακαδημαϊκή του πορεία έχει γράψει κώδικα κι έχει παράγει animations για τηλεοπτικές διαφημίσεις, για επιστημονικά και εμπορικά προγράμματα. Κάποια στιγμή το πρόγραμμα animation που είχε γράψει μαζί με έναν από τους σπουδαστές του κατείχε την πρώτη θέση στην αγορά της Μ. Βρετανίας.

H φήμη του Ian Angell έφθασε στο αποκορύφωμά της μετά από μια 20ετή μελέτη ανάπτυξης μιας νέας οπτικής στα πληροφοριακά συστήματα, στην οποία τονίζεται ότι τα κοινωνικά, οργανωτικά και οικονομικά θέματα είναι πιο σημαντικά από τα τεχνολογικά: ακόμα και οι καλύτερες επενδύσεις στη νέα τεχνολογία μπορεί να αποτελέσουν πηγές επιχειρηματικού κινδύνου, αν δεν γίνει σωστή διαχείριση των κοινωνικών πτυχών.

Αυτή η εναλλακτική θεώρηση του Ian Angell είχε σημαντική επιρροή στους εκπαιδευτικούς και επιχειρηματικούς κύκλους στην Αγγλία, αλλά και στο εξωτερικό. Ο Ian Αngell δίνει ιδιαίτερα έμφαση στο ότι ακόμα και το καλύτερο software, ακόμα και η καλύτερη επένδυση στο Internet θα αποτύχει και θα δημιουργήσει επιχειρηματικά ρίσκα, αν δεν γίνει σωστή διαχείριση της πολυπλοκότητας που προέρχεται από τις κοινωνικές πτυχές.

Επιπλέον, ο Ian Angell έχει συντελέσει σύμβουλος στη διαχείριση, ασφάλεια και τη στρατηγική επίδραση των πληροφοριακών συστημάτων, σε πολλούς εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς, σε ένα μεγάλο αριθμό κυβερνήσεων και στην ΕΕ. Ο Ιan Angell αναλύει τις κοινωνικο-οικονομικές και επιχειρηματικές συνέπειες των Τεχνολογιών Πληροφορικής & Επικοινωνιών, πραγματοποιώντας έρευνα πάνω στην επίδραση της ηλεκτρονικοποίησης της κοινωνίας, εδώ και περισσότερα από 40 χρόνια. Διετέλεσε καθηγητής Πληροφορικής στο βρετανικό Πανεπιστήμιο London School of Economics (LSE) για 25 χρόνια, όπου δίδαξε την τεχνολογική καινοτομία και την επιρροή της.

Μετά την πρώιμη συνταξιοδότησή του το Σεπτέμβριο του 2011, ο Ian Angell ονομάστηκε επίτιμος καθηγητής στο LSE και σήμερα μοιράζει το χρόνο του μεταξύ της έρευνας, της συγγραφής βιβλίων και άρθρων, των παρουσιάσεων σε όλο τον κόσμο και της υποστήριξης του Γραφείου Αποφοίτων του LSE (εκ μέρους τους έχει αναλάβει να συμμετάσχει σε tour από διαλέξεις στην Ινδία, τα ΗΑΕ και τις ΗΠΑ). Ο καθ. Angell ασκεί ενδιαφέρουσα κριτική απέναντι στην «επιστημονική μέθοδο» και τη χρήση της στον κόσμο των επιχειρήσεων, ενώ θεωρείται αυθεντία στη διαχείριση της αβεβαιότητας και της πολυπλοκότητας της σημερινής επιχειρηματικής πραγματικότητας.

Οι «αιρετικές» απόψεις του
Ο Angell έχει εκδώσει δεκαπέντε βιβλία, τα οποία μεταφράστηκαν σε οκτώ γλώσσες. Λόγω του ρόλον του ως διακεκριμένος «μελλοντολόγος» (futurologist), έχει συχνές εμφανίσεις στα ΜΜΕ παγκοσμίως. Αξιομνημόνευτες είναι οι απόψεις του για την τραπεζική, την καινοτομία, τη γραφειοκρατία και το μέλλον της δημοκρατίας, των χρημάτων, της φορολογίας, της πνευματικής ιδιοκτησίας, της ταυτότητας και της ιδιωτικότητας.

Ο Angell ασκεί σημαντική κριτική στην «επιστημονική μέθοδο» και τη στατιστική: όχι μόνο την αυθαίρετη εφαρμογή τους στο επιχειρείν, αλλά επίσης στην ευρύτατη επικράτησή τους στη μοντέρνα εποχή. Στο τελευταίο του βιβλίο Science’s First Mistake» (Το πρώτο λάθος της Επιστήμης), που συνέγραψε με το Διονύση Δεμέτη, πραγματεύεται την ανοησία της επιστημονικότητας.

Όπως ξεκαθαρίζει, με αυτό το βιβλίο δεν θέλει να βάλλει κατά της επιστήμης, τουλάχιστον, με τη συνήθη έννοια της φράσης. Η επιστήμη ήταν, είναι και θα είναι σημαντική για την ανθρωπότητα. Στόχος του βιβλίου είναι να αποδομήσει τη συνήθη διαδικασία ανακάλυψης της γνώσης και της δόμησης θεωριών, που βασίζεται σε αξιώματα. Στον πυρήνα των ιδεών του Angell βρίσκεται η μελέτη του συστημικού ρίσκου, τομέας ο οποίος πρόσφατα ξεκίνησε να εστιάζει στην πολυπλοκότητα που προκύπτει από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς και τη γραφειοκρατία.

Ο Angell δείχνει σημαντική πυγμή όταν ασκεί κριτική στα προβλήματα που προκαλούνται από τις αρχές προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων (είναι μάλιστα Πρόεδρος των Creative Commons της Αγγλίας και της Ουαλίας), από την επίθεση της ιδιωτικοτητας (είναι μέλος της Privacy International), από τους κανονισμούς για την προστασία από το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και τη φορολογία. Πιστεύει ότι το πρόβλημα με την ασφάλεια στο χώρο της Πληροφορικής είναι ότι υπάρχουν τόσο πολλά εξειδικευμένα σιλό, τα οποία δεν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Το πρόβλημα είναι ότι έτσι μπορεί το ένα να αντικρούει και να αντιπαλεύει το άλλο.

Συμπληρώνει ότι η τέχνη των επαγγελματιών της ασφάλειας εντοπίζεται στο να βλέπουν το πρόβλημα πριν το εντοπίσουν οι ερασιτέχνες, ενώ επισημαίνει το παράλογο που κρύβεται πίσω από τα “quick fixes”. Όπως λέει, όταν εστιάζεις σε ένα απλό πράγμα, αφήνεις όλα τα υπόλοιπα απαρατήρητα. Δεν υπάρχει τρόπος να τα παρατηρήσεις όλα μαζί, κάτι που αποδεικνύει το πόσο τρωτά είναι τα “quick fixes”.

Πιστεύει πολύ στην καινοτομία. Η καινοτομία χρειάζεται, η καινοτομία είναι ιδέες, ακολουθούμενες από άλλες και άλλες ιδέες. Οι μεγάλοι οργανισμοί δεν καινοτομούν και αυτό αποβαίνει εις βάρος τους. Πιστεύει στην προστασία της ιδιωτικότητας και είναι πεπεισμένος ότι οποιαδήποτε απόπειρα ελέγχου του Internet θα το καταστρέψει. Οι αρχές μπορούν να δουν τι κάνουν οι πολίτες τους στο Internet, αλλά δεν μπορούν να μπουν στο …κεφάλι τους. Και, όπως πιστεύει, είναι υπέροχο να βλέπουν τους freaks του ελέγχου να παραδέχονται την ανικανότητά τους.

Εκτιμά ότι όλοι οι πολιτικοί θέλουν τον πλήρη έλεγχο των πολιτών, πιστεύουν ότι αυτοί τους ανήκουν. Και θέλουν να φορολογήσουν τα πάντα, χωρίς λογική. Ενδιαφέρον έχουν και οι απόψεις του για το spam. Κάποτε, όπως λέει, εκνευρίζονταν αφάνταστα όταν κάποιο ενοχλητικό email παρέκαμπτε τα πολλαπλά φίλτρα του email και κατάφερνε να διεισδύσει στην ηλεκτρονική αλληλογραφία του. Αυτό ήταν το έναυσμα για να αρχίσει να παρατηρεί τους spammers. Για να συνειδητοποιήσει ότι το spam υπάρχει παντού, παρά τις προσπάθειες που κάνουν οι ISPs και οι μεγάλες εταιρείες του Internet για το περιορίσουν.

Έτσι, αποφάσισε να δημιουργήσει μηχανισμούς, λέξεις κλειδιά στα emails, που μαγνητίζουν τους “spammers”. To spam αποτελεί ένα από τα πιο ξακουστά δημιουργήματα του Internet και όπως πιστεύει έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να δει κανείς πώς συμπεριφέρεται αυτή η …οντότητα. Ήταν επίσης ιδιαίτερα ενεργός στο διάλογο για το σύστημα εθνικής ταυτότητας της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Angell έπαιξε κυρίαρχο ρόλο το 2005 στην Αναφορά -Τοποθέτησή του για το ζήτημα, γεγονός που οδήγησε τον Πρωθυπουργό Tony Blair να επιτεθεί προσωπικά στην ομάδα του για τα σχόλια της Αναφοράς, τα οποία όμως τελικά αποδείχθηκαν αλάνθαστα σωστά και η εθνική ταυτότητα αποσύρθηκε.

Αναμφισβήτητα, η φήμη του βασίζεται κυρίως στη ριζική υποστήριξη του καπιταλισμού στην εποχή της πληροφορίας, η οποία αποσαφηνίζεται στο βιβλίο του The New Barbarian Manifesto, το οποίο εκδόθηκε πριν από μια δεκαετία. Ανανέωσε την εργασία του, αυτή τη φορά με συνεργάτη συγγραφέα τον διακεκριμένο διεθνώς Καναδό δικηγόρο φορολογικών θεμάτων, David Lesperance.

Κάτω από τον τίτλο The Flight of the Golden Geese, αναλύουν την αυξανόμενη τεταμένη σχέση μεταξύ των κυβερνήσεων και των πλούσιων ατόμων (βλ. www.flightofthegoldengeese.com). Επίσης, σε ένα debate στο London Stock Exchange, με τον Sir Nicholas Montague, τον πρώην επικεφαλής του Υπουργείου Εσόδων της κυβέρνησης, ο Angell διατύπωσε την άποψή του ότι «όλη η φορολόγηση είναι ληστεία». Και το 2008, σε ένα debate στο Δημαρχείο του Λονδίνου, μίλησε υπέρ του βραχυπρόθεσμου οφέλους (και για τα δύο βλ. www.ianangell.com). Τέλος, ο Angell είναι ιδιαίτερα γνωστός για τις πραγματιστικές, ειλικρινείς τοποθετήσεις του για το ηλεκτρονικό εμπόριο.

Thought leadership
Συμμετέχει ενεργά στη διεθνή σκηνή συνεδρίων, έχοντας παραδώσει περισσότερες από 120 παρουσιάσεις σε μεγάλους οργανισμούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι του ζητήθηκε να αντικαταστήσει τον Πρόεδρο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ σε ένα συνέδριο της Stern Stewart, καθώς επίσης και τον γερουσιαστή Edward Kennedy σε ένα συνέδριο στο Harvard. Προσκαλείται να μιλήσει σε μεγάλα διεθνή δυνέδρια τόσο επιχειρηματικά όσο και επιστημονικά.

Ο Angell έχει υπάρξει σύμβουλος σε ότι αφορά τη διαχείριση της πολυπλοκότητας των πληροφοριακών συστημάτων σε μια σειρά από κυβερνήσεις και την Ε.Ε. Συμμετείχε επίσης σε μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης ανάμεσα σε “thought leaders” που διοργάνωσε η CIA, ενώ πέρασε ένα Σαββατοκύριακο με στελέχη της ΜΙ5 όπου συζήτησε περί τεχνολογίας και οργανωμένου εγκλήματος. Επισκέφθηκε, τέλος, τη Μόσχα, προσκεκλημένος του Ρωσικού Υπουργείου Επιστημών προκειμένου να τους συμβουλεύσει για το πρόβλημα της φυγής ταλέντων.

Υπήρξε προσωπικός σύμβουλος του Federico Mayor, όταν ο τελευταίος ήταν Γενικός Διευθυντής της UNESCO. Έχει επίσης προσκληθεί σε one- to-one συζητήσεις με ορισμένα ιδιαίτερα αξιοσέβαστα άτομα, όπως τον George Soros στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη, τον Bernd Pischetsrieder τον τότε επικεφαλής της ΒΜW στα γραφεία του στο Μόναχο και τον Tony O’Reilly στο Δουβλίνο.

Γιατί ονομάστηκε «μελλοντολόγος»
Τις προηγούμενες τρεις δεκαετίες ο Ιan Angell είχε προβλέψει ότι η υπερβολική χρήση μαθηματικών μοντέλων στον τραπεζικό τομέα θα κατέληγε σε…«δάκρυα». Έτσι, όταν έφτασε η τραπεζική κρίση του 2008, οι Times τον αποκάλεσαν “The Angell of Doom”, ενώ η εφημερίδα The Independent on Sunday του έδωσε το προσωνύμιο «ο Προφήτης του 21ου Αιώνα» και η Toronto Star «ο μόνος πνευματικά ειλικρινής νέος συντηρητικός».

Ο Ian Angell στο IT Directors Forum ’13
O Ian Angell θα αποτελεί τον κεντρικό ομιλητή στο IT Directors Forum’ 13, το καταξιωμένο συνέδριο των IT Leaders, το οποίο θα λάβει χώρα στην Αθήνα, την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013. Εκεί θα αναδείξει το ρόλο της ICT στρατηγικής για την επίτευξη επιχειρηματικής αξίας.