Οι κυβερνοεπιθέσεις οι οποίες κάνουν αυξημένη χρήση της τεχνολογίας της Τεχνητής Νοημοσύνης αποτελούν, ήδη, μία απειλή η οποία δεν είναι εύκολα αντιμετωπίσιμη. Η εν λόγω απειλή αυξάνεται και το εύρος της επεκτείνεται, καθώς η τεχνολογία της ΤΝ γίνεται ευρύτερα διαθέσιμη και ωριμάζει. Οι κακόβουλοι χρήστες χρησιμοποιούν την ΤΝ προκειμένου ν’ αναλύουν γρήγορα και με ακρίβεια διαφορετικές στρατηγικές επίθεσης, μεγιστοποιώντας τις πιθανότητες επιτυχίας τους. Οι επιθέσεις που κάνουν εκτεταμένη χρήση ΤΝ, γίνονται δύσκολα αντιληπτές και είναι δύσκολα προβλέψιμες, από τις υφιστάμενες τεχνολογίες ανίχνευσης επιθέσεων οι περισσότερες από τις οποίες στηρίζονται σε παραδοσιακούς τρόπους προσέγγισης. Στο εγγύς μέλλον, οι ταχύρυθμες εξελίξεις που αφορούν στη ΤΝ, θα ενισχύσουν και θα συμβάλουν στη δημιουργία ενός μεγαλύτερου εύρους τεχνικών επίθεσης, μέσω της μεγιστοποίησης του αυτοματισμού εκτέλεσης τους, της μεγαλύτερης δυσκολίας εντοπισμού τους, της χρήσης και ενσωμάτωσης τεχνικών κοινωνικής μηχανικής και της δυνατότητας συλλογής πληροφοριών σε μεγαλύτερο εύρος. Τα εργαλεία εκτέλεσης επιθέσεων που κάνουν χρήση ΤΝ, παρέχουν τη δυνατότητα εκτέλεσης πολύπλοκων και πλήρως στοχευμένων επιθέσεων και σε λιγότερο εξειδικευμένους χρήστες, σε προσιτό κόστος, παρέχοντας επιπλέον κίνητρο στους κακόβουλους χρήστες.

Όσον αφορά στην Παραγωγική Τεχνητή Νοημοσύνη, αρχικά, χρησιμοποιήθηκε για τη γρήγορη και με σχετική ακρίβεια κατασκευή malware και στη συνέχεια για την εκτέλεση επιθέσεων κοινωνικής μηχανικής. Η χρήση της ΠΤΝ έχει ήδη επεκταθεί και στη δημιουργία επιθέσεων με χρήση deepfakes, η ακρίβεια των οποίων μπορεί να ξεγελάσει το καθένα. Επιπρόσθετα, η χρήση της ΠΤΝ για τη παραγωγή κώδικα λογισμικού εγκυμονεί τον κίνδυνο της εισαγωγής και μεταφοράς σφαλμάτων, ευπαθειών και κακόβουλου κώδικα σε πολλαπλά επιχειρηματικά περιβάλλοντα. Όλα τα παραπάνω συντείνουν α) στην ολοένα και μεγαλύτερη μείωση του χρόνου που απαιτείτε για τον εντοπισμό και την απόκριση σε περιστατικά ΑΠ και β) στην ανάγκη αποτελεσματικής υλοποίησης των δικλείδων ασφάλειας που έχει θεσπίσει ο κάθε οργανισμός, διότι αυτές αποτελούν το τελευταίο ανάχωμα ενάντια στις κυβερνο-επιθέσεις, και ταυτόχρονα περιορίζουν το κίνδυνο από πιθανή επιτυχημένη κυβερνοεπίθεση.