Αγαπητοί αναγνώστες,
Στην πραγματική ζωή, η έννοια του ντόμινο συνήθως ενέχει αρνητική χροιά, καθώς «φωτογραφίζει» ανατροπές και αλλαγές εκτός προγράμματος. Βέβαια, σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις μια κίνηση στο ντόμινο, δύναται να διαμορφώσει ένα νέο πεδίο δόξης λαμπρό για μια επιχείρηση, μια συνθήκη, μια προϊοντική κατηγορία, κ.ο.κ. Μάλιστα, εδώ και μερικές εβδομάδες στην περίπτωση της εγχώριας χρηματοπιστωτικής αγοράς έχει δημιουργήσει μια έντονη αίσθηση ενδιαφέροντος προς αλλαγή, ανανέωση, αναβάθμιση.
Η αιτία; Ενδεχομένως το πλέον κεντρικό κομμάτι της στρατηγικής που εφαρμόζουν και αφορά στα πιο πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία που συλλέγουν, επεξεργάζονται, διαχειρίζονται και αξιοποιούν. Βλέπετε, μέχρι πρότινος το ρυθμιστικό πλαίσιο ήταν τέτοιο που ουσιαστικά τους απαγόρευε δια ροπάλου να… ανεξαρτητοποιηθούν, επιλέγοντας περισσότερο «ελεύθερες» όσο και «ανοικτές» λύσεις. Μόλις, ωστόσο, προέκυψε μια θεμελιώδης μεταρρύθμιση / update στην φιλοσοφία του εν λόγω πλαισίου, τότε σαν έτοιμοι από καιρό ο ένας μετά τον άλλο οι βασικοί «παίκτες» βγήκαν στην αγορά προς άγραν σχετικών λύσεων.
Έτσι και οι «Καναδοί», που έχουν «μπατζετάρει» ένα… εικοσάρικο προκειμένου να στηρίξουν την θεμελιώδη επιλογή τους. Έργο, που θα τους κρατήσει απασχολημένους (επί μακρόν) κατά το μέλλον.
“You can’t teach an old dog, new tricks”, ισχυρίζεται μια από τις πλέον γνωστές ρήσεις της Αγγλοσαξωνικής λογικής. Βέβαια, όταν αυτά τα… new tricks «αποκαλύπτουν» μια ανέπαφη φλέβα χρυσού, που δύναται να διασφαλίσει σημαντικό ποσοστό του παρόντος, μα και του μέλλοντος εταιρειών που αγωνίζονται μέχρι τελικής πτώσεως για… φραγκοδίφραγκα ή ποσοστά μιας «πίτας» που διαρκώς συρρικνώνεται τόσο σε μέγεθος όσο και σε αξία, τότε το στόρι αλλάζει. Σε σημείο τέτοιο ώστε σημαίνοντα στελέχη του Big-4 να αλλάζουν… εμφάνιση, υιοθετώντας σύγχρονο αέρα αναβάθμισης, μετασχηματισμού και ολοκλήρωσης, ενδυόμενοι την στολή του ΙΤ «Ευαγγελιστή». Αφήνοντας στην άκρη καλώδια και χαλκό και επενδύοντας σε επαφές και μεταγραφές.
Το ερώτημα είναι πόσο πρόσκαιρη θα αποδειχτεί η ενασχόλησή τους με το νέο χρυσοφόρο «παιχνίδι», αλλά και τι είδους στρατηγική θα εκπονήσουν προκειμένου να αφήσουν ένα ικανοποιητικό όσο και ουσιαστικό αποτύπωμα στην αγορά.
Η Πηνελόπη, σύζυγος του Βασιλιά της Ιθάκης, Οδυσσέα, αποκρούει κάθε πιθανή ή μη πρόταση προερχόμενη από τους πολυάριθμους και διόλου οπαδούς της ηθικής, Μνηστήρες. Παρόμοια υπομονή με την Πηνελόποη του Οδυσσέα,φαίνεται πως θα πρέπει να επιδείξουν και οι Μνηστήρες του e-ργου του… αιώνα.
Θυμάστε, φαντάζομαι, τους πηχυαίους τίτλους αναφορικά με την αντίστοιχα «βαπτισμένη» αγορά πολεμικών αεροσκαφών. Ήταν Μάρτιος του 1985, όταν η ελληνική κυβέρνηση ενέκρινε την υπογραφή των προσυμφώνων για την απόκτηση από 40 μαχητικών F-16 και Μιράζ 2000. Κίνηση, που έπειτα από την πάροδο τριών (και κάτι ψιλά…) δεκαετιών, ακόμη αποτελεί «εργαλείο» στην προσπάθεια που καταβάλλεται καθημερινά από τις Ένοπλες Δυνάμεις της πατρίδας μας προκειμένου να προασπιστούν το έδαφος, την θάλασσα και τον αέρα της.
Αντίστοιχης λογικής είναι και ο e-διαγωνισμός που καθορίζει μέρος της φυσικής, όσο και ουσιαστικής ασφάλειας στην χώρα μας. Μόνο που τα συμφέροντα είναι τόσα και τέτοια, που δεν φαίνεται διέξοδο – και δη σύντομα – στο συγκεκριμένο έργο.
Αντιθέτως, μάλλον θα αναχθεί σε άλλη «προμήθεια του αιώνα». Για τους δικηγόρους και τα επιμέρους νομικά επιτελεία…