Μπορεί να ζούμε στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης και όλες οι συζητήσεις (και οι δράσεις) να περιστρέφονται γύρω από αυτήν, όμως, το «θεμέλιο» πάνω στο οποίο θα πατήσει και θα αναπτυχθεί παραμένει ο Ψηφιακός Μετασχηματισμός των πάντων. Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα άλλη μια φορά στη διάρκεια του πρόσφατου, 34ου ετήσιου συνεδρίου του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου για την Ελληνική Οικονομία, όπου -μεταξύ πολλών άλλων θεμάτων, βεβαίως- οι αναφορές στην ψηφιακή καθημερινότητα της οικονομίας μας ήταν και πολλές και ενδιαφέρουσες.

Η πρώτη κιόλας ενότητα είχε ως αντικείμενο τον Ψηφιακό Μετασχηματισμό και τον ρόλο του ως επιταχυντή της βιώσιμης ανάπτυξης. Οι Γιώργος Καραμουσάλης (Τράπεζα Πειραιώς), Νίκος Γιαννακάκης (Motor Oil Hellas), Βικτώρια Καλφάκη (Google Cloud) και Γιάννης Ασβέστη (HPE), με συντονιστή τον Νίκο Χριστοδούλου (Deloitte) είπαν πολλές αλήθειες: ότι για να επιτύχει ο Ψηφιακός Μετασχηματισμός πρέπει να είναι πολιτο-κεντρικός, ότι η επιχείρηση / οργανισμός πρέπει να δεσμεύεται δημόσια και να μην κάνει πίσω, ότι είναι μεν κοινός παρονομαστής για την ανάπτυξη, αλλά συνδέεται άμεσα με τα ενεργειακά (εδώ ανακοινώθηκε ότι η Motor Oil θα διαθέσει 4 Β€ ως το 2030 για την ενεργειακή μετάβασή της) καθώς πρέπει να γίνεται με σεβασμό στα κριτήρια βιωσιμότητας, αλλά κι ότι είναι κάτι διαρκές. Αλλάζει την κουλτούρα των χρηστών και δεν τελειώνει ποτέ.

Μεγάλες οι προκλήσεις
Σε ανάλογο μήκος κύματος κινήθηκε και η ενότητα με θέμα τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι μεγάλες επιχειρήσεις, προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους σε θέματα βιωσιμότητας, με συνομιλητές τους Γεώργιο Μαργώνη (Παπαστράτος) και Νίκο Λούλη (Loulis Food Ingredients) και συντονιστή τον δημοσιογράφο Απόστολο Μαγκηριάδη (ΕΡΤ). Ο πρώτος συνέδεσε τη βιώσιμη ανάπτυξη με τη μείωση στην κατανάλωση ενέργειας και άλλων πόρων, αλλά και την αξιοποίηση της Τεχνητής Νοημοσύνης με αναβάθμιση των παραγωγικών μονάδων σύμφωνα με τους κανόνες του Industry 4.0 (αποκαλύπτοντας ότι έχει ήδη δρομολογηθεί αναβάθμιση ύψους 10 Μ€). «Επιθετικοί» ήταν οι στόχοι βιωσιμότητας και του δεύτερου ομιλητή, ο οποίος εστίασε επίσης στην ανάγκη εσωτερικής αποδοχής τους, προκειμένου να διασφαλιστεί η επιτυχής υλοποίηση.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη απασχόλησε, όπως ήταν φυσικό, το συνέδριο με δυο εφαρμογές της, στον Δημόσιο Τομέα και στην Κυβερνοασφάλεια, με αντίστοιχες ενότητες. Στην πρώτη, ο Λάζαρος Πολυμενάκος (ΕΥ) μίλησε με τον ΓΓ Πληροφοριακών Συστημάτων & Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημοσθένη Αναγνωστόπουλο, και τον Παναγιώτη Λουρίδα (ΟΠΑ – ΕΔΥΤΕ).  Στα highlights της συζήτησης, οι αναφορές στην ενθάρρυνση της καινοτομίας, πάντα με σεβασμό του GDPR, στον προσωπικό βοηθό που σύντομα θα κάνει το gov.gr πιο φιλικό και προσβάσιμο στους χρήστες, στις τεράστιες απαιτήσεις που του ΑΙ από τα data centers, στις επιλογές multi-cloud που πλέον προσφέρονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά και στη χρεία επιτάχυνσης των δράσεων, γιατί «δεν πρέπει να χάσουμε αυτό το τραίνο».

Στην ενότητα για την κυβερνοασφάλεια, o Τηλέμαχος Μωραΐτης (Microsoft) μίλησε με τον Ανδρέα Μητράκα (ENISA) και τον Μανώλη Σφακιανάκη (CSIi) για το τεράστιο πλέον κόστος του κυβερνοεγκλήματος (8,4 τρις $, η πρόβλεψη για το ’24), τους νέους κανονισμούς στην ΕΕ βάσει κριτηρίων επικινδυνότητας, τα deep fakes, αλλά και την ανάγκη διαφάνειας με το μικρότερο δυνατό κόστος για όλους.

Διλήμματα στην Παιδεία
Με δεδομένο (και, δυστυχώς, διευρυνόμενο) το έλλειμμα που αντιμετωπίζει η αγορά σε έμψυχο δυναμικό με τις κατάλληλες για την ψηφιακή εποχή μας δεξιότητες, ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε, τέλος, η συζήτηση μεταξύ του υπουργού Παιδείας, Κυριάκου Πιερρακάκη, και του Country Managing Dir. της Accenture, Κυριάκου Σαμπατακάκη, με τον πρώτο να δηλώνει ότι χρειάζεται ακόμα χρόνος, προκειμένου να αποτυπωθούν στις μετρήσεις του PISA Index, οι αλλαγές που ήδη γίνονται στην εκπαίδευση – «δύσκολη και χρονοβόρα η προσαρμογή», σχολίασε, προσθέτοντας ότι τα αποτελέσματα εξετάζονται με τον ΟΟΣΑ, για περαιτέρω δράσεις. Ο υπουργός παρουσίασε, επίσης, τα σχέδια για το «ανοικτό σχολείο», τις αλλαγές στις διαδικασίες και τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού τόσο της επαγγελματικής εκπαίδευσης (με τη δημιουργία 60 διαλειτουργικών campuses, ανά την Ελλάδα), όσο και των πανεπιστημίων, με στόχο την κάλυψη των κενών στις ειδικότητες που μας λείπουν. Κατά τον κ. Πιερρακάκη, αυτό θα γίνει αφενός με τη δημιουργία νέων τμημάτων και αλλαγές στην ύλη όλων των βαθμίδων, αλλά -βραχυπρόθεσμα- με reskilling 100.000 συναφών επαγγελματιών.