Κάποια στιγμή ή, για να το περιγράψουμε πιο σωστά, αθροίζοντας πολλές στιγμές, σε βάθος χρόνου δηλαδή, στις επιχειρήσεις γίνεται ο σχεδιασμός για το μέλλον. Υπό κανονικές συνθήκες, διαβουλεύσεις και σχεδιασμοί γίνονται αργά, με βήματα σταθερά και με μικρές, στην πράξη, (και περισσότερο στα λόγια) καινοτομίες. Όπως όμως γνωρίζουμε, αυτό το σενάριο δεν ισχύει τους τελευταίους έξι μήνες. Έχω την πεποίθηση ότι αυτό είναι για καλό.
Το τελευταίο εξάμηνο ο επιχειρηματικός χρόνος έχει συμπυκνωθεί σημαντικά. Εκτιμώ ότι σε αυτή την κατάσταση θα βρίσκεται και τους επόμενους έξι μήνες, οπότε απότομα θα επανέλθουμε σε μια νέα, ιδιαίτερα απαιτητική «κανονικότητα». Αφετηρία για αυτή την κανονικότητα δεν θα είναι ο Μάρτιος του 2020, ούτε φυσικά οι συνθήκες που επικρατούσαν τότε, ενώ διαφορετικοί θα είναι και οι συσχετισμοί. Ανάλογα με τον τρόπο που έχει αντιδράσει -αρχικά- κάθε οργανισμός και -στη συνέχεια- έχει εκμεταλλευτεί τον συμπυκνωμένο χρόνο της COVID-19, τόσο πιο μπροστά μπορεί να βρίσκεται στο… σχηματισμό εκκίνησης της μετά-COVID-19 εποχής. Επιλογές που αφορούν τον τρόπο εργασίας και συνεργασίας, τα περιθώρια για πρωτοβουλίες που ίσως έχουν δοθεί στους εργαζόμενους, η εξ΄αποστάσεως εργασία, ο ταχύτερος τρόπος λήψης αποφάσεων και ο επιταχυνόμενος μετασχηματισμός είναι μερικά μόνο από αυτά που οι leaders των οργανισμών θα πρέπει να σταθμίσουν αν θα χρειάζονται σε έξι μήνες, περίπου, από τώρα.
Γνώμη μου είναι ότι η δοκιμασία της COVID-19 αποτέλεσε και θα αποτελεί για λίγο καιρό ακόμα (είμαι αισιόδοξος, όπως αντιλαμβάνεστε) μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να δοκιμαστούν διαφορετικές πρακτικές, κάτι που υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν αδιανόητο να συμβεί. Η δοκιμασία αυτή μπορεί να οδηγήσει σε ολοκληρωτικά νέους τρόπους εργασίας και επιχειρηματικότητας, τόσο διαφορετικούς που οι «γρήγοροι ρυθμοί» και οι πρακτικές του παρελθόντος να μοιάζουν υπερβολικά αργοί. Πολύ φοβάμαι ότι ως υπερβολικά αργοί θα θεωρούνται τότε και από εκείνους που τώρα απλά περιμένουν «να περάσει το κακό».
Πιστεύω ότι ο συμπυκνωμένος χρόνος και η διαφορετικότητα που φέρνουν οι περιορισμοί για την εξάπλωση της πανδημίας, παρά το τίμημα τους, μπορούν να αλλάξουν τόσο το ρυθμό, όσο και την ποιότητα μετασχηματισμού των επιχειρήσεων. Αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει επ’ ουδενί να πάει χαμένη. NW