Όπως είπε και ο Ισαάκ Νεύτων «αν είδα μακρύτερα, ήταν γιατί στάθηκα στους ώμους γιγάντων», εννοώντας τους στοχαστές πριν από αυτόν που του έδωσαν το υπόβαθρο και τη «θέα» προς το μέλλον. Ποιοι θα ήταν αυτοί οι γίγαντες του κόσμου των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών;

Αν οι σύγχρονοι tech leaders προσπαθούν να δουν μέσα από την ομίχλη του τεχνολογικού «τώρα», ποιοι θα ήταν εκείνοι οι γίγαντες του ψηφιακού κόσμου στους ώμους των οποίων οι σημερινοί tech leaders στέκονται για να οραματιστούν αυτή την επανάσταση του ψηφιακού μετασχηματισμού που ζούμε; Ποιοι σημάδεψαν την γέννηση και την εξέλιξη του νέου ψηφιακού κόσμου που έφεραν οι τεχνολογίες πληροφορίας, ξεκινώντας άσημοι από το γκαράζ του πατέρα τους ή κάποιο πανεπιστήμιο για να διαμορφώσουν με την φαντασία αλλά και το πείσμα τους το ίδιο το μέλλον σαν ένα μωσαϊκό τολμηρής καινοτομίας και ριζοσπαστικής ανατροπής των μέχρι τότε δεδομένων; Η λίστα είναι μεγάλη και πάντα ανοικτή για συζήτηση αλλά μερικοί δεν μπορούν να λείπουν:

Alan Turing
Μαθηματικός/ Κατασκευαστής ενός από τους πρώτους υπολογιστές/ Προφήτης

Για την Washington Post η εποχή των σύγχρονων υπολογιστών αρχίζει το 1936. Όταν πολύ πριν ο πρώτος υπολογιστής μπει στην μπρίζα, ο νεαρός μαθηματικός Alan Turing δημοσιεύει την -μάλλον φιλοσοφική- μελέτη του με τίτλο «On Computable Numbers», στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ προφητεύει ότι πολύ συντομότερα από όσο φανταζόμαστε θα έχουμε «μηχανές» που θα λύνουν οποιοδήποτε πρόβλημα θα έλυνε ο άνθρωπος μεταφράζοντας το πρώτα σε σειρές από “0” και “1”. Ένας «universal computer» όπως τον χαρακτήρισε μάλιστα θα μπορούσε να λύσει κάθε πρόβλημα στον πλανήτη. Σε λιγότερο από 5 χρόνια η βρετανική κυβέρνηση τον συμπεριέλαβε στην ομάδα που έσπασε τον κωδικό κρυπτογράφησης «Enigma» των Ναζί, χάρη σε έναν πρωτόγονο υπολογιστή, που έφτιαξε ο ίδιος, σώζοντας εκατομμύρια ζωές και συντομεύοντας -κατά τους υπολογισμούς των Βρετανών- το τέλος του Β’ παγκοσμίου κατά δύο χρόνια. Το 1945 σχεδιάζει το πρώτο «Automatic Computing Machine» με αποθηκευμένο πρόγραμμα μέσα του. Γράφει τον πρώτο αλγόριθμο με τον οποίο ο υπολογιστής μπορεί να παίζει σκάκι. Εμπνεύστηκε το ομώνυμο τεστ διάκρισης ΑΙ και ανθρώπων που ο κόσμος γνώρισε από το Blade Runner. Καταδικάζεται για ομοφυλοφιλία και συναινεί σε χημικό ευνουχισμό του για να μην πάει στη φυλακή. Ο θάνατος του καταχωρείται ως αυτοκτονία. Στο κομοδίνο του αφήνει ένα δαγκωμένο μήλο.

Sir Tim Berners-Lee
Computer Scientist/ Εφευρέτης του World Wide Web
Μέχρι να πάρει το πτυχίο του στη Φυσική από το Queens College της Οξφόρδης, -το 1976- είχε ήδη φτιάξει τον δικό του προσωπικό υπολογιστή με ένα κολλητήρι, scrap εξαρτήματα, έναν επεξεργαστή M6800 και μια παλιά τηλεόραση και είχε συλληφθεί ως hacker και του έχει απαγορευθεί η πρόσβαση στον υπολογιστή του πανεπιστημίου. Πέντε χρόνια αργότερα τον καλεί το CERN σαν σύμβουλο μηχανικό προγραμματισμού. Στήνει το πρόγραμμα Enquire, για να μπορούν να παρακολουθούν τον τεράστιο αριθμό ερευνητών και προγραμμάτων (projects) του ιδρύματος. Τέσσερα χρόνια μετά του ζητούν να αναλάβει τα κατανεμημένα συστήματα μεταφοράς επιστημονικών δεδομένων και ελέγχου του ιδρύματος που …σέρνονται. Αυτός φαντάζεται ένα παγκόσμιο σύστημα διακίνησης πληροφοριών, γρήγορο, αποκεντρωμένο, ανεξάρτητο, πολύγλωσσο και ελεύθερο από γραφειοκρατίες και το προτείνει με σχετικό υπόμνημα στη διοίκηση του CERN. Όσο περιμένει τη …γραφειοκρατία, ξεκινάει μόνος του και δημιουργεί: το Πρωτόκολλο Μεταφοράς Υπερκειμένου (hypertext transfer protocol = http), το (Universal Resource Identifier) που θα εξελιχθεί στο URL, έναν πρώτο web browser, το πρώτο πρόγραμμα εξυπηρέτησης του και μια γλώσσα περιγραφής εγγράφου που θα μορφοποιηθεί στο HTML (HyperText Markup Language). Επτά χρόνια αργότερα δουλεύουν όλα αλλά …το CERN δεν του έχει απαντήσει ακόμα. Τελικά δημιουργεί μόνος τον πρώτο server, τον info.cern.ch. και διαθέτει ελεύθερα το πρόγραμμα περιήγησης και το λογισμικό του server, online. Σήμερα ο παγκόσμιος ιστός του έχει 25 δισεκατομμύρια σελίδες και πολλά δισεκατομμύρια χρήστες. Αυτός ουδέποτε κατοχύρωσε κανένα από τα δημιουργήματα του εμπορικά και δεν έβγαλε ούτε ένα ευρώ από τον ιστό.

Steve Jobs
Entrepreneur, Συνιδρυτής της Apple και οραματιστής
Το 1974 η ιδέα ενός προσωπικού υπολογιστή για τον καθένα ήταν αδιανόητη. Τα μεγάλα μυαλά της IBM είχαν ήδη αποφανθεί ότι ούτε 200 πελάτες εκτός ιδρυμάτων και οργανισμών δεν θα αγόραζαν υπολογιστή. Ο Jobs είχε μόλις παρατήσει το κολέγιο και είχε δουλέψει ένα καλοκαίρι στην Atari για να μαζέψει λεφτά με τα οποία πήγε στην Ινδία να μάθει για το Βουδισμό. Γυρνώντας άφραγκος σπίτι πέφτει πάνω στoν συμμαθητή του Steve Wozniak, ο οποίος φτιάχνει μόνος ένα πρωτο pc, που έχει προτείνει στην HP όπου δούλεψε για το καλοκαίρι και το έχουν απορρίψει. Ο Jobs βλέπει το μέλλον των προσωπικών υπολογιστών, πουλάει το WV βανάκι του, ο Wozniak το προγραμματιζόμενο calculator του και η Apple Inc. ανοίγει στο γκαράζ των γονιών του πρώτου, κατασκευάζοντας τους πρώτους έτοιμους προσωπικούς υπολογιστές, που ο Jobs πίστευε πως θα αλλάξουν τον κόσμο. Αργότερα βλέπει στο Xerox Park ένα δοκιμαστικό graphical user interface και αλλού ένα πειραματικό ακόμα ποντίκι και οραματίζεται τον τρόπο να «δείχνεις» στον υπολογιστή τι θέλεις χωρίς να ξέρεις γραμμή κώδικα. Μιλά με τον πρόεδρο της Sony για την επιτυχία του Walkman και οραματίζεται το i-Pod mp3 player και τα iTunes. Φαντάζεται έναν στυλάτο υπολογιστή που θα έχει μέσα του τα πάντα αντί για ένα σωρό μπεζ κουτιά γύρω του και φτιάχνει το i-Mac. Πιστεύει ότι μαθητές και φοιτητές μπορούν να έχουν laptop και ξεπουλάει i-Book. Χρηματοδοτεί μια μικρή εταιρεία computer graphics, ονόματι Pixar και φτιάχνει το Toy Story. Απαιτεί να στριμωχτεί ένας ολόκληρος υπολογιστής σε ένα κινητό και εγέννετω η κοσμογονία των smartphones.
Όλα τα είχαν ξεκινήσει κάποιοι άλλοι, τα είχαν απορρίψει ανταγωνιστές του και ποτέ δεν ήταν ο καλύτερος γνώστης της τεχνολογίας στο δωμάτιο. Αλλά ήταν πάντα αυτός που έβλεπε πιο μακριά. Στο μέλλον.

Bill Gates
Συνιδρυτής της Microsoft, Software Developer, Entrepreneur developed των Windows
Το 1968 ο σύλλογος γονέων του σχολείου του 13χρονου και συχνά θύματος bulling Bill αγόρασε χρόνο για μαθητές στον υπολογιστή της General Electric. O Bill έγραψε το πρώτο του πρόγραμμα, ένα παιχνίδι τρίλιζας και μαγεύτηκε από το πως ο υπολογιστής έκανε πάντα αυτό που τον είχες μάθει. Όταν τέλειωσε ο χρόνος ο Bill και οι computer addicts κολλητοί του -μετέπειτα συνιδρυτές της Microsoft- συνέχισαν στο δημόσιο εκπαιδευτικό υπολογιστικό σύστημα του Computer Center Corporation, από όπου τους απέβαλαν γιατί έβρισκαν συνεχώς bugs στο λειτουργικό για να έχουν περισσότερο χρόνο από τους άλλους. Τελικά τους «προσέλαβαν» να βρίσκουν τα bugs με αμοιβή τον έξτρα χρόνο που ήθελαν. Μέχρι τα 20 του είχε περάσει στο Harvard αλλά το παράτησε και πούλησε λογισμικό στην εταιρεία μικρο-υπολογιστών MITS, πριν καν αγοράσουν έναν για να το δοκιμάσουν! Με τους κολλητούς του ονόμασαν την εταιρεία τους «Micro(computer)-Soft(ware)» και σύντομα έφυγε η παύλα και έμεινε Microsoft. Επόμενος στόχος η IBM που μερικά χρόνια μετά την Apple αποφάσισε να φτιάξει δικό της pc, αλλά δεν είχε λειτουργικό. Η Microsoft της πούλησε το PC DOS για μόλις 50.000 δολάρια εφάπαξ αμοιβή και μηδέν πνευματικά δικαιώματα. Ο Gates το έκανε για να αποκτήσει όνομα ως συνεργάτης της ΙΒΜ και να έχει το standard του λογισμικού που θα αντέγραφαν οι πάντες. Είχε δίκιο. Στη συνέχεια και «ζηλεύοντας» το απόλυτα φιλικό user interface της Apple του ζήτησε αυτό που αργότερα θα εξελισσόταν στα Windows και στο μονοπάτι του DOS έστρωσε μια λεωφόρο προς την παντοκρατορία της Microsoft στο operating software, τόσο πετυχημένη που βρέθηκε στο δικαστήριο για μονοπωλιακές τακτικές αθέμιτου ανταγωνισμού. Έγραφε κώδικα στην εταιρεία ως το 1989, παρότι CEO και απελευθέρωσε τα pc του πλανήτη δίνοντας το graphic user interface των Windows σε όλους. Οι γονείς του τον προόριζαν για δικηγόρο.

Larry Page -Sergei Brin
Ιδρυτές του Google, Computer Scientists, Entrepreneurs
O πρώτος είναι Αμερικανός, γιός πατέρα και μητέρας «κομπιουτεράδων» που του χάρισαν τον πρώτο του υπολογιστή στα 6 του με αποτέλεσμα να είναι το πρώτο «πρωτάκι» στο σχολείο του που παρέδωσε εργασία σε word. O δεύτερος γεννήθηκε στη Μόσχα από πατέρα μαθηματικό, καθηγητή πανεπιστημίου και μητέρα ερευνήτρια (αργότερα στη NASA), οι οποίοι μετανάστευσαν από την Σοβιετική Ένωση στις ΗΠΑ, όπου μεταξύ άλλων ο μικρός πήρε υποτροφία για το Stanford. Εκεί οι Page και Brin καθώς κάνουν τη διδακτορική διατριβή τους το 1996, έχουν δύο ιδέες που θα κολλήσουν σαν το ζαμπόν με το τυρί στο ψωμί του Internet. O πρώτος θέλει να εξερευνήσει τις μαθηματικές ιδιότητες του Παγκόσμιου Ιστού και να της αποτυπώσει σε ένα τεράστιο γράφημα, διερευνώντας τη σημασία των backlinks κάθε σελίδας. Ο κολλητός του, Scott Hassan, το βρίσκει ενδιαφέρον και αρχίζει να γράφει κώδικα που να το κάνει αυτόματα και να τις ιεραρχεί. Ο Brin δουλεύει ήδη στην ιδέα μιας παγκόσμιας «υπερβιβλιοθήκης» και στο large scale data mining. Mαζί υπογράφουν την εργασία «The Anatomy of a Large-Scale Hypertextual Web Search Engine» και γράφουν τον αλγόριθμο ιεράρχησης σελίδων PageRank που θα μεταμορφωθεί στο Google. Κοιμούνται όλοι στο δωμάτιο του ενός και μετατρέπουν το δωμάτιο του άλλου στην εστία σε «εργαστήριο» όπου pc φτιαγμένα με ότι έβρισκαν τεστάρουν συνέχεια αναζητήσεις, μέχρι που το «σουξέ» της μηχανής αναζήτησης τους «ρίχνει» τις υποδομές του Stanford. Μετακομίζουν την Google στο γκαράζ της φίλης τους και μετέπειτα CEO, Susan Wojcicki, και σύντομα περιοδικά του χώρου αναφέρουν ότι το Google είναι καλύτερο από όλες τις υπάρχουσες μηχανές αναζήτησης συμπεριλαμβανομένων της Microsoft, του Yahoo και της ΑΟL! Aρχίζουν να χρεώνουν μικρά κείμενα για διαφήμιση στη σελίδα τους και μετά pay per click με αρχική τιμή 0,05 $ και όλα τα κέρδη πάνε σε ανάπτυξη επιπλέον apps τα οποία όλοι έχουμε σήμερα στην αρχική μας σελίδα. Από όλες τις προσπάθειες τους η μόνη που απέτυχε -παταγωδώς- ήταν να φτιάξουν κοινωνικό δίκτυο με το Google+ τελικά να κλείνει. Στις αρχές αυτού του αιώνα έβαλαν στο κέντρο της σελίδας τους την βασικότερη αρχή τους «Don’t Be Evil».

Mark Zuckerberg
Ιδρυτής του Facebook, Προγραμματιστής, Entrepreneur, Social Media Mogul
Γιός μιας ψυχολόγου και ενός οδοντιάτρου, ξεκίνησε να γράφει κώδικα στο δημοτικό. Στο γυμνάσιο έγραψε ένα πρόγραμμα που επέτρεπε τους υπολογιστές του σπιτιού και των ιατρείων των γονιών του να επικοινωνούν μεταξύ τους, αλλά και ένα πρόγραμμα μηχανικής μάθησης που παρακολουθούσε τις μουσικές επιλογές ενός χρήστη και έφτιαχνε ένα προφίλ του. Πριν περάσει στο Harvard είχε ήδη αναφερθεί ως δεινός προγραμματιστής σε περιοδικά του χώρου.
Ως δευτεροετής έφτιαξε ένα πρόγραμμα που πρότεινε στους φοιτητές ποια μαθήματα επιλογής να πάρουν βάση των προτιμήσεων και σχολίων των υπολοίπων και τους βοηθούσε να φτιάξουν ομάδες μελέτης. Για πλάκα έφτιαξε το πρόγραμμα Facemash, όπου οι χρήστες βαθμολογούσαν στη “hot” κλίμακα φωτογραφίες των φοιτητών από την επετηρίδα.
Σε ένα τριήμερο έπεσε το σύστημα του πανεπιστημίου και πολλοί τον έκραξαν. Ζήτησε συγνώμη, αλλά ένα χρόνο μετά ανέβασε το «Thefacebook», αρχικά στη σελίδα thefacebook.com με τους συγκατοίκους του. Εξαπλώθηκε αστραπιαία στο Harvard, στη συνέχεια σε όλα τα πανεπιστήμια και μετέπειτα σε όλον τον πλανήτη δημιουργώντας μια ολόκληρη «εικονική» ζωή στο Διαδίκτυο για δεισεκατομμύρια ανθρώπους. Τελικά δημιούργησε όχι το πρώτο -αυτό ήταν το Myspace- αλλά το μεγαλύτερο διαδικτυακό κοινωνικό δίκτυο (που γέννησε πολλά ακόμα), το οποίο κατάφερε να ψηφιοποιήσει ένα τεράστιο μέρος της κοινωνικής ζωής και αλληλεπίδρασης.
Εκτός από υπερκερδοφόρο έγινε και πανίσχυρο, ειδικά σε πολιτικό επίπεδο, εμπλέκοντας τον δημιουργό του σε ανακρίσεις και εξεταστικές επιτροπές για την χειραγώγηση προσωπικών δεδομένων και εκλογέων. Ο ίδιος είχε πάντως δηλώσει στο Wired «αυτό που με νοιάζει περισσότερο είναι να κάνω τον κόσμο ανοικτό».

Jeff Bezos
Ιδρυτής και CEO της Amazon
Ως νεαρός διακεκριμένος valedictorian ο Jeff Bezos είπε μεταξύ άλλων στην τελετής αποφοίτησης του από το λύκειο ότι ονειρεύεται μια μέρα να αποικίσουμε το διάστημα και να πάρει όλους τους ανθρώπους από τη Γη ώστε να μετατραπεί ο πλανήτης μας σε ένα είδος εθνικού πάρκου. Στη συνέχεια ξεκίνησε τις σπουδές του από το τμήμα Φυσικής του Princeton για να μεταπηδήσει άμεσα στο τμήμα ηλεκτρολόγων μηχανικών και υπολογιστών. Με την αποφοίτηση του ανάμεσα στις προσφορές για δουλειά ήταν από την Intel και την Bell Labs.
Παρόλα αυτά προτίμησε μια άγνωστη fintech telecommunications start-up ονόματι «Fitel», στην οποία όμως έστησε ένα δίκτυο διεθνών συναλλαγών όταν το ημερολόγιο έδειχνε ακόμα 1986. Δύο χρόνια αργότερα είχε μεταπηδήσει στον τραπεζικό τομέα και σε άλλα τέσσερα, σε ηλικία 30 ετών ήταν ο νεότερος πρόεδρος του hedge fund D. E. Shaw & Co. Το 1994 διαβάζει ότι η χρήση του web αυξάνεται με ρυθμό 2300% ετησίως στις ΗΠΑ και αποφασίζει να ανοίξει online βιβλιοπωλείο. Παρατάνε με την γυναίκα του το hedge fund και σε ένα ταξίδι τους με αυτοκίνητο ο Bezos γράφει στο αμάξι το business plan της εταιρείας Cadabra που στήνουν σε ένα ενοικιαζόμενο γκαράζ έξω από την Ουάσιγκτον. Σύντομα την μετονομάζει σε Amazon για να βγαίνει πιο πάνω στις αλφαβητικές λίστες των retailers και βάζει 300.000 δολάρια που δανείζεται από γονείς και φίλους. Σε δυο χρόνια επεκτείνεται σε πωλήσεις online μουσικής και βίντεο και σε άλλον έναν αρχίζει να πουλάει υλικά προϊόντα, εξαγοράζοντας με τα κέρδη τους μικρότερους ανταγωνιστές και κυριαρχόντας στην αγορά, πριν επεκταθεί στην παροχή υπηρεσιών web και cloud services με πρώτο από τους μεγάλους πελάτες του την CIA. Θεωρείται ο «πατέρας» του παγκόσμιου e-commerce και ταυτόχρονα από τους χειρότερους μεγάλους εργοδότες στην Αμερική και ο δεύτερος πιο πλούσιος άνθρωπος στον κόσμο.

Michael Dell
Ιδρυτής και CEO της DELL Technologies
Ως πιτσιρίκι, έδωσε εξετάσεις για να μπει στο γυμνάσιο σε ηλικία οκτώ ετών γιατί όπως έλεγε ήθελε να μπει νωρίς στην αγορά. Στο γυμνάσιο επένδυε τα λεφτά που έβγαζε από δουλειές του ποδαριού σε μετοχές και πολύτιμα μέταλλα. Στα 15 του αγόρασε έναν από τους πρώτους Apple II, τον πήγε σπίτι και τον ξεμόνταρε για να δει πως δουλεύει. Στα 18 ξεκίνησε pre med σπουδές στο πανεπιστήμιο του Τέξας για να ευχαριστήσει τους γονείς του. Στο μεταξύ ανέλαβε να πουλάει συνδρομές εφημερίδων, αλλά χρησιμοποιώντας δικές του δημογραφικές στοχεύσεις ξεπουλούσε εξασφαλίζοντας αρκετά για το επόμενο βήμα. Έτσι ξεκίνησε να πουλάει υπολογιστές που κατασκεύαζε στο …φοιτητικό του δωμάτιο στην εστία. Παράτησε την Ιατρική, έχοντας ήδη πουλήσει pc αξίας 80.000 $. Το 1986 η «PC’s Limited» του είχε ήδη μισή ντουζίνα πωλητές και «τρεις τύπους με κατσαβίδια σε δίμετρους πάγκους να μοντάρουν pc» σε ένα ενοικιαζόμενο διαμέρισμα πια και 1000 δολάρια κεφάλαιο και ονομάστηκε «Dell Computer Corporation». Πουλούσε κατευθείαν στους πελάτες, φθηνά αφού δεν είχε τα πάγια κόστη των καταστημάτων και κατασκεύαζε μετά την λήψη των παραγγελιών, διατηρώντας το ανταγωνιστικό του πλεονέκτημα. Η ιδέα «φτηνός και καλός υπολογιστής για όλους, χωρίς μεσάζοντες» έπιασε και το 1992 το Fortune την συμπεριέλαβε στην Top 500 Corporations λίστα του, στην οποία ο Dell ήταν ο νεαρότερος CEΟ όλων σε ηλικία μόλις 27 ετών. Το 1996 βλέποντας την κυριαρχία του Internet, η Dell αρχίζει να πουλάει υπολογιστές online αλλά και να κατασκευάζει servers και σε ένα περίπου χρόνο το dell.com έχει ένα εκατομμύριο δολάρια πωλήσεις. Την ημέρα. Σε 3 χρόνια έχει το 12% των πωλήσεων της αγοράς για να φτάσει στη συνέχεια και ενώ η αγορά πέφτει να έχει σε πωλήσεις σταθερών pc, laptops και servers μέχρι και το 35% στις ΗΠΑ. Το 2006 η εταιρεία που ξεκίνησε σε ένα δωμάτιο εστίας είναι ο μεγαλύτερος σε πωλήσεις υπολογιστών κατασκευαστής στον πλανήτη. Εμμονικός στη φιλοσοφία «τι χρειάζεται ο πελάτης» ακόμα και όταν έρχεται κόντρα με τις πεποιθήσεις αυτού και των στελεχών του, έχει δηλώσει «είμαι ένοχος για πολλά και δεν είδα λάθη καθώς έρχονυσν, αλλά δεν έχω κάνει ποτέ δύο φορές το ίδιο λάθος».

Robert Noyce
Ιδρυτής της Intel, εφευρέτης του Silicon Microchip
Η ίδια η Silicon Valley δεν θα ήταν «σιλικονένια» αν δεν είχε γεννηθεί αυτός το τύπος και οι μικροεπεξεργαστές παρολίγο να μην εξελιχθούν σε αυτό που ξέρουμε για χάρη ενός μικρού …γουρουνιού. Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή ο Robert Norton Noyce, γεννήθηκε το 1927 και «χρίστηκε» επίτιμος «δήμαρχος της Silicon Valley». Γεννημένος σε οικογένεια κληρικών πέρασε την εφηβεία μαστορεύοντας στην Ιόβα της δεκαετίας του ’40 με τα αδέρφια του τα πάντα: από ένα μικρό ανεμοπλάνο που απογείωναν με έναν επιβάτη από στέγες, ένα μηχανοκίνητο αμαξάκι με μοτέρ από πεταμένο πλυντήριο και ένα ραδιόφωνο από σκραπ εξαρτήματα. Όταν στο πανεπιστήμιο η αδελφότητα του οργάνωσε χαβανέζικο πάρτι «λούαου» αυτός έκλεψε ένα γουρουνάκι για να ψήσουν. Τον κάρφωσαν και σύμφωνα με τους τοπικούς νόμους έπρεπε να πάει ένα χρόνο φυλακή και ισόβια αποβολή. Αλλά ο διευθυντής είπε ότι δεν μπορούν να χάσουν τέτοιο μυαλό και του έριξε πρόστιμο και έξι μήνες αποβολή. Τελικά αποφοίτησε με πτυχίο μαθηματικών και φυσικής και το βραβείο των φοιτητών για τον φοιτητή «με τους καλύτερους βαθμούς με το μίνιμουμ διαβάσματος» στην ιστορία. Έχοντας δει στην τάξη έναν από τους δύο πρώτους επεξεργαστές που κατασκεύασε πειραματικά η Bell Labs κόλλησε και ο καθηγητής που τους είχε δανειστεί του είπε να κάνει το διδακτορικό στο ΜΙΤ που «το έχουν με αυτά». Το οποίο και έκανε ως το 1953, πριν δουλέψει στην Philco και στη συνέχεια με τον εφευρέτη των τρανζίστορ William Shockley, του οποίου το στυλ μάνατζμεντ δεν αντεχόταν και έτσι οι 7 καλύτεροι έφυγαν για να στήσουν τη Fairchild Semiconductor Corporation, όπου ο Noyce παίρνει την ιδέα του εφευρέτη του υβριδικού επεξεργαστή από γερμάνιο του Jack Kilby και δημιουργεί τον πρώτο επεξεργαστή σε σιλικόνη. Τελικά ο Noyce με τον Gordon Moore (γνωστό από τον ομώνυμο νόμο) δημιούργησαν την Intel το 1968, που ιστορικά θεωρείται μεταξύ άλλων η πρώτη εταιρεία που λειτούργησε στο στυλ των tech startups όπου η ομαδικότητα, η χαλαρή ιεραρχία και το «χύμα» στυλ κυριαρχούσαν για χάρη της καινοτομίας. Μας χάρισαν τους μικροεπεξεργαστές σιλικόνης αλλά και μια πρώτη εικόνα για το μέλλον της τεχνολογίας της κοινωνίας για το οποίο ο Noyce εξέφρασε της ανησυχίες του από την αρχή, πιστεύοντας ότι η τεχνολογική εκπαίδευση για όλους και από νωρίς είναι απαραίτητη για να μην γίνει η τεχνολογική εξέλιξη παράγοντας κοινωνικής ανισότητας.