Οι νέες δυνατότητες της τεχνολογίας στον χώρο της τηλεόρασης μοιάζουν με τρέιλερ καταιγιστικής περιπέτειας. Ποιες από αυτές, όμως, θα αποδειχθούν βιώσιμες και επικερδείς; Η τηλεόραση αλλάζει σε βαθμό τέτοιο που ο ίδιος ο όρος ενδέχεται να χρειαστεί αναπροσαρμογή. Ο μέσος τηλεθεατής θα πατάει πλέον πολύ περισσότερα κουμπάκια στο τηλεχειριστήριό του, αφού οι επιλογές του ως προς το τι και πώς θα παρακολουθεί πολλαπλασιάζονται.

Πέρα από τη διαδραστικότητα, τόσο η κοινωνική δικτύωση όσο και η συμμετοχή του χρήστη στη δημιουργία περιεχομένου αποτελούν κάποια από τα χαρακτηριστικά που βρίσκουν σταδιακά τον (ΙΡ) δρόμο τους από το web στην τηλεόραση. Αντίστοιχα, ανοίγει ο δρόμος για την παρακολούθηση τηλεοπτικού προγράμματος σε μια ολόκληρη σειρά από διαφορετικές πλατφόρμες, φορητές και μη. Εφτασε η ώρα να μιλάμε για… tv 3.0;

Μια νέα γενιά προκλήσεων
Ποιες είναι, λοιπόν, οι νέες προκλήσεις που κάνουν την εμφάνισή τους στο τηλεοπτικό τοπίο; Δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη το γεγονός ότι περισσότερες από αυτές προέρχονται από το αντίπαλο δέος του διαδικτύου. Σε συνδυασμό με το γεγονός αυτό, πιο πρωταγωνιστικός γίνεται και ο ρόλος του τηλεθεατή ή, μάλλον, χρήστη της τηλεόρασης.

Εκρηκτική ανάπτυξη του video traffic: Σύμφωνα με έρευνα της Cisco, η μηνιαία κίνηση στα δίκτυα ΙΡ παγκοσμίως θα φτάσει τα 44 exabytes (1018) μέχρι το 2012. Πρόκειται για έναν εξαπλασιασμό των μεγεθών μέσα σε μία μόλις πενταετία, με τα αρχεία βίντεο να αποτελούν σαφώς το βασικό παράγοντα ανάπτυξης. Η ίδια μελέτη εκτιμά ότι τα αρχεία βίντεο θα αποτελούν σχεδόν το 90% της κίνησης ΙΡ το 2012.

Διευρυνόμενες πηγές περιεχομένου: Το μοντέλο λειτουργίας των προηγούμενων ετών, όπου το περιεχόμενο αποτελούσε αντικείμενο δημιουργίας των μεγάλων στούντιο και όπου ο καταναλωτής λειτουργούσε μόνο ως αποδέκτης αυτού, δεν ισχύει πλέον. Το επαγγελματικό περιεχόμενο των κεντρικών διανομέων θα συνεχίσει να διατηρεί το μεγάλο κοινό του αλλά, ανάμεσά τους θα αναπτυχθούν και μικρότεροι παραγωγοί, με προτάσεις για συγκεκριμένα κομμάτια της αγοράς.

Εμφάνιση διαφορετικών τύπων συσκευών λήψης: Οι τηλεθεατές έχουν πλέον πρόσβαση στο περιεχόμενο μέσα από μια σειρά από διαφορετικές συσκευές: τηλεοράσεις απλές ή υψηλής ευκρίνειας, προσωπικούς υπολογιστές, κονσόλες παιχνιδιών, εξελιγμένα κινητά και άλλες φορητές συσκευές που ξεφυτρώνουν σαν ηλεκτρονικά μανιτάρια. Η μετάδοση περιεχομένου σε κάθε ένα από τα διαφορετικά αυτά μέσα ξεχωριστά, δημιουργεί υπερβολικά κόστη και πολυπλοκότητα. Αν όχι σήμερα, τότε τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, απαιτείται η επένδυση σε υποδομή που μπορεί να παρέχει το ίδιο περιεχόμενο ενιαία, ανεξάρτητα από την τελική συσκευή του χρήστη.

Δυναμικό come-back των «home videos» (user-generated content): Το κόστος της παραγωγής και της επεξεργασίας αρχείων βίντεο μειώνεται διαρκώς, καθιστώντας την παραγωγή και τη διανομή τους προσιτή ακόμα και για μη επαγγελματίες. Καθώς ολοένα και περισσότεροι καταναλωτές δελεάζονται να παίξουν το ρόλο του δημιουργού, οι πάροχοι περιεχομένου θα πρέπει να προετοιμάζονται για αύξηση των συνολικών bytes αρχείων βίντεο που διακινούνται μέσα από τα δίκτυά τους. Αυτό δημιουργεί με τη σειρά του την ανάγκη για επένδυση σε εργαλεία ενοποίησης, αρχειοθέτησης και διανομής του περιεχομένου.

Ζήτηση για εμπειρίες κοινωνικής δικτύωσης και για interaction: Το κοινό είναι πλέον εθισμένο στην κοινωνική δικτύωση μέσω διαδικτύου, όπως επίσης και στις διαδραστικές εφαρμογές. Τα χαρακτηριστικά αυτά του Web 2.0 αρχίζει να τα επιζητεί και στην οθόνη της τηλεόρασης υπό τη μορφή προσωποποιημένων homepages, σελίδων όπως το MySpace και το Flickr, RSS feeds κ.λπ.. Οι πάροχοι που θα είναι σε θέση να υποστηρίξουν την ενδυνάμωση της παραδοσιακής εμπειρίας τηλεθέασης με τα παραπάνω διαδικτυακά στοιχεία θα επωφεληθούν αυξημένης πελατειακής πιστότητας αλλά και νέων ευκαιριών για διαφήμιση.

Ανάγκη για περισσότερο έλεγχο και φορητότητα: Το κοινό επιζητεί, ολοένα και περισσότερο, περιεχόμενο προσαρμοσμένο στο δικό του πρόγραμμα και στα δικά του ενδιαφέροντα. Θέλει να μπορεί να παρακολουθεί αυτό που θέλει, τη στιγμή που το θέλει και σε όποιο μέρος και συσκευή θέλει.

Οι παραπάνω προσδοκίες μεταφράζονται σε λειτουργικότητες όπως η εγγραφή επιλεγμένου προγράμματος στο δίκτυο, το «πάγωμα» του προγράμματος και η παράλληλη προβολή του στις οθόνες διαφορετικών συσκευών (τηλεόραση, Η/Υ, κινητό).

Τα «φιλαράκια» του ψηφιακού σαλονιού
Κάποιες από τις νέες κοινωνικές συνήθειες τις οποίες αναπτύσσει το κοινό στο διαδίκτυο, βρήκαν ήδη το δρόμο τους και προς την τηλεόραση. Μία από αυτές είναι η απομακρυσμένη «συνπαρακολούθηση» τηλεοπτικών σειρών η οποία, σε περιπτώσεις όπως εκείνη της κωμωδίας Greek του αμερικάνικου ABC, φτάνει στο αξιοζήλευτο νούμερο των 400.000 συν-τηλεθεατών.

Ολοι οι παραπάνω τηλεορασάκηδες, δίνουν ραντεβού με τους φίλους τους σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες όπως αυτή του View2Gether.com όπου συναντιούνται με άλλους οπαδούς της σειράς, προσαρμόζουν το περιεχόμενο ανάλογα με τις προτιμήσεις τους, παρακολουθούν και συζητούν το τρέχον επεισόδιο.

Επιρροή στην παραγωγή των τηλεσειρών μοιάζουν να ασκούν πλέον και τα user-generated videos. Υπάρχουν επεισόδια σειρών της αμερικάνικης τηλεόρασης τα οποία, σύμφωνα με τους ειδικούς, αντιγράφουν σκηνές από δημοφιλή χιουμοριστικά βίντεο (της τάξης των 27 εκατ. views) που ανέβασαν οι δημιουργοί τους στο YouTube.

Ακόμα και αν το περιεχόμενό του είναι αστείο, το ίδιο το user-generated content το παίρνουν στα σοβαρά και παρόχοι τηλεπικοινωνιών όπως η αμερικάνικη Toledo και η γερμανική Maxdome οι οποίοι και το προσφέρουν στο κοινό τους μέσω σχετικής υπηρεσίας.

Δείτε, στο επόμενο επεισόδιο…
Η επόμενη μέρα των εξελίξεων στην τηλεόραση έχει, μάλλον, ήδη αρχίσει να ξημερώνει. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχει ξεκινήσει μια πρωτοβουλία για ενδυνάμωση της παραδοσιακής, γραμμικής τηλεόρασης με δυνατότητες του internet, μέσω set-top boxes.

Πρόκειται για το Hybrid Broadcast Broadband TV, το οποίο θα επιτρέπει διαδραστική διαφήμιση, προβολή του παραδοσιακού τηλεοπτικού προγράμματος υπό τη μορφή του video-on-demand, προσωποποιημένες υπηρεσίες, voting, παιχνίδια, social networking και συνεχή ροή νέας πληροφορίας από το διαδίκτυο προς την τηλεόραση. Σε επίπεδο συσκευών, γενικότερα, έρευνα της IMS εκτιμά ότι 67,6 εκατ. τηλεοπτικές συσκευές οι οποίες διευκολύνουν την προβολή αρχείων βίντεο από το διαδίκτυο στην τηλεόραση θα αγοραστούν στο προσεχές μέλλον. Το παραπάνω μεταφράζεται σε έσοδα της τάξης των 17,6 δισ. δολ.

Τέλος, για να κλείσουμε με λίγο τεχνολογικό σασπένς, στις εξελίξεις της «επόμενης σεζόν» συγκαταλέγονται δυνατότητες αναγνώρισης λέξεων-κλειδιών και αντικειμένων κατά τη διαδικασία της επεξεργασίας του βίντεο, δημιουργία μεταδεδομένων από τους τίτλους του τέλους και προσωποποιημένο browsing σε επίπεδο χαρακτήρων.

3D TV: Θα μας βάλει, τελικά, τα γυαλιά;
Αφού εκτονώθηκε, πλέον, ο ενθουσιασμός της «κερκίδας» του Παγκοσμίου Κυπέλλου, οι εταιρείες παραγωγής και service providers προσπαθούν να καταλήξουν σε ένα ρεαλιστικό πλάνο ανάπτυξης του 3D TV. Η IMS Research σημειώνει ότι, μέχρι το τέλος του χρόνου, περισσότεροι από 50 broadcasters και πάροχοι pay-tv θα προσφέρουν υπηρεσίες 3D στους οικιακούς χρήστες.

Βασικοί παράγοντες που κρατούν την αγορά του 3D σε αναμονή είναι η χαμηλή διείσδυση των σχετικών συσκευών στα σπίτια και έλλειψη τυποποίησης του format του 3D. Ωστόσο, η IMS προβλέπει ότι, μέχρι το 2015, μία συσκευή 3D TV θα υπάρχει στο σαλόνι του 9% των νοικοκυριών παγκοσμίως. Στις ΗΠΑ, το ποσοστό αυτό εκτιμάται ότι θα αγγίζει το 40%.