Ο ψηφιακός μετασχηματισμός της βιομηχανίας, το «διαβατήριο» για την «προ των πυλών» 4η Βιομηχανική Επανάσταση, καθυστερεί (όπως τόσα άλλα στην Ελλάδα) και η «έκδοσή» του προχωρεί με τον δικό της ρυθμό. Η επιτάχυνση είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητη, για να μη χάσουμε ένα ακόμα «τρένο», με ό,τι θα σημαίνει αυτό για την ανάπτυξη της χώρας…

Σε έναν ολοένα περισσότερο, μετά την πανδημία και των λόγω αυτής ανατροπών, ψηφιακό κόσμο οι κλάδοι και οι τομείς που αργούν να προχωρήσουν στον ψηφιακό μετασχηματισμό τους χάνουν έδαφος και «πόντους» στο αέναο κυνήγι της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης. Ο χώρος της βιομηχανίας δεν είναι ένας από αυτούς -ή, πιο σωστά, δεν είναι σε όλα τα επίπεδα. Οι μεγάλες βιομηχανίες, ανάλογα πάντα με τον χώρο στον οποίο κινούνται και τη χώρα στην οποία εδρεύουν (αυτό το Special Report έχει ως κύριο στόχο την Ελλάδα και, ως μέτρο σύγκρισης, την Ευρώπη), έχουν κάνει σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, όπως και μερικές μεσαίες. Κάτω από τους early adopters, στις υπόλοιπες μεσαίες βιομηχανίες και τις μικρότερες … το χάος.
Κι όμως, η 4η Βιομηχανική Επανάσταση είναι αυτό που λέμε «αλλαγή παραδείγματος» (paradigm shift). Παρότι ο (γερμανικής προέλευσης) όρος δεν είναι καινούριος, μόλις την τελευταία δεκαετία οι προδιαγραφές του άρχισαν να αποκτούν πρακτική σημασία, καθώς οι ώριμες πλέον τεχνολογίες Πληροφορικής & Επικοινωνιών έδωσαν λύσεις και επέτρεψαν την ταχύτερη και ποιοτικότερη υλοποίηση.

Έχουμε, λοιπόν, καλύτερη ενσωμάτωση των διαφόρων μορφών αυτοματισμών και ρομποτικής, επεξεργασία και ανάλυση δεδομένων σε πραγματικό χρόνο ώστε να λαμβάνονται σωστότερες αποφάσεις, αμεσότητα στην επικοινωνία την οποία εξασφαλίζουν οι οπτικές ίνες και το 5G, ευρύτατη χρήση του Internet of Things στην ‘κανονική’ και τη βιομηχανική εκδοχή του, απόλυτη επικράτηση του cloud -τουλάχιστον στην υβριδική μορφή του, για τους πιο επιφυλακτικούς εκ των βιομηχάνων- και, βέβαια, την εισβολή (ειδικά τον τελευταίο χρόνο) ολόκληρου του οικοσυστήματος της Τεχνητής Νοημοσύνης στη ζωή μας, με προσφερόμενες δυνατότητες που επιβεβαιώνουν τη γνωστή ρήση… ‘sky is the limit’.

Πολλά τα οφέλη
Τα οφέλη από τη συνδυασμένη χρήση όλων αυτών περιλαμβάνουν την τεράστια ευελιξία από πλευράς λειτουργικότητας, την αποτελεσματικότητα που αποτυπώνεται σε αυξημένη παραγωγικότητα, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας (σε σύγκριση με τους laggards, εκείνους που καθυστερούν), τα κέρδη σε χρόνο και χρήμα για εργαζόμενους και εργοδότες, αλλά και -ας μη το ξεχνάμε αυτό- τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, λόγω των αναγκών που συνοδεύουν την ανάπτυξη. Με εκατομμύρια αισθητήρες εγκατεστημένους (σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ψηφιακού Μετασχηματισμού του ΣΕΒ, πριν από έναν ακριβώς χρόνο, 3 στις 10 μεσαίες επιχειρήσεις στη χώρα μας και 2 στις 10 μικρές ήδη χρησιμοποιούσαν κάποια λύση ΙοΤ) και τεράστιους όγκους δεδομένων στη διάθεση των «μυημένων» βιομηχανιών, όλα γίνονται καλύτερα και ευκολότερα, όπως πχ. η αντικατάσταση της προληπτικής από την προβλεπτική συντήρηση, πρακτική που μειώνει μεν τα κόστη, αλλά συμβάλλει και στη βελτίωση των κρίσιμων δεικτών ESG.Αρκεί, βεβαίως να έχεις υλοποιήσει και να επικαιροποιείς συνεχώς τον ψηφιακό μετασχηματισμό σου, να έχεις καταλήξει στη στρατηγική που θα ακολουθήσεις και να μην αποκλίνεις χωρίς σοβαρό λόγο από αυτήν, να εξετάζεις σχολαστικά αν σε εξυπηρετεί ό,τι καινούριο εμφανίζεται από πλευράς τεχνολογίας και εφαρμογών (πχ. Augmented Reality, 3Dprinting, αυτόνομα ρομπότ, ψηφιακά δίδυμα κλπ.) και να φροντίζεις τόσο την άμεμπτη συνδεσιμότητα, όσο και την ‘κυβερνο-θωράκιση’ όχι μόνο της δικής σου βιομηχανίας, αλλά και των προμηθευτών σου σ’ όλο το μήκος της αλυσίδας τροφοδοσίας, γιατί οι κυβερνοεπιθέσεις συχνά είναι «κολλητικές».

Πάντως, χαρακτηριστικό της πολύ μεγάλης σημασίας που αποδίδεται σ’ αυτόν τον τομέα σε ευρωπαϊκό και όχι μόνο επίπεδο, είναι η εστίαση στο Smart Manufacturing, στο κεντρικό γιγαντιαίο Hall 4 αφιερωμένο στις Connected Industries, στο επικείμενο Mobile World Congress (θα ανοίξει τις πύλες του σε λίγες εβδομάδες, στη Βαρκελώνη), με την επισήμανση εκ μέρους των οργανωτών ότι πρόκειται για μια αγορά που κατά τους αναλυτές θα φτάσει τα 754,1 Β$, ως το 2030. Εξ όσων γνωρίζουμε (και μακάρι να κάνουμε λάθος) η Ελλάδα δεν πρόκειται να έχει, εκεί, κάποια συμμετοχή. Κι όμως, θα μπορούσε, αν όχι με δικές μας καινοτομικές λύσεις, τουλάχιστον με βέλτιστες πρακτικές, καθώς η βιομηχανία μπορεί και πρέπει να συμπαραταχθεί με τις υπηρεσίες, με αιχμή του δόρατος τον τουρισμό, στην προσπάθεια της χώρας για ισόρροπη ανάπτυξη.