Η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί να είναι και «ρομαντική» έκτος από πρακτική, όπως απέδειξε μια πρόσφατη συνεργασία καλλιτεχνών και προγραμματιστών. Δεν υπάρχει και πολύς κόσμος που θα συγκινηθεί με ένα sms όπως με μια παλιά καλή χειρόγραφη ερωτική επιστολή, αλλά μια ομάδα του Πανεπιστήμιου του Νιούκαστλ προσπαθεί να αποδείξει ότι η χρήση της ψηφιακής επικοινωνίας δεν σημαίνει αναγκαία πως ο ρομαντισμός έχει πεθάνει.
Η ομάδα κατασκεύασε ψηφιακά Lovers’ Boxes που αισθητικά μεν παραπέμπουν στην παράδοση των παραδοσιακών ξύλινων κουτιών για κοσμήματα, αλλά στην ουσία περιέχουν την τελευταία λέξη της τεχνολογίας επιτρέποντας στα ζευγάρια να αποθηκεύουν ρομαντικά μηνύματα ο ένας στον άλλον. Τα πρώτα κουτιά παρουσιάστηκαν στην τελευταία έκδοση του International Journal of Human-Computer Studies (Mάιος 2011), σε τέσσερα διαφορικά είδη ξύλου (καρυδιά, κερασιά, οξιά, μηλιά). Κάθε κουτί αποτελείται από δυο ίσα κομμάτια που ενώνονται με χάλκινους μεντεσέδες διακοσμημένους με όμορφα χαρακτικά και με μια κλειδαριά-αντίκα στο μπροστινό μέρος.
Ενας υπολογιστής με ενσωματωμένο RFID είναι κρυμμένος μέσα στο κουτί. Εκτός από την ίδια την οθόνη, όλα τα υπόλοιπα τεχνολογικά στοιχεία είναι κρυμμένα από τους χρήστες. Οταν ξεκλειδωθεί, το κουτί ανοίγει σαν βιβλίο και η οθόνη γίνεται ορατή. Ενα ξύλινο πασπαρτού με στρογγυλεμένες γωνίες δημιουργεί το κάδρο. Το μήνυμα που παίζεται από την οθόνη είναι σε φορμά portrait και όχι 16:9, δίνοντας έτσι μια αίσθηση κανονικής φωτογραφίας.
Η μείξη του κουτιού αντίκα που ανοίγει με ένα φυσικό κλειδί είναι σημαντική στο επίπεδο που κρατάει τα προσωπικά μηνύματα μεταξύ των συντρόφων ιδιωτικά και αποθησαυρισμένα. Πρόκειται για ένα αντικείμενο που λειτουργεί ως σημαντικό οικογενειακό κειμήλιο και φυσικά διαφοροποιείται από μίντια με λειτουργικό προσανατολισμό όπως τα κινητά τηλέφωνα η τα λαπ τοπ.
Ολοι μας λίγο πολύ έχουμε διαβάσει ερωτικές επιστολές του παππού προς τη γιαγιά. Στο μέλλον, τα εγγόνια μας θα μπορούν να μας βλέπουμε και νέους, να μιλάμε ο ένας για το πώς νιώθουμε για τον άλλον…